Piękna śmierć

Szanowny Panie Redaktorze Paliwoda, 

Zacznę od starej anegdoty, jeszcze z najgorszego stalinizmu: ”No jak tam jest, towarzyszu, w tym kapitalizmie, na tym Zachodzie ? Rozkłada się, upada, umiera ? - pytają na partyjnym zebraniu towarzysza, który pojechał służbowo i wrócił. Pytany długo nie odpowiada, ale w końcu wydusza z siebie; ”piękna śmierć”. 

Pan zapewne nie pamięta, zmarłego parę lat temu redaktora S.A. z ”Trybuny Ludu”. Był to człowiek inteligentny, wykształcony i - co najważniejsze - władający językami. Był on przez większość czasu korespondentem na Zachodzie Europy, gdzie miał dobre stosunki, dostęp do ważnych osobistości. Jego specjalność to był upadek i rychła śmierć, wpierw Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, potem Wspólnego Rynku i chyba się jeszcze załapał na wystawianie aktu zgonu Unii Europejskej. 

Przy dawnym czarnorynkowym kursie dolara, żył z tego jak pączek w maśle prez d S. A. pisał prawdę, opisując autentyczne wewnętrzne sprzeczności, nieporozumienia, konflikty, kryzysy. I tak jak Pan przewidywał upadek tej formacji.

W  przeciwieństwie do Pana jednak, opisywał konkrety, nie opierał się na wizjach godnych Wernyhory. Nie był tak pełen ekspresji jak Pan. Unia jakoś przeżyła redaktora S. A. 

Twór ten bowiem to coś więcej niż idea paru ojców- założycieli, z których jeden ma nawet szanse trafienia na ołtarze, gdzie stanie obok patronów Europy, św. Benedykta, Cyryla i Metodego i kogo tam jeszcze.

Jednoczenie się Europy to przejaw i element cywilizacyjnego procesu globalizacji. Przy czym globalizacji przemyślanej, kontrolowanej przez rozwijające się struktury biurokratyczne. Dlatego jest najsprawniejszym fragmentem globalizacji globalnej. Ten cywilizacyjny proces jednoczenia się ludzi, rodów, prowincji, krajów trwa - z przerwami i cofnięciami - w gruncie rzeczy od stuleci, jeśli nie dłużej. W  ostatnich latach przyśpieszył. 

A nasza Unia ? Kiedyś padnie, albowiem przemija postać świata, ale na razie ma się dobrze, czego i Panu życzę, redaktorze.