15 czerwca 2020 r. Komisja Zakładowa Inicjatywy Pracowniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim, wystąpiła z apelem „Domagamy się wsparcia osób LGBT+ i reakcji na bulwersujące wypowiedzi dr. Andrzeja Dudy!” uzasadniając, że „13 czerwca 2020 roku do grona osób szerzących nienawiść dołączył urzędujący Prezydent RP, Andrzej Duda, pracownik Uniwersytetu Jagiellońskiego zatrudniony na Wydziale Prawa i Administracji, który o lesbijkach, gejach, osobach bi- i transseksualnych powiedział: „Próbuje się nam wmówić, że to ludzie, a to jest po prostu ideologia. Tymi słowami Prezydent RP Andrzej Duda obraził nie tylko miliony Polek i Polaków, obywatelek i obywateli Rzeczpospolitej Polskiej, odmawiając im człowieczeństwa. Odmówił człowieczeństwa także części społeczności akademickiej UJ…” a ponadto objaśniali „idee uczciwości, tolerancji i godności stanowią fundament statutu i kodeksu wartości akademickich Uniwersytetu Jagiellońskiego.” i dalej „ Wzywamy władze Uniwersytetu Jagiellońskiego do zajęcia zdecydowanego stanowiska w sprawie wypowiedzi medialnych urzędującego prezydenta, kandydata na ten urząd w tegorocznych wyborach i pracownika Uniwersytetu Jagiellońskiego Andrzeja Dudy, a także do rozważenia wszczęcia stosownych kroków, w tym dyscyplinarnych, wobec dr. Andrzeja Dudy.”
Jak wiadomo dr Andrzej Duda jest obecnie prezydentem RP a nie pracownikiem UJ i tym samym nie podlega służbowo rektorowi, który mimo ogromnej władzy akademickiej nie ma możliwości podejmowania jakichkolwiek kroków dyscyplinarnych wobec obecnego Prezydenta RP. Tak daleko jego władza nie sięga. Na szczęście.
Inicjatywa Pracownicza jakoś chyba nie orientuje się kto jest pracownikiem UJ i jakie kroki dyscyplinarne może podejmować rektor wobec tych, którzy mu służbowo nie podlegają. Jakoś nie słyszałem/czytałem o jakichkolwiek inicjatywach objęcia tej Inicjatywy Pracowniczej akcją edukacyjną. Zdaje się inni milczą skoro w domenie publicznej ich nie słychać – czy to etatowi pracownicy UJ czy np. Związek Zawodowy „Solidarność” funkcjonujący na UJ raczej bezobjawowo.
Ten apel Inicjatywy, jak podały media, w krótkim czasie podpisało ponad 4 tys. osób, ale nie ma pewności czy rozumieli to co podpisywali. Podpisy nie są ujawnione w przestrzeni publicznej a trzeba mieć na uwadze, że UJ słynie z tego, że jego pracownicy – i to wysokiego szczebla – nie posiadają zdolności podpisywania się imieniem i nazwiskiem i nie rozumieją nawet co znaczy słowo anonim, nie mówiąc o zdolności rozumienia bardziej złożonych treści.
Trzeba zauważyć, że już 17 czerwca, jakby w reakcji na apel Inicjatywy Pracowniczej, czyli w imponującym jak na stosunki akademickie panujące na UJ tempie, został wystosowany „Apel Kolegium Rektorsko-Dziekańskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego„ czyli obecnych władz UJ, które całymi latami, a nawet dziesięcioleciami nie reagowały na skandaliczne, wręcz nieludzkie traktowanie pracowników UJ.
W apelu tego gremium czytamy m. in.”Dyskryminujące wypowiedzi nie powinny padać z ust ludzi, którzy reprezentują nasze Społeczeństwo i którzy powinni respektować prawa wszystkich bez względu na ich wykształcenie, płeć, orientację seksualną czy wyznanie.” i „apelujemy o godne traktowanie wszystkich ludzi, rezygnację z wykluczających słów i wyrażeń oraz szacunek w odniesieniu do drugiego człowieka. Stygmatyzujące słowa skierowane pod adresem jakiejkolwiek grupy zawsze godzą w konkretnego człowieka.A dla nas, społeczności uniwersyteckiej, każdy człowiek zawsze był, jest i będzie najwyższą wartością.”
