Kto straci "jedynkę"?

Donald Tusk rzucił ponoć myśl, by połowa „jedynek” w wyborach do sejmu była zarezerwowana dla kobiet. Pomysł został przyjęty ponoć chłodno przez władze partii. Nie ma się co dziwić – otwiera on nową ścieżkę awansu. Tuskowi, jak można przypuszczać, spodobał się pomysł z Różą Thun i Leną Kolarską-Bobińską. Choć pomysł ten może podzielić los wielu innych medialnych zapowiedzi premiera, warto sprawdzić, co to oznacza w praktyce. Poniżej zestawienie „jedynek” Platformy w ostatnich wyborach sejmowych, wysortowanych po procencie zdobytych głosów w ramach listy. To całkiem dobry wskaźnik wewnątrzpartyjnej wyborczej siły kandydata, choć trzeba brać jeszcze pod uwagę to, czy dany okręg jest zdominowany przez duże miasto (wielkomiejscy wyborcy chętniej głosują na „jedynki”) i czy okręg nie zawiera więcej niż jednego byłego miasta wojewódzkiego (wtedy zwykle rywalizacja toczy się pomiędzy kandydatami z takich miast, co zmniejsza procent tego z nich, który jest na „jedynce”). W ostatniej kolumnie jedynką zaznaczono te miejsca, gdzie najbardziej prawdopodobne jest wstawienie kobiety. Po pierwsze – bo taka już tam kandydowała, po drugie – bo dotychczasowa „jedynka” dostała się do PE, po trzecie – bo dotychczasowa jedynka nie jest prominentną postacią PO (członek władz krajowych lub klubowych, minister lub sekretarz stanu ewentualnie postać regularnie obecna w mediach – tu zaliczyłem Kutza, Palikota, Biernackiego i Mężydłę). I cóż – takich miejsc jest tylko 15. Gdyby chcieć wstawić na listy 20 kobiet, trzeba „zdegradować” jeszcze 5 osób. Drodzy Salonowicze – zachęcam do typowania najbardziej zagrożonych!