Nie dajmy się ogłupić mediom!

Ludzie są podzieleni jak nigdy. Jedni za PO, inni za PiS. Jedni prawacy, drudzy lewacy. Jedni za liberalizacją prawa do aborcji, wpuszczaniem imigrantów i ochroną środowiska, reszta za zaostrzeniem prawa do aborcji, murem na granicy polsko-białoruskiej i ochroną cywilizacji. Gdzie jest centrum? Gdzie jest umiar i wyważenie? Trudno orzec. W każdym razie poglądy ścierają się ostro, padają mocne słowa, docinki, zarzuty, wreszcie – tzw. hejt. Ufff, nie lubię tego słowa, to paskudny anglikanizm, ale tutaj pasuje. Hejtujemy swoich oponentów, wyzywamy ich i uważamy za gorszych od siebie. Nie dziwota. Lubi się na ogół to, co podobne. Jednak teraz wygląda to strasznie: nie darowujemy nielubianym politykom ani jednej wpadki, krytykujemy zaciekle każdy błąd, wyliczamy niespełnione obietnice. Nie ma szans na porozumienie z drugą stroną. I co dalej?

Przed nami wybory. Jak zwykle czeka nas obrzucanie się fekaliami w mediach przez obydwie strony politycznego światka. I jak zwykle znaczna część narodu się na to nabierze. Kupią chamstwo, agresję, manipulację, głupotę. Kupią narrację „my versus oni”. Zdrajcy Polski czy socjalizująca sekta? Młodzi, ogłupieni z wielkich miast czy starsza ciemnota ze wsi? Zboczeńcy czy fanatycy? Trudny wybór. Ale nie dla mnie. Ja wiem, że nie wolno mi się dać wciągnąć w tę wojenkę. Konsekwentnie trzymam się na uboczu ogólnonarodowego sporu.

Bloger ZetJot twierdzi, że tylko idiota nie interesuje się polityką. A ja się pytam: jak tu się interesować, skoro każdy czyn, każda ustawa, każde nowe prawo popełnione przez partię rządzącą, jest przefiltrowane przez medialną membranę? Wszystko, co wiemy o świecie, wiemy, bo tak piszą w gazetach, podają w telewizji, przedstawiają w Internecie. Zakłamana, prymitywna propaganda. Nie wiadomo, komu i jak bardzo ufać. Cóż, przynajmniej ja mam z tym problem. Dla wielu moich rodaków im większa nawalanka i prostszy obraz rzeczywistości, tym lepiej.

A może by tak zdystansować się od polityki? Przestać się tym karmić, zacząć żyć OBOK medialnych wydarzeń? Przecież lwia część narodu i tak się nie zna na tym, co opisują rozmaite dzienniki i portale. Co my wiemy o zasadach, jakimi rządzi się sejm, co wiemy o głosowaniach, co wiemy o wojsku, stosunkach międzynarodowych, walucie, biznesie, prawie? Co najwyżej podniecimy się odniesieniami do szeroko rozumianej kultury, LGBT, aborcją, edukacją seksualną. Marność nad marnościami. Czy warto o to drzeć koty, kruszyć kopie, stawać w szranki beznadziejnie przegranych od samego początku dysput?

Spokojnie, to tylko życie. Wymagające i trudne, lecz jakże jednocześnie wspaniałe i wdzięczne. Nie dajmy się zwariować. Warto cieszyć się egzystencją bez przymusowych walk na tle politycznym. Nie dajmy się rozgrywać jak dzieci, trzeba znać granice medialnego szaleństwa. Czego wszystkim nam życzę.