Joe Chal: - Korzyści zdrowotne i ryzyko wynikające z terapii ozonowej

Joe Chal

PhD, MMedSc, BMedSc, MEd Członek International Hyperbarics Association Inc, USA

Kilku cierpiących bezskutecznie poszukiwało od lat skutecznej terapii, gdyż ich stan zdrowia pogarszał się coraz bardziej i zwrócili się do mnie, abym poradził im i napisał coś na temat „cudownego ozonu”, o którym dowiedzieli się przez przypadek.

Publikacji na ten temat jest dość sporo w internecie, ale też sporo w nich nieścisłości i informacji mijających się z prawdą.

Podjąłem to wyzwanie i przedstawię w tym artykule „Wskazania i zalety terapii ozonowej a także o efektach ubocznych, jakie może ona wywołać.

Ozon jest bezbarwnym gazem złożonym z trzech atomów tlenu. Jest on stosowany, jako alternatywna terapia poprawiająca przyjmowanie i wykorzystanie tlenu przez organizm oraz aktywowanie układu odpornościowego.

W medycynie terapia ozonem służy do dezynfekcji i leczenia chorób poprzez ograniczenie skutków ataku: bakterii, wirusów, grzybów, drożdży i pierwotniaków w organizmie.

Czym jest terapia ozonem?

Terapia Ozonem wykorzystuje ozon, bezbarwny gaz złożony z trzech atomów tlenu.

Niektórzy badacze uważają, że ozon ma działanie terapeutyczne, a terapia taka była już stosowana ponad 150 lat temu.

Warstwa ozonu znajduje się w stratosferze Ziemi. Jego głównym celem jest ochrona Ziemi przed promieniowaniem ultrafioletowym słońca - większość zostaje absorbowana.

W medycynie terapia ozonem jest stosowana do dezynfekcji i leczenia stanów poprzez dezynfekcję otaczającego je obszaru, polepszenie przyjmowania organizmu i zużycia tlenu oraz aktywację układu odpornościowego.

Używanie gazu, jako leczenia medycznego jest niezwykłe, więc istnieją specjalne techniki, które są stosowane. Ozon może również być toksyczny w przypadku wdychania, ponieważ może nasilić lub wywołać astmę.

Jak i gdzie można wykorzystać ozon ?

Stwierdzono, że ozonoterapia jest użyteczna na wiele sposobów w medycynie. Kiedy był używany po raz pierwszy prawie dwa wieki temu, miał dezynfekować i leczyć choroby.

Podczas pierwszej wojny światowej jego zastosowanie do ran wykazało nie tylko zdolność dezynfekcji, ale także wspomagania przepływu krwi i niwelowania efektów zapalnych.

Później okazało się, że jest to użyteczny sposób leczenia osób z HIV, zanim leki farmaceutyczne były dostępne.

Obecnie ozon jest używany do leczenia następujących urazów i chorób:

- zainfekowane rany

- zaburzenia krążenia

- zaburzenia geriatryczne (zaburzenia pamięci)

- zwyrodnienie plamki żółtej (problem z widzeniem)

- choroby wirusowe

- reumatyzm i artretyzm

- boreliozy (w Polsce znany mi ośrodek transfuzji ozonowanej krwi znajduje się w Warszawie)

http://terapiawitaminowa.manifo.com/ozonoterapia?gclid=EAIaIQobChMIspjV69qD3QIVTb7tCh0WDgGdEAAYAiAAEgItWfD_BwE 

- choroby nowotworowe

- SARS (zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej – rodzaj nietypowego zapalenia płuc)

- AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności, zespół nabytego upośledzenia odporności, zakażenie HIV, zakażenie ludzkim wirusem upośledzenia odporności)

Chociaż ozon jest gazem, rozwój technologii oznacza, że można go stosować w różnych formach i na różne sposoby, jak:

- ozonowaną oliwą z oliwek nakładana bezpośrednio na ciało

- terapia ozonowaną wodą (wewnętrznie jak i zewnętrznie)

