Witam.
Przysłuchując się komentarzom w rożnych mediach po wypowiedziach Józka brzytwy, przy suto zakrapianej kolacji u przyjaciela lewicy pana Guzowatego, stwierdzam ze komentarze w zasadzie odnoszą się do jednego tylko aspektu, czyli do treści. Lewica mówi ze pan Józek brzytwa bardzo nie ładnie postąpił tak szkalując swoich przyjaciół, a prawica mówi ze Józek brzytwa potwierdził tylko to co prawica od dawna powtarza, czyli to ze lewica to sitwa.
W tym całym szumie informacyjnym ginie nam jednak jeszcze jeden aspekt na który chciałem zwrócić uwagę, a mianowicie to jakim środowiskiem jest ekipa spadkobierców PZPR.
Do tej pory sądziłem iż to samoobrona to skupisko największej hołoty w sejmie, teraz jednak musze chyba zweryfikować ten pogląd, bo pomimo iż samoobronie można wiele zarzucić, a chamstwo jest tutaj delikatnym określeniem, to jednak trzeba im przyznać że są chłopy lojalne względem siebie, pomijając parę pomniejszych postaci z SO to jednak ekipa ze z samego towarzystwa Andrzeja Leppera trzyma się co jak co razem.
W przypadku SLD jednak, po tej całej aferze z tasiemkami, dochodzę do wniosku ze tam działacz działaczowi wilkiem, po pierwsze biorąc pod uwagę te wszystkie obelgi z jaką łatwością obrzucał swoich kolegów z partii, zwróciłem uwagę na słowa Józka, który później się z tego tłumaczył iż przeciąż "MY" tak mówimy, zastanawiam się czy to przypadkiem nie jest prawda? Przecież nie jest tak że ten kto zawsze dobrze się wyraża o swoich przyjaciołach pewnego dnia zmienia o nich zdanie i to tylko na parę godzin, jeśli ktoś tak jak Józek się wyraża o kumplach znaczy się te opinie wyrażał już wcześniej, co więcej nie sadze aby w tych opiniach był odosobniony w swoim środowisku. Przecież ludzie zrzeszają się i spotykają się raczej z ludźmi o podobnych a nie skrajnie różnych poglądach, to chyba oczywiste, a biorąc to pod uwagę musimy dojść do wniosku że Józek ma racje!! Oni tak po prostu o sobie mówią!!
Kolejna sprawa, zastanawia mnie z jaką łatwością SLD postanowiło się Józefa pozbyć. Osobiście nie jestem entuzjastą tej formacji, ale nawet mnie, jako jej przeciwnikowi nie sposób negować niewątpliwych zasług jakich dla tej organizacji ma Józef, na pewno większymi osiągnięciami może się poszczycić niż młody Olejniczak. A i tak wszyscy kładą na niego kreskę, i nikt nie zwraca uwagi iż owe krytyczne uwagi były wypowiadane prywatnie i po kielichu. Z miejsca nazywany jest zdrajcą. Wnioski? Nasuwa mnie się jeden, jeśli bandzie chamów da się koryto sprawiają wrażenie kochającej się rodzinki, jeśli się koryto zabierze zmieniają się w watahę wilków, skorych zagryźć się nawzajem, bez względu na zasługi dla rodziny...
