W odpowiedzi Krzysztofowi Kłopotowskiemu

Panie Krzysztofie.
Niesprawiedliwie ocenia Pan tekst Roberta Mazurka. Miał podstawy, by poczuć się niekomfortowo pod pałacem prezydenckim w miejscu, gdzie prze dwoma laty tysiące Polaków godzinami stało w milczeniu, by pożegnać parę prezydencką.
Organizatorzy zachęcali mieszkańców Warszawy do oddania hołdu ofiarom katastrofy Smoleńskiej, a więc sugerowało to atmosferę szczególnej powagi. Gdyby dodali, że będzie to rónież czas refleksji nas sprawami współczesnej Polski - ok, władze państwowe pasywnie podeszły do rocznicy. Katastrofa była wydarzeniem politycznym i opozycja pisowska ma prawo nadać jej także polityczny wymiar, chce to połączyć z wiecem - manifestacją poruszającą sumienia, pokazującą siłę i wartości prawicy. Odnieśliby ogromny sukces, gdyby , tak jak w stoczni gdańskiej w 1980 r , umiano narzucić sobie pewną samodyscyplinę. Przez szacunek dla rocznicy śmierci lub po  prostu, by zdobyć nowych sojuszników rozczarowanych rzadami Donalda Tuska.
"Porządkowi" nie powinni dopuszczać transparentów z szubienicami, a uczestnicy nie powinni okazywać agresji, wykluczać z tego spotkania kogokolwiek, a szczególnie dziennikarzy.
Czy służy polskiej racji stanu ten nienawistny podział, który - jak Pan sam pisze - prowadzi do wewnętrznego paraliżu narodu ?
Czy służy polskiej racji stanu "dyskurs", jaki odbył się w sejmie między obecnym i byłym premierem ?
"Oto Polacy załatwiają się własnymi rękami." - że jeszcze raz zacytuję Pana. Zamykamy sobie drogę do normalnie funkcjonującego kraju. Co daje w wyniku takiego wewnętrznego konfliktu zdobyta władza ? "... ma zagwarantowaną nienawiść Moskwy. Ma także gwarancję oporu stolic Europy Zachodniej..",

Za ten stan rzeczy jesteśmy odpowiedzialni wszyscy. Rządzący, opozycja, dziennikarze i każdy Polak, który inaczej myślącego Polaka za ten fakt gotów jest sponiewierać.

Zapisuję się do partii Roberta Mazurka. Partii ludzi myślących niezależnie, którym nie obojętne są polskie sprawy.