- insuflacja, ryzykowna terapia, w której ozon jest wdmuchiwany do odbytu

- nanozon (ozonoterapia stomatologiczna), która jest często stosowana w stomatologii

- autohemerapia, autohemotransfuzja (transfuzja krwi), w której pobiera się krew, miesza ją z ozonem i wraca ona do krwiobiegu (nie mylić z autohemoterapią, która polega na wstrzyknięciu głęboko w mięsień pośladkowy pacjenta jego własnej krwi)

Foto: Przykładowy sposób ozonowania krwi i transfuzji;

Film przedstawia transfuzję ozonowanej własnej krwi pacjenta: przygotowanie do pobrania krwi, pobranie krwi i mieszanie z czystym ozonem O3 i ponowne wprowadzanie ozonowanej krwi do krwiobiegu chorego;

- łaźnia ozonowe lub sauna (trzeba pamiętać, ze terapeuci bardzo często popełniają tutaj wielki błąd pozwalając pacjentom oddychać otaczającym ozonem. W mojej praktyce podczas ozonowania całego ciała pacjenci oddychali powietrzem poprzez maski.

Korzyści z terapii

Naukowcy z wielu światowych uniwersytetów przeprowadzili obiecujące badania, ukierunkowane na, „W jaki sposób ozon może mieć korzystny wpływ na zdrowie” poprzez:

- inaktywacja bakterii, wirusów, grzybów, pasożytów, drożdży i pierwotniaków

- pobudzenie układu odpornościowego do przyspieszenia gojenia

- poprawa krążenia poprzez oczyszczanie tętnic i żył

- oczyszczanie krwi i limfy

- hormon normalizujący i produkcja enzymów

- o właściwościach przeciwzapalnych

- zmniejszenie bólu

- zatrzymanie krwotoków

- zapobieganie wstrząsom

- zapobieganiu udarom mózgu

- zmniejszenie arytmii serca lub nieprawidłowego rytmu serca

- zmniejszając ryzyko powikłań cukrzycy

- poprawa funkcji mózgu i pamięci

Czy terapia ozonowa jest bezpieczna?

Wielu naukowców twierdzi, że efekty terapii ozonem są spójne i bezpieczne. Jednak sam ozon jest bardzo niebezpiecznym gazem mogącym spowodować ciężkie i nieodwracalne skutki utraty zdrowia.

Ekspozycja na ozon wiąże się ze znacznym wzrostem ryzyka zgonu z powodu choroby układu oddechowego. Wiele osób umiera corocznie na skutek oddychania zanieczyszczonym powietrzem (smogiem). Wytwarzane przez samochody związki azotu w połączeniu z wysoką temperaturą i słońcem, prowadzą do powstania tzw. smogu ozonowego.

Nawet niewielkie ilości ozonu mogą drażnić płuca i gardło, powodując kaszel, duszność i uszkodzenie tkanki płucnej, która jest bardziej podatna na infekcje.

Zdarzały się przypadki, w których terapia ozonowa miała negatywne skutki, niektóre z nich były poważne, oto niektóre z nich zgłoszone przez pacjentów:

- duszność i inne problemy z oddychaniem

- dezaktywacja enzymów (enzym przestaje spełniać swoją rolę katalizatora w procesach zachodzących w organizmie)

- obrzęk naczyń krwionośnych

- słaba cyrkulacja

- problemy sercowe

- zwiększone ryzyko udaru

- uszkodzenie błony bębenkowej przez wdmuchiwanie ucha

- pęknięcie jelit z powodu insuflacji odbytnicy (zbyt duże ciśnienie lub stan chorobowy jelit spowodował ich słabość lub elastyczność)

Spowodowanie zatoru płucnego i skutek śmiertelny po podaniu dożylnym

Te działania niepożądane występują rzadko, a w normalnych warunkach leczenie ozonem uważa się za bezpieczne.

