Smoleńsk 2010 - Warunki wystąpienia wybuchu termobarycznego

Amunicja przestrzenna (objętościowa – volume-detonate weapon,  volumetric weapon) to  rodzaj  amunicji  oddziałujący  na  otoczenie  o  znacznej  powierzchni  przede  wszystkim poprzez impuls cieplny oraz falę uderzeniową, trwającą kilkakrotnie dłużej niż w przypadku klasycznych  kruszących  materiałów  wybuchowych,  wywołaną  detonacją  mieszaniny wybuchowej i następującej po niej wybuchowym dopalaniem produktów wybuchu z udziałem tlenu atmosferycznego.  

Do podstawowych rodzajów amunicji przestrzennej należy amunicja paliwowo-powietrzna oraz amunicja termobaryczna. 

Istnieje  kilka  różnic  pomiędzy  ładunkami  paliwowo-powietrznymi  a  ładunkami termobarycznymi.  Źródłem  pochodzenia  rozprzestrzeniającej  się  fali  nadciśnienia w ładunkach  termobarycznych  jest,  oprócz  wybuchu  ładunku  zasadniczego,  dopalanie  się stałych  składników  ładunku  wybuchowego.  W  wybuchu  paliwowo-powietrznym  fala nadciśnienia  generowana  jest  przez  wytworzony  wcześniej  aerozol  (układ  ciecz/gaz).

Podobnie jak w ładunkach  paliwowo-powietrznych, w ładunkach termobarycznych następuje wykorzystanie  tlenu  atmosferycznego  jako  dodatkowego  utleniacza  biorącego  udział w procesie wybuchu. Zjawisko termobaryczne w ładunkach przestrzennych jest generowane poprzez  wybuch  pojedynczego  ładunku.  W bombach  paliwowo-powietrznych  następuje w pierwszej  fazie  dyspergowanie  cieczy,  która  w  powietrzu  tworzy  obłok,  następnie pobudzany oddzielnym ładunkiem. Utleniaczem staje się tlen zawarty w powietrzu.

Oba efekty, ze względu na podobny mechanizm i skutki oddziaływania na otoczenie są przez  niektórych  autorów  traktowane  jako  jedno  zjawisko.  Występuje  jednak  między  nimi zasadnicza  różnica. 

Efekt  termobaryczny  wywołują  stałe  mieszaniny  wybuchowe, które w drugiej  fazie  reakcji  wykorzystują  tlen  zawarty  w powietrzu  otaczającym  miejsce wybuchu. Włąśnie to zapotrzebowanie na tlen atmosferyczny jest powodem tłumienia i gaszenia zarzewi ognia, które powstają chwilę wcześniej, podczas pierwszej fazy wybuchu termobarycznego.

Kiedy może dojść do wybuchu termobarycznego?

Muszę chyba zwrócić uwagę szerokiego gremium na jeden mały acz bardzo istotny szczegół dotyczący możliwości i warunków wybuchu jakiejkolwiek mieszanki...

Analogię można zaobserwować w komorze spalania silnika samochodowego. Zarówno tam jak i wszędzie musi być zachowana odpowiednia proporcja o bardzo wąskiej tolerancji, jeżeli chodzi o stosunek materiału energetycznego i utleniacza, żeby mógł nastąpić wybuch jakikolwiek, a FAE w szczególności.

Kierowcy wiedzą jak trudno odpalić samochód z zapchanym filtrem powietrza...

Niektórym laikom wydaje się, że wystarczy rozpylić jakiekolwiek paliwo (np. trudno zapalną kerozynę) gdziekolwiek, by uzyskać wybuch termobaryczny.

Takie tezy coraz częściej są lansowane na S24 w publikacjach dotyczących Smoleńska.

Jak durny jest to pomysł wie każdy człowiek, który posiadł jakąkolwiek wiedzę z dziedziny technologii MW.

