Dlaczego Kaczyńskim nie rośnie, a Tuskowi nie spada

  W procesie rozkładu pożycia małżeńskiego osiąga się taki próg, po którym już wszystko szkodzi. Kupi człowiek kwiaty partnerowi ; ”maskuje się !”, zrobi coś dla niego; ”niech nie udaje i tak nie wyrówna swoich niegodziwości”, wykona czuły gest; ”nie dotykaj mnie, obrzydliwcze!”.  

O dolara za mało, o dzień za późno  

Można odnieść wrażenie, że prezydent Kaczyński osiągnął ten właśnie próg dla prawie dwóch trzecich elektoratu. Od czasu do czasu zrobi coś, co powinno poprawić mu notowania, na  przykład pojedzie do Gruzji z grupą zaprzyjaźnionych liderów i jego apologeci natychmiast zapowiadają odmianę, ”nową narrację” ,  lecz powoduje to jedynie niewielki i krótkotrwały wzrost poparcia. To, że zje z żoną nagłośnioną kolację w restauracji robi raczej żenujące wrażenie. Jego negatywny elektorat uważa, że  to tylko dla promocji i czeka na kolejne faux pas prezydenta. Jest to również negatywny elektorat PiS-u, który rozpoznaje prezydenta jako wykonawcę polityki tego mniejszościowego ugrupowania i swego brata, Jarosława. 

Te same cechy sprawiają, że pozytywny elektorat PiS   będzie głosować za prezydenturą Lecha i partią Jarosława. Ale to mniejszość potencjalnych wyborców. I jeśli nie zdarzy się coś nieprzewidzianego, Lech Kaczyński przegra kolejne wybory, wyprzedzając kolejna przegraną PiS. Co za różnica z Aleksandrem Kwaśniewskim ! W 2005 roku, SLD, partia która go wyłoniła, poniosła druzgocąca klęskę, a on sam znowu wygrałby w pierwszej turze kolejne wybory, gdyby nie stała na przeszkodzie konstytucja, nad którą ciężko się wcześniej napracował. Był nawet pomysł, aby przedłużyć mu władzę  sposób argentyński, wybierając na prezydenta jego żonę. 

Spin doktorzy prezydenta starają się ocieplać jego obraz  i oddzielić go od brata i PiS-u, ale to może pozostać tylko w sferze intencji. Lech  Kaczyński już nie będzie innym człowiekiem na potrzeby swojego  ”pijaru”, a Jarosław nie może się wyrzec jego weta dla torpedowania posunięć rządu.  

Ongiś Jarosław Kaczyński potrafił wykazywać elastyczność. Jego Porozumienie Centrum miało być partią nowoczesną, na wzór amerykański, rynkową, a nie solidarną. Musiało upłynąć sporo lat zanim wystartował z partia zupełnie inną, Prawem I Sprawiedliwością.

Teraz już zapóźno na taki manewr. PiS musi dbać o swój elektorat, bo grozi mu ”prawdziwa prawica”. Nie tylko teoretycznie. Ksiądz-dyrektor ostrzegł już PiS za pośrednictwem Jerzego Roberta Nowaka, który już stworzył zalążek nowego ugrupowani. Prezes Kaczyński robi wszystko, aby pozostać partia swojego mniejszościowego elektoratu. Skutecznie. Gadanie o otwarciu się na inteligencje, na młodzież, jest śmieszne w wykonaniu tej partii, pozbawiającej się, lub marginalizującej w miarę ciekawe osobowości, pielęgnującej fobie swych zwolenników.

Zajmuje więc ona trwałą i pewną, chociaż nie dominującą, ale niszową, pozycję na scenie politycznej. A zwycięzcy wyborów 2007 roku mają zdecydowaną przewagę, ale łatwiej mogą być poddani zmiennej grze sił. 

