Przeproście i poproście! Próba diagnozy nastrojów społecznych

1/ Spór między dwoma polskimi partiami wchodzi w kolejny etap, tym razem amerykański. Kampania prezydencka w USA, ma coraz większy wpływ na polskie narracje polityczne. To co się dzieje w Polsce staje się coraz bardziej amerykańskie. Tak też, próbują ustawiać się publicyści. Ale jak się ustawić, by czytali moje teksty - jedni i drudzy? To niemożliwe. Piszemy swoje i udajemy, że tylko my wiemy, jak jest. Odnoszenie się do poglądów przeciwnych, tylko wzmaga zaciekawienie konkurencją. Więc nie czyńmy tego.

2/ Trwa rozliczanie nierozliczonych, oraz rozliczani zapowiadają, że rozliczą tych, którzy ich rozliczają. To w terminie późniejszym oczywiście, wcześniej musimy wygrać. W każdym razie, to nowość w takim wymiarze. Tusk, jest o tyle w porządku, że ten swój zamiar rozliczania zapowiadał. Kaczyński, chyba przypuszczał, że to polityczne metafory a nie plany.

3/ Do grupy męczeństwa za Polskę dołączają dziennikarze z małych miejscowości. Powstaje lista torturowanych w robocie. We wspomnieniach powtarza się sytuacja, straszenie utratą pracy i przymuszanie by podstawiać mikrofon politykowi na tle wozu strażackiego. Ludzie, którzy uprawiali ten proceder lobbingu politycznego zostali odsunięci, ale gwałceni przez lata dziennikarze nie doczekali się przeprosin.

4/ Dwie partie idą na wyniszczenie. Nie biorą jeńców. Widzą tylko swój cel, utrzymanie bądź przejęcie władzy. Nie przeproszą i nie poproszą o zaufanie. Szarpią sukno, aż doprowadzą do tragedii narodowej, wtedy nastąpi śmiertelne katharsis i na jakiś czas nad grobami i straconymi szansami popadniemy w posępny stupor, by już po pół wieku z nową energią oskarżać o zdradę i rozliczać.

5/ Naród się broni milcząc, lub mówiąc cokolwiek. Jednym mówi jedno, drugim mówi drugie. Popularne: dwubiegunowość, zachowawczość i ostrożność. Nie ma sensu ginąć za jednych bądź drugich. Trzeba to przetrwać. Poglądy schować, pracę utrzymać, w razie czego szybko uciec, by nie dać się zastrzelić.