Nie żal mi Alitalii, a Lotu - trochę

  Miesiąc temu dałbym tytuł: ”Zgiń Alitalio !”, lecz trochę już odpuściłem.

W maju wracałem z Neapolu do Warszawy przez Mediolan. Bilet był na najwcześniejszy z trzech samolotów do Mediolanu. Okazało się, że ”są spóźnienia”, których  nikt nie był w stanie wyjaśnić, a w końcu miał polecieć tylko ten najpóźniejszy. To taka sztuczka gdy jest za mało pasażerów. Godziny czekania na lotnisku w Neapolu i strach czy się zdąży na przesiadkę. Prośby, by o parę minut wstrzymali odlot do  Warszawy, lub  żeby przynajmniej ktoś w Mediolanie szybko przeprowadził przez lotnisko zostały odrzucone; dla dwóch facetów się czegoś takiego nie robi. 

W końcu o tej ostatniej godzinie leciały dwie maszyny, ale naziemna obsługa nie była w stanie ulokować nas w tym samolocie, który startował pierwszy i w Mediolanie zabrakło kilku minut. Należał się nam hotel, z transportem w obie strony oraz posiłki, ale po odsyłaniu od okienka do okienka okazało się, że autobus będzie za godzinę, do hotelu się jedzie 40 minut i rano podobne warunki powrotu. Za własne pieniądze znalazł się hotel  w pobliżu.

Na obu lotniskach wyświetlane informacje miały niewiele wspólnego z rzeczywistością. Personel dawał informacje sprzeczne, albo niczego nie wiedział. Rano samolot do Warszawy długo nie mógł odlecieć. Już byliśmy na płycie, potem znów  w poczekalni. Godziny biegły. A już w powietrzu steward, na dopełnienie, oblał colą jednego z nas. 

To nie są problemy egzystencjalne, lecz z takich gównianych spraw składa się nasze życie. Poza  tym, nasze pieniądze cały czas spełniały należycie swą rolę, w przeciwieństwie do Alitali, która je zainkasowała. Włoscy pasażerowie spytani o czym z takim przejęciem rozmawiają, odpowiadali, że o tej okropnej Alitalii, która coraz gorzej pracuje. 

Ten narodowy przewoźnik w 49,9 procentach należy do państwa. To wystarczy, by 20 tysięcy pracowników czuło się funkcjonariuszami państwowymi i aby związki zawodowe zapowiedziały, że nie zgodzą się na  redukcję choćby jednego etatu. By podkreślić swoja determinację, urządzono jednodniowy strajk, na szczęście, między naszym przylotem i wylotem. Nie poprawiło to zaufania do firmy i nie zmniejszyło jej zadłużenia. A kwestie to bardzo istotne, bo rząd chce Alitalię sprzedać. Początkowo zamierzał zostawić sobie 10 procent udziałów, lecz teraz gotów jest oddać wszystko, jeśli kupiec tego zażąda. 

Z oferentami jest problem. Nikt nie chce dać sumy zbliżonej do wyliczonej wartości firmy. Jeden z potencjalnych nabywców chciał przejąć w niej udziały jedynie za pokrycie jej długów. Rząd kombinuje by firmy nie opanował zagraniczny kapitał. Głównie chodzi o Texas Pacific Group z USA, firmę specjalizującą się w rewitalizowaniu linii lotniczych.  Niechętnie jest widziany inny zagraniczny inwestor Aerofłot. 2 lipca miały być składane oferty i przypuszcza się, że na placu została włoska grupa kapitałowa z liniami lotniczymi Air One. Ktokolwiek miejscowy kupi ten pakiet - jeśli kupi - raczej sobie nie poradzi ze związkami i firma będzie się staczać nadal. 

Te szczegóły tutaj to może po to, by trochę odreagować. Lecz czy ta sprawa nas w ogóle  obchodzi ? Owszem, warto wiedzieć, że mając możliwość wyboru  przewoźnika lepiej omijać Alitalię. Ale przy okazji warto się zastanowić nad Lotem, naszym narodowym przewoźnikiem. 

Grupa Lot przewozi coraz więcej pasażerów, lecz udział Lotu w przewozach lotniczych w Polsce spadł z 65 do 41 procent w latach 2002 -2006. Mamy starą markę, tradycyjne połączenia, sporą grupę przywiązanych klientów. I co ważne nowe, nowoczesne samoloty. Jako pierwsi w Europie będziemy latać na Boeingach 787, Dreamlinerach. To dobrze, że Lot stać na dobre samoloty, ale oszczędza na pilotach, którym płaci 4 - 5 tysięcy, podczas Ryanair, tania bądź co bądź linia, płaci im po 25 tysięcy.  

Nikt nie powie, że Lot nie ma strategicznej koncepcji rozwoju. Tylko w tym roku były już cztery takie koncepcje, tylu ilu nowych prezesów. Czyli praktycznie jakby nie było żadnej. Bo w Locie Skarb Państwa ma 67 procent własności, o 67 procent za dużo !

Narodowy przewoźnik, strategiczna firma ! Łatwo się szermuje tymi hasłami i łatwowiernie  je akceptuje. A sprowadza się to do jeszcze jednego łupu politycznego, jakim są spółki Skarbu Państwa. Przecież jeśli to ważne i narodowe, to przede wszystkim ma działać dobrze. Kierować się efektywnością, a nie interesem kolejnej kamaryli przy władzy, co skutkuje marną kondycją firmy. 

Z udziałem Lotu w przewozach byłoby może jeszcze gorzej gdyby obcych przewoźników nie odstraszało Okęcie. Tu nową halę przylotów otwiera się i  zamyka, a sala odlotów, spóźniona o dwa lata, może zacznie funkcjonować w tym roku, ale pewności nie ma. Prywatny inwestor albo by dobrał lepszych wykonawców, albo i z tego konsorcjum wycisnąłby co trzeba i kiedy trzeba. Ale Porty Lotnicze to przedsiębiorstwo państwowe. Nie odpowiada swoimi, czy akcjonariuszy pieniędzmi. To my podatnicy odpowiadamy swoja krwawicą za burdel, któremu patronuje zgorszony Fryderyk Chopin.