Hilaire de Chardonnet opracował w 1885 r. metodę otrzymywania na skalę przemysłową sztucznego jedwabiu z nitrocelulozy. Pierwsze zakłady produkujące sztuczny jedwab powstały w Belgii na przełomie XIX i XX w., natomiast w Polsce – w 1912 r. w Tomaszowie Mazowieckim, a później w Myszkowie i Chodakowie.
W belgijskim mieście Renaix utworzono w 1912 r. firmę „Soie Artificielle de Myszkow-Bruxelles” z kapitałem 25 600 000 franków belgijskich. Fabryka w Myszkowie rozpoczęła produkcję dopiero w 1925 r.; planowano wytwarzać jedwab metodą miedziową, jednak produkcję podjęto metodą wiskozową na maszynach szpulowych. Maszyny sprowadzono z Belgii.
Wielkość produkcji była wyraźnie mniejsza od zakładanej, mimo to Polska pod względem produkcji sztucznego jedwabiu osiągnęła w latach 30. XX w. 8. miejsce na świecie. Przed wojną roczne obroty Towarzystwa Akcyjnego Myszkowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu osiągnęły 1 800 000 zł, a zatrudnienie wynosiło od 450 do 590 osób.
Źródła:
Hempel K.: Historia polskiego przemysłu włókien sztucznych. Warszawa-Gliwice 1998.
www.ziemia myszkowska.blox.pl
Wilczek M.T.: Papiery wartościowe przemysłowych spółek akcyjnych dwudziestolecia międzywojennego. Wybór, UE Katowice 2016.
Inne tematy w dziale Gospodarka