Żaden ładunek termobaryczny (czy fuel-air) nie składa się tylko z materiału energetycznego. W skład każdego obecnie produkowanego pocisku czy bomby termobarycznej wchodzi zarówno materiał energetyczny (paliwo, MW, lub pył metali lekkich) jak i utleniacz i w żadnym przypadku nie jest to ani powietrze ani tlen. Gazy te nie dają pewności otrzymania idealnej proporcji w momencie rozpylenia po wybuchu inicjującym.

Nie ma również technicznych możliwości opracowania ładunku FAE, który generowałby ze 100% pewnością wybuch termobaryczny w takim przypadku, gdzie składniki takiego ładunku zostałyby umieszczone gdzieś poza zamkniętą przestrzenią głowicy lub bomby.

Czy pod Siewiernym wybuchło paliwo lotnicze?

Na pobojowisku pod Siewiernym nie ma śladów zapłonu kerozyny. Kerozyna nie jest materiałem wybuchowym, więc nie wybucha doskonale i zawsze po wybuchu jej oparów następuje duży pożar. Zapłon nafty lotniczej spowodowałby znaczne opalenia zarówno wraku jak i elementów wnętrza. Tego tam nie ma. Wydaje mi się, że dlatego właśnie pewien wysoki rangą oficer FSB musiał utonąć podczas nurkowania kilka dni po 10 kwietnia. Bo spartolił robotę. Nafta miała wybuchnąć, a nie wybuchła i dlatego właśnie dziś nad głowami tych, którzy to zaplanowali wisi widmo wpadki.

Czy pod Siewiernym coś eksplodowało?

Wygląd szczątków i charakter zniszczeń jest typowy dla wystąpienia eksplozji wewnątrz kadłuba. To jest bezdyskusyjne. Tam był wybuchy. Do dyskusji pozostaje jedynie kwestia, czy główna eksplozja miała miejsce jeszcze w czasie lotu, czy już po wylądowaniu. Ekspertyza wykonana przez SmallGIS, gdzie zwrócono uwagę na dwa punktowe ślady po wybuchach (przemianowane przez KBWL na ślady pożarów) wskazuje na możliwość wystąpienia dwóch wybuchów na ziemi.

Co do charakteru wybuchu (a raczej wybuchów) ślady ujawnione międzyinnymi przez @Fotoamatora wskazują, że do unieszkodliwienia newralgicznym elementów sterowania samolotem użyto niewielkich ładunków opartych na materiałach konwencjonalnych takich jak TNT lub jego pochodne. Miejsc ze śladami takich wybuchów jest kilka, np. przełom lewego centropłata, most napędowy siłownika sterowania klapami w prawym skrzydle, okolice kokpitu, stateczniki ogona, końcówka lewego skrzydła, czy gondola prawego silnika.

Te małe wybuchy, nazwijmy je techniczne, miały miejsce w powietrzu, to jest bezdyskusyjne i było ich kilka (co najmniej 3).

Teraz wnętrze kadłuba i rozerwana na tysiące części przestrzeń pasażerska samolotu, gdzie odkryto bardzo niewiele śladów działania ognia. To są typowe ślady wybuchu termobarycznego o dużym współczynniku zużycia tlenu atmsferycznego. Taki wybuch nosi nazwę próżniowego.

Na dostępnych dziś dokumentach foto z miejsca zalegania tych szczątków można zauważyć dwa ślady po epicentrach wybuchów (oznaczone przez SmallGIS) oraz dwa główne promieniście ukierunkowane ślady rozrzucenia odłamków. To są ślady po wybuchach termobarycznych i według mnie nastąpiły już na ziemi.

Wybuchy były na 100%.

Dlaczego nie było tam większych śladów ognia?

Właśnie ze względu na specyfikę eksplozji termobarycznej. Efekt  termobaryczny  wywołują  stałe  mieszaniny  wybuchowe, które w drugiej  fazie  reakcji  wykorzystują  tlen  zawarty  w powietrzu  otaczającym  miejsce wybuchu. Włąśnie to zapotrzebowanie na tlen atmosferyczny jest powodem tłumienia i gaszenia zarzewi ognia, które powstają chwilę wcześniej, podczas pierwszej fazy wybuchu termobarycznego.