Już w księgarniach drugie wydanie powieści Wolskiego „Jedna prze

 

Jan Bodakowski

Już w księgarniach drugie wydanie powieści Wolskiego „Jedna przegrana bitwa” - alternatywnej historii Polski która przegrała w 1920 roku

 

Nakładem wydawnictwa Zysk ukazało się drugie wydanie powieści Marcina Wolskiego „Jedna przegrana bitwa”. Jest to kolejna alternatywna wersja losów Polski. Tym razem Polska przegrywa w 1920 roku.

 

Wydarzeniem, które zmieniło losy Rzeczpospolitej w powieści Wolskiego jest mord polityczny dokonany przez Eligiusza Niewiadomskiego w 1920 roku na Józefie Piłsudskim. Śmierć Piłsudskiego uniemożliwia obijecie przez niego dowództwa w Bitwie Warszawskim. Brak geniusza Piłsudskiego doprowadził do klęski. W konsekwencji przegranej wojny 1920 Polska została przyłączona do ZSRR. Winę za likwidacje niepodległej Polski ponosiła endecka propaganda która doprowadziła wariata Niewiadomskiego do zbrodni. W skład nowych sowieckich władz wszedł Daszyński, Dmowski i Witos.

 

W powieści Wolskiego sowieckie wojska zajmujące Polskę spotkały się z ciepłym przyjęciem tylko Żydów i marginesu społecznego. Walczący z sowietami polscy patrioci zostali przez sowietów wymordowani. Prócz sowietów Polskę zajęli i Niemcy. Komuniści przejęli władze w Czechach, Węgrzech i na Bałkanach. Przywódcą komunistycznej „Polski” został Feliks Dzierżyński.

 

Wolski w swej powieści kