Ruch LGBT ma wreszcie medialną twarz. Błazeńską. Odrażającą.

Ruch LGBT ma wreszcie swoją twarz. Medialną twarz.

Dotychczas to były tajemnicze i często mylone, przestawiane litery.

Teraz z ruchem LGBT będzie kojarzyła się twarz "Margot".

Twarz błazeńska. Twarz odrażająca.

Twarz rozwydrzonego, wulgarnego faceta, który jest nieobliczalny, nieprzewidywalny.

I który udowadnia, że naiwność tych wszystkich dostojnych rabinów (Michael Schudrich), księży (Adam Boniecki), reżyserów (Agnieszka Holland), aktorów (Maja Komorowska) oraz pisarzy (Olga Tokarczuk) - którzy "Margot" bronili i za "Margot" poręczali - jest niezmierzona.

Smutne. Ponure.

Tam, gdzie każdy, kto ma jakieś elementarne minimum rozsądku, widzi jak na dłoni bezczelność, arogancję, agresję i narcyzm - oni zobaczyli "ofiarę systemu" i "więźnia politycznego".

Dlaczego?

Bo chcieli zobaczyć.

Bo - zamknięci w swoich bańkach - wierzą w to, w co chcą wierzyć. Choćby to było oczywistą, monumentalną bzdurą.

I swoimi protestami, swoim potraktowaniem sprawy ustanowili, wyolbrzymili, nadmuchali jak gigantyczny balon "Margot". Z nikomu nieznanego awanturnika w trzy tygodnie zrobili "ikonę" LGBT.

Co dalej z "Margot"?

Cóż. Michał Sz. będzie istniał nadal jako anarchistyczna, szokująca bezczelnością, barwna i wyzywająca autokreacja. Taka jest "natura" tego medialnego tworu.

Takim się sam stworzył i takim go chcą media. Gdyby próbował stać się inny - szybko przestanie medialnie istnieć.

Czyli wszystko wskazuje, że będzie trwał. I działał skutecznie na szkodę ruchu LGBT. 

Choć przecież urzeczeni nim fanatycy nigdy tego nie przyznają...