Zespół Parlamentarny na S24 - tercet egzotyczny

Dwaj gółwni blogerzy - esksperci ZP - KaNo i Marek Dąbrowski odeszli z S24 już dawno temu. youtu.be/qZlApgkT9fU

Przez pewien czas rolę strażnika wiary usiłował odergać Nurni, ale S24 "odszedł" od jego specyficznych wypowiedzi ograniczających się do chamstwa i pomówień, za to wzbudzającyh u niego samego zachwyt nad doskonałością swojej osoby. Ta checha jest wspólna wszystkim ekspertom i można śmiało postawić hipotezę, iż była przyczyną exodusu myśli eksperckiej do miejsc o klimacie bardziej sprzyjającym jej pielęgnowaniu. Na S24 myśl Zespołu upowszechniała Martynka - blogerka, dla której technika jest zupełnie obca i Peemka, który ma odgrywać rolę znawcy techniki. Do tej pary dołączył ostatnie Bbudowniczy z zadaniem podobnym do Peemki.

O Martynce nie będę szerzej pisał - poza atechnicznością, to urodziwa i sympatyczna dama - bynajmniej nie blondynka. Wystrczy tylko zacytować jej przekonanie "przecież w matematyce, fizyce, czy mechanice nie ma słowa „wydaje mi się”, wszystko da się dowieść za pomocą wzorów i liczb: co i kiedy odpadło, jaką to wywołało reakcję, a jakiej na pewno wywołać nie mogło itd.". .No właśnie - prof. Binienda kiedyś dowiódł , że oderwany fragment skrzydła nie może polecieć dalej niż 12 metrów. Potem okazało się, że, w dosyć podobnych do smoleńskich warunkach, urwany fragment skrzydła Dc-7 przeleciał około 130 metrów na długo przed dowodem profesora.

BBudowniczy zadebiutował na S24 niedawno - wydaje się być duchem Marka Dąbrowskiego. Miałem z nim jedną okoliczność - zadałem pytanie

-"To samo tyczy wzoru w komentarzu "18:43" - proszę podać wartości, jakie do wzoru należy podstawić." ( bbudowniczy.salon24.pl/540188,poprawiam-publikacje-artymowicza-w-salon24#comment_8235571 ) . Nalegania na otrzymanie odpowiedzi skończyły się blokadą. Przy czym same wartości nie miały znaczenia, chodziło o to, że duch inżyniera architekta Maraka Dąbrowskiego nie ma pojęcia, do czego cytowny wzór służy.

Peemka swoje teksty opiera na omawianiu literatury przedmiotu i byłoby wszyskto w porządku, gdyby przedmiot znał. Ukryciu faktu, że nie zna, służą bany.

I tak - wczoraj, zadłem Peemce proste pytanie - "ile razy grubsza na zdjęciu (ujawnionym przez dr Laska) jest blacha dźwigara od blachy poszycia?" ( polackalert.salon24.pl/541189,klaniam-sie-pani-dr-szonert-binienda-jest-pani-swietna#comment_8248823 ). Odpowiedzi nie ma, za to jest notka porównująca Lc-1649 do kolizji skrzydła Tu-154 z brzozą. W notkach kaczazupa.salon24.pl/531420,dc-7-lc-1649-tu-154-appendix oraz kaczazupa.salon24.pl/532452,dc-7-lc-1649-tu-154-podsumowanie dokonałem porównania elementów koidujących we wszystkich przypadkach. Wynki kolizji Dc-7 i Lc-1649 są znane.

W związku z tym nalezy porównać, jaką ze względu na obowiązujące założenia konstrukcyjne musiały mieć wytrzymałości kolidujących fragmnetów skrzydał. Nalezy zestawić ze sobą momenty gnące i siły tnące, jakie stosowne fragmenty skrzydeł przenoszą. Moment skręcający jest mniej więcej proporcjonalny do siły tnącej i można go pominąć milcząco zakładając, że jego porównanie siedzi w porówniau siły tnącej. Takie wytrzymałości należy porównać z wytrzyamałościa przeszkody - ja porównałem po prostu z polem przekroju -co dla oszacowań jest dobrym przybliżeniem. Wnioski są takie, że wprawdzie w miejscach kolidujących stosowne fragmenty skrzydeł Lc-1649 oraz Dc-7 były. relatywnie ( w przeliczeniu na wytrzymałość przeszkody ) mniej wytrzymałe, ale wystarczy, aby miejsca kolizji poprzesuwać o 1 metr i byłyby takie same - wyniki zawiera tabelka. Wobec jednoznacznego wyniku eksperymentów NASA prof. Binienda nie zadośćuczynił rzelelności badawczej, publikując jedynie przypadki, w których otrzymał korzystny dla swoich zamysłów wynik. ( ford.salon24.pl/541124,binienda-zakazane-symulacje ). Opublikowane przez niego i zacytowne kiedyś przez Peemkę zakresy grubości elementów wytrzymałościoowych najprawdopodobniej nie zawierają zblizonych do rzeczywistych wymiarów, co prowadzi do niewłaściwych wyników.