Fundacja Otwarte Klatki znowu do mnie pisze. Oto fragmenty najnowszego listu:
Dzień dobry Karolino.
Dziś kontaktuję się z Tobą, ponieważ chciałabym Ci przypomnieć, że pomimo sytuacji w Sejmie, która odsunęła temat ferm futerkowych na dalszy plan, to wciąż walczymy o zwierzęta. Chciałabym Ci przypomnieć, że zwierzęta wciąż czekają, a my nie pozostawiamy ich samym sobie. Nie możemy zamilknąć.
[...]
Lis w naturze unika człowieka, to naturalne. Jednak zamykanie lisa w ciasnej klatce przez ludzi, którzy chcą zedrzeć z niego futro, jest zachowaniem nienaturalnym. Dopuszczamy się ogromnego okrucieństwa z tak egoistycznych powodów. Kiedy spotykamy się na fermach z tymi niesamowitymi zwierzętami mamy żal do siebie, że reprezentujemy ten gatunek, którego te stworzenia boją się najbardziej. Dla tego lisa człowiek jest najgorszym katem. Nie możemy temu zaprzeczyć, że jesteśmy jego największym wrogiem. Ale nie tracimy nadziei, że w końcu uda nam się wspólnie mu pomóc. Czy Ty też tak czujesz?
[...]
Planujemy nasze działania na ten rok, a prace nad wprowadzeniem zakazem ferm futerkowych w Polsce są jednym z naszych priorytetów. W tym roku musimy być głośniejsi, musi być nas więcej, musimy walczyć! Zwierzęta Cię potrzebują. Udowodnij liskom i innym zwierzętom żyjącym na fermach, że nas troszczących się o mniejszych jest więcej. Proszę, bądź po ich stronie i pomóż im zabrać głos.
Karolino, podaruj liskom głos przekazując darowiznę:
Każdy grosz ma znaczenie, bo dzięki temu możemy mówić głośniej w imieniu zwierząt!
Dziękujemy, że jesteś z nami.
www.otwarteklatki.pl
Organizacja Pożytku Publicznego KRS: 0000444120
Przekaż nam 1% podatku!
To nic nie kosztuje. Sprawdź:
www.otwarteklatki.pl/1procent
Stowarzyszenie Otwarte Klatki, ul. Grottgera 16/1, Poznań
Numer konta: 81 2030 0045 1110 0000 0257 1960
Zachęcam tych z Was, którzy są wrażliwi na los zwierząt, do wpisania w deklaracji podatkowej tej organizacji bądź dokonania wpłaty.
Miłośniczka przyrody, wierząca w Boga (po swojemu) antyklerykałka, obyczajowa liberałka. Lubię słuchać audiobooków, pisać na Salonie, rozmawiać z ludźmi w Necie. W życiu realnym jestem odludkiem, nie angażuję się społecznie, właściwie to po prostu spokojnie wegetuję, starając się jakoś uprzyjemnić sobie tę swoją marną egzystencję. Mało wiem i umiem, dlatego każdego, kto pisze sensownie i merytorycznie bardzo cenię. Z kolei wirtualne mądrale, które wiedzą jeszcze mniej ode mnie, ale za to uwielbiają kłótnie i nie stronią od ad personam, traktuję tak, jak na to zasługują.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