Generatory ozonowe przetwarzają gazy dostarczone do tego urządzenia podczas procesu „mini wyładowań koronowych” (podobnie jak to się dzieje podczas burzy) - zwykle jest to powietrze w przypadku tanich generatorów a w przypadku sprzętu medycznego gazem dostarczanym do urządzenia jest czysty tlen.

Foto: Zespolony system koncentratora tlenowego podającego powyżej 95 % czystego tlenu do generatora ozonowego przetwarzającego w wyładowaniu koronowym tlen O2 w ozon O3;

Trzeba pamiętać, że podczas przetwarzania (ozonowania) powietrza, które składa się z

Składnik                           %                        ppm 

- azot                           78,084                780 840 

- tlen                            20,946                209 460  

- argon                           0,934                     9340 

- dwutlenek węgla        0,0360                    360 

zmieniają się charakterystyki wszystkich gazów zawartych w powietrzy i dla przykładu podam, że mogą powstawać (i powstają) z azotu bardzo niebezpieczne tlenki i trujące mieszaniny.

Tlenki azotu to jedne z najgroźniejszych czynników zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Są dziesięciokrotnie bardziej szkodliwe od tlenku węgla i kilkakrotnie od dwutlenku siarki.

Azot połączony z tlenem tworzy następujące tlenki azotu: podtlenek azotu, tlenek azotu, dwutlenek azotu, trójtlenek dwuazotan, czterotlenek azotu i pięciotlenek azotu. Tlenek i dwutlenek azotu to najbardziej toksyczne i niebezpieczne dla człowieka gazy.

Skutki uboczne

Skutki uboczne terapii ozonem mogą się różnić w zależności od rodzaju leczenia, jakie pacjent przeszedł.

Ozonem nie należy oddychać pod żadnym pozorem. Jeśli dostanie się do ust, nosa lub oczu, może powodować: pieczenie, kaszel, mdłości, wymioty lub bóle głowy. Bardziej poważne narażenie może prowadzić do komplikacji górnych dróg oddechowych.

Jednak inne metody leczenia mogą mieć również skutki uboczne, jak to zostało określone przez ACBM (Amerykańskie Centrum Medycyny Biologicznej).

Jednym z głównych efektów ubocznych, jakie mogą doświadczyć osoby odbywający terapię, jest reakcja Herxheimera. Może to spowodować objawy grypopodobne i sprawić, że poczują się gorzej w bardzo szybkim czasie.

Podczas terapii ozonem, metodą insuflacji przez odbytnicę, osoba może odczuwać łagodny dyskomfort, skurcze i uczucie parcia gazów. Te działania niepożądane są chwilowe.

Pod wpływem aktywnych postaci tlenu, w odpowiedzi na tworzenie się w kaskadowych reakcjach wolnych rodników wzrasta aktywność układów antyoksydacyjnych.

Pozytywne skutki uboczne to:

- paznokcie i włosy rosną dłuższe i silniejsze

- skóra wygląda zdrowiej i lśni

- osoba posiada więcej energii

- zasypianie i sny są łatwiejsze i łagodniejsze

Cały czas prowadzone są nowe i regularnie badania nad terapią ozonową z nowościami wprowadzanymi do leczenia.

Od autora

Warto zaznaczyć, iż ozon wytwarzany w celach medycznych, nie zawiera żadnych trujących cząsteczek tlenku azotu, ponieważ do wytworzenia ozonu używa się czystego tlenu z medycznej butli tlenowej lub z koncentratora tlenowego.

Wprowadzanie do organizmu ozonu lub przebywanie w środowisku, w którym znajduje się ten gaz może być bardzo niebezpieczne, dlatego każda aplikacja ozonu powinna się odbywać pod nadzorem lekarza lub wyspecjalizowanego terapeuty.

Każdy, kto ma jakiekolwiek pytania czy wątpliwości dotyczące terapii ozonem i metodami leczenia, które jest dla nich odpowiednie, może się z nami skontaktować.

Mam nadzieję, że niebawem Polsko Australijska Fundacja rozpocznie praktyczne wdrażanie ozonoterapii, o czym poinformuję w odpowiednim czasie.