Nic tak dobrze nie robi jak dyskusja. Dyskusja pod moją notką „Toleraści, Wałęsa i Godson” pozwoliła dość precyzyjnie określić różnicę między tolerastą a człowiekiem tolerancyjnym. Obaj odwołują się do pojęcia tolerancji, różnie jednak je rozumiejąc i różnie praktykując. Sami dyskutanci dokonali dzieła. Mnie pozostaje tylko skromne podsumowanie.
Według tolerasty tolerancyjny to ten, który bezwzględnie akceptuje poglądy głoszone przez tolerastę.
Tolerasta. Jaskiniowiec tolerancji, używający siekiery ogólnych pojęciowych zbitek, mających za zadanie zabić przeciwnika, wroga, który ma odwagę mieć inne poglądy niż tolerasta. Chodzi tu oczywiście nie o śmierć w dosłownym znaczeniu, ale o śmierć cywilną – na forum publicznym lub zawodowym. Z reguły uderza ad personam nie odnosząc się do argumentów.
Tolerasta dysponuje wypróbowanym zestawem siekier – rasizm, nietolerancja, homofonia, cywilizowane społeczeństwa Zachodu, bardziej rozwinięte społeczeństwa Zachodu, u innych już to jest i tak dalej. Wszystkie siekiery bez sprecyzowanych ostrych definicji, celowo rozmyte, by dało się je stosować uniwersalnie w każdej sytuacji.
Tolerasta nie dopuszcza myśli, że strona o innych poglądach może mieć rację i należy się jej uważnie przyjrzeć. Może uwzględnić argumenty?
Tolerasta nie bierze pod uwagę społecznych nastrojów i opinii. Jest w mniejszości i z tej racji należy szanować jego poglądy. Szacunek dla poglądów większości nie obowiązuje tolerasty, ponieważ jako nie jego, są one wsteczne, nienowoczesne i szkodliwe.
Definicja człowieka tolerancyjnego jest mniej ciekawa, bo ze swej natury konserwatywna. Po prostu – toleruję, czyli cierpliwie znoszę. Żyj jak chcesz i umiesz, ale nie zmuszaj mnie do akceptacji twoich poglądów. Ja cię toleruję i ty toleruj mnie. Wszystko.
Jeszcze raz dziękuję wszystkim, którzy dyskutowali. Ja tylko podsumowałem.
Inne tematy w dziale Polityka
