Na ironię zakrawa, że w pierwszym szeregu opozycyjnych bojowników o wolność, praworządność i prawa demokratyczne w obecnej Polsce widzimy takich demokratów, jak choćby Leszek Miller, Włodzimierz Cimoszewicz, Dariusz Rosati, czy Marek Belka. To tylko niektórzy ze starych, zatwardziałych komuchów, którzy są dalej obecni i czynni w polityce. Można takich wymieniać bez końca. Symptomatyczne jest także, że wszystkie te osoby walczą z obecnym rządem o te wartości pod sztandarami Platformy Obywatelskiej. Czy zwolenników i polityków Platformy nie razi ten mariaż? Czy odwołując się do tradycji Solidarności, jak często im się zdarza, nie czują dysonansu i odruchu wymiotnego widząc to zawirowanie?
Nie inaczej ma się sprawa z artystami i tak zwanymi celebrytami. Tu także prym wiodą osobnicy, którzy w PRLu opływali w dostatek i uwielbienie, niczym przysłowiowe pączki w maśle. Im większy pieszczoch tamtej epoki, tym obecnie zagorzalszy wróg pisowskiej Polski. Wymienić można chociażby Daniela Olbrychskiego, Janusza Gajosa, Andrzeja Seweryna, Krystynę Jandę, czy ostatnio Marylę Rodowicz. Tu także lista jest bardzo długa. Nie słychać praktycznie z tych środowisk żadnych głosów sprzeciwu. Czyżby tak ogromny był strach przed linczem środowiska? Bo nikt, kto znał PRL z autopsji, nie może mieć wątpliwości kiedy z tymi wartościami było naprawdę źle. Jak to się stało, że sieroty po PRLu, zamiast odejść do lamusa historii, zawładnęły umysłami współczesnych Polaków, a wszystko to ze strachu przed utratą pozycji, czy ujawnieniem i przekreśleniem dość poszarganych życiorysów?
Inne tematy w dziale Polityka