Z deklaracjami Kolegium trudno by było się zgodzić tym, którzy znają stosunki międzyludzkie a nawet nieludzkie panujące na wzorcowej polskiej uczelni oraz i uczelniach biorących z niej wzór, i to od lat [ np. https://nfapat.wordpress.com/ ]
W ślad za stanowiskiem wzorcowej uczelni poszła cała Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich [KRASP] powtarzając generalne argumenty Kolegium UJ i wcześniejsze swe stanowiska (wobec których formułowałem swoje odmienne stanowisko) podnosząc że, „Nieprzekraczalną granicą wolności słowa jest szacunek dla człowieka, niezależnie od jego przynależności etnicznej, wyznania, narodowości czy orientacji seksualnej.”
Z deklaracji ciał akademickich wynika, że interesuje ich tylko orientacja seksualna, a na temat orientacji moralnej czy intelektualnej nie zabierają nawet głosu. Czyżby było to skutkiem cierpienia na niedostatek intelektu i moralności ?
Rektorzy nie występowali nigdy w obronie pracowników zorientowanych na prawdę, na wysokie standardy etyczne, na likwidację patologii degradujących uniwersytety i całe życie akademickie, a co więcej z takimi pracownikami, szczególnie niewygodnymi dla obowiązujących patologicznych standardów akademickich, sprawnie się rozprawiali.
Dyskryminacją zorientowanych na prawdę, z tego co wiem, żadna Inicjatywa Pracownicza, żadne Związki Zawodowe, a tym bardziej władze uczelni, się nie zajmują, podobnie jak mobbowanymi, wykluczanymi/usuwanymi z uczelni, czy z całego systemu akademickiego …….
Uczelnie sformatowane w systemie kłamstwa, zniewolone tak intelektualnie, jak i moralnie w czasach komunistycznych, mimo pewnych oporów, wiele z tej ideologii przejęły i to widać w dniu dzisiejszym.
TęczUJe, jak tylko zdobyli UJ [https://blogjw.wordpress.com/2020/03/11/teczuje-zdobyli-uj/] , nie kryją się nawet z groźbami, że nawet niewinny żart wobec nich, może się źle skończyć i jasno nawiązują do poczynań Brygad Lekkiej Kawalerii z czasów ZMP i budowy kanału białomorskiego przez „szutników” ! I zdaje się te deklaracje zrobiły wrażenie na rektorach.
Po usunięciu z uczelni zorientowanych na prawdę, zapobiegli rozszerzaniu się wirusa prawdy, wręcz pandemii. Co więcej, prawdę usunęli ze statutów uczelni, aby nikt im nie zarzucił, że łamią statuty. Nie zważyli na znany fakt, że kłamstwo jest oznaką słabości, a mówienie prawdy cechuje ludzi silnych.
Doprowadzili tym samym do degradacji uniwersytetów, przeorientowali się na TęczUJów, ciałaczki, vaginistki [nawet w randze kandydatek na rektorów !] i domagają się tolerancji. Kto nie jest skłonny tolerować takich ekscesów poddany jest kampanii nienawiści, traktowany jako persona non grata i to w ramach realizacji w praktyce, ale na odwrót, dewizy uniwersytetu ‚Plus ratio quam vis’!
Jeśli społeczność akademicka nadal będzie skoncentrowana na orientacji seksualnej, usuwając ze swojego grona osób o odmiennej orientacji intelektualnej i moralnej to śmierć uniwersytetu jest bliska.
Dezorientacja rektorska znajduje się na tej drodze do śmierci.
Kojarzony w przestrzeni publicznej z walką o naprawę domeny akademickiej, ujawnianiem plag akademickich i dokumentowania trądu panującego w pałacu nauki
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
