O co ten krzyk ?

Jeszcze nigdy tak niewielu nie urządzało życia tak wielu. W tej chwili, a jest dobrze po drugiej w nocy, znowu wyszedł na prowadzenie – z przewagą 5,2 proc. - Komorowski i mam nadzieję, że tak już zostanie. Pewności jednakże nie mam. Tylko proszę z tego powodu, że jeden z panów K. zostanie prezydentem nie robić zarzutów narodowi, ani tez nie wychwalać go pod niebiosa.

Od roku 2005 o tym kto będzie w Polsce rządzić nie decyduje większość narodu, czy choćby wyborców, lecz mała grupka wyborców z wahającego się środka. To w dojrzałej demokracji nie jest niczym niezwykłym, więc można powiedzieć, że dojrzeliśmy. Lecz nie za bardzo. W tych dojrzalszych spór idzie o podatki, wysokość świadczeń socjalnych, inwestycje w infrastrukturę. Z grubsza, o pieniądze, które można dzielić na różne sposoby, więc łatwo jest wypracować kompromis.

Partią grającą na tej płaszczyźnie jest pragmatyczna Platforma. Z Prawem i Sprawiedliwością nie jest tak prosto. Kiedy już rządzi, to jej polityka gospodarcza jest też pragmatyczna. Zresztą wszystkie kolejne rządy prowadza z grubsza taka politykę, bo i nie maja wielkiego wyboru. Przełom został dokonany przez rząd Mazowieckiego i Balcerowicza, dwadzieścia lat temu. Teraz, jak prawie wszędzie w świecie, rząd może manewrować w pewnych ramach. Rząd PIS wykonał nawet rozsądny manewr obniżenia podatku PIT oraz podatku spadkowego, co raczej by pasowało do w miarę liberalnej Platformy.

Specjalnością PIS są jednak imponderabilia. Wiadomo, że zawsze słuszny jest patriotyzm. Wiadomo, że zawsze słuszne są tradycje narodowe. Wiadomo, że nikt nie zaoponuje przeciw wartościom chrześcijańskim. Przeciw wartościom w ogóle. A z wartościami nie może być kompromisu. Żeby moc wartości bronić muszą one być zagrożone. A więc ciągle grożą nam Niemcy i Rosja, zawsze możne nas znowu zdradzić Zachód, który nas na co dzień wykorzystuje. Spiskują obce siły i ich agenci w kraju. Kto ma inne zdanie ten nie jest prawym Polakiem, według wzorca Kaczyńskiego, czy te jest wręcz łajdakiem, według Rymkiewicza. Tam gdzie trzeba rzeczowo dyskutować o procentach, wykrzykuje się górnolotne hasła. Chleba PIS, jak każda rządząca siła może przysparzać umiarkowanie, lecz równoważy to w igrzyskach.