Chłop śpi, a mu rośnie 

Opozycja twierdzi, że rząd  nic nie robi poza autopromocją. Rząd twierdzi, że niewiele może, w obliczu weta prezydenta, mając kapryśnego koalicjanta i nie mogąc liczyć na poparcie lewicy, ale jak na  te ciężkie warunki, uważa że  robi dużo. Ale tak czy inaczej  nie wykonuje swego programu, a więc mu spada  choć  opozycji od tego nie rośnie. Natomiast Platforma i  sam Tusk nadal notują się bardzo wysoko. Dziwne, lecz jakoś można próbować to wyjaśnić.  

Przyczyn może  być więcej niż jedna. Niewykluczone, że głównym czynnikiem generującym poparcie dla Tuska i PO jest świadomość, iż jedyną realna alternatywą jest powrót ”IV RP” PiS-u i braci Kaczyńskich. Jedna kadencja to zbyt krotko, by przeciwnicy tej formacji zmienili swe stanowisko. A  Kaczyńscy nie pozwalają zapomnieć o tych swoich cechach, które zniechęciły większość wyborców  rok temu.  Trzeba chyba też brać pod uwagę i to, że większość głosujących na PO niekoniecznie przebiera nogami w oczekiwaniu reform.

Napewno nie chcą już żadnej radykalnej odnowy, kolejnej transformacji ekonomicznej, destabilizacji społecznej. Owszem, chętnie by usunęli to co przeszkadza w życiu i pracy, ale bez wstrząsów i napięć na modę PiS, bo nabrali wprawy w radzeniu sobie z rzeczywistością, taka jaka ona jest. Z jej biurokracją i zalewem niespójnego prawa, z marną służbą zdrowia, ciągle reformowaną oświatą, z paskudnymi drogami, z udziałem w wojnach, jak nie w Iraku  to w Afganistanie, bo  to mało kogo dotyczy osobiście i nie wpływa na życie w  kraju. Ci ludzie, zajęci swoimi sprawami, w większości zadowoleni z życia, nie potrzebują charyzmatycznych przywódców, górnolotnych apeli i zapowiedzi. 

Platformie może jednakże grozić, że część jej wyborców, rozczarowana również do niej, po prostu nie pójdzie do urn. Bo ciągle jeszcze wielu, skądinąd inteligentnych ludzi, nie bierze pod uwagę tego, że wybory nie są po to, aby oni mogli wyrazić swoja  postawę, lecz żeby wybrać władzę, niezależnie od stopnia frekwencji. I sabotując wybory sprzyjają  tym, którzy się im najmniej podobają. 

Nie można też wykluczyć, że do sporej części wyborców Platformy dotarło zrozumienie, że jest ona ograniczona w swych możliwościach. I ta część elektoratu, wiedząc że niewiele da się tu zmienić,  chce spokojnie przeczekać prezydenturę Kaczyńskiego i liczy na większą większość po wyborach parlamentarnych. 

Klasa polityczna nie ma  tej cierpliwości i dlatego pogania Tuska. Niezależnie od zrozumienia potrzeby zmian, potrzebuje ona aby się stale coś działo. A że dzieje się mało, rozdmuchiwane są wszelkie duperele. Sam się czuję  częścią tej klasy i też mną  trzęsie gdy widzę, jak oddala się podatek liniowy, rozpływa reforma finansów publicznych, systemu emerytalnego, służby zdrowia.

Ta klasa jest opiniotwórcza i jej zniecierpliwienie w  jakimś stopniu przenosi się na szersza publikę. I aby odpowiedzieć na jej zapotrzebowanie, rząd może sypnąć projektami ustaw, które albo przejdą i zrobią mu plusy dodatnie, albo je prezydent odrzuci, stając się hamulcowym. Nieźle pomyślane, jeśli tak  będzie.  

P.S. Nie wiem po co powstał nowy Salon - bet, jak się ma do obecnego. Na wszelki wypadek zalogowałem się tam, a powyższy tekst lokuję w  obu  Salonach.  v