Prof. Binienda już dawno udowodnił, że brzoza przetnie skrzydło

Z notki blogera Peemka omawiającej pracę Biniendy.

Widać, że w symulacjach była używana grubość poszycia 5mm. W każdej symulacji pień bez problemu przechodzi przez krawędź natarcia, więc i taką o grubosci 5mm. Zawsze wygląda to mniej więcej tak.

Wobec tego dźwigar o tej samej 5mm grubości nie może pozostać nieuszkodzony w innej symulacji - skutek kolizji z pniem dla ścianki dźwigara musi być podobny. To spostrzeżenie najprawdopodobniej stało się przyczyną wykasowania moich komentarzy u blogerki Martynki. Skutkiem tego utraciłem bardzo dużo komentarzy wyjaśniających błędy w opracowaniu Jergensena, w tym komentarze bardzo obszerne, ilustrowane wykonanymi niejednokrotnie na tę okazję wykresami. Blogerka Martynka pozostwiła za to liczne wyzwiska pod moim adresem. Jest to zapewne wyraz nowej polityki informacyjnej Zespołu Parlamentarnego, którgo Martynka wydaję się być jedną z oficjalnych rzeczniczek na S24. Należy oczekiwać, że eksperci, których Martynka chroni w tak specyficzny sposób, jak pozostawianie na jej blogu chamskich odzywek pod moim adresem, niedługo wskażą przyczyny katastrofy. Tylko czy będzie to kartastrofa smoleńska?

UZUPEŁNAIM. Pod wspomnianą notką dyskusja koncentrowała się wokół pokazanej obok wizji Jergensena. Brak na trajektorii jakiegokolwiek śladu po utraconej 1/3 skrzydła komentuje się sam. Poruszany był też temat różnic pomiędzy rozkładem eliptycznym a proporcjonalnym do długości cięciwy siły nośnej wzdłuż półrozpiętośći. To wykres pokazujący, że dla tego typu obliczeń taka różnica jest pomijalna.

Ponieważ nowy zaciąg wystawiony przez ekspertów ZP na S24 w celu pacyfikowania mojej działalności publicystycznej linkuje żródła. których nie rozumie - to recepta z linkowanej przez nich pracy prof. Kowaleczki opisująca, jak widoczne obok rozkłady otrzymuje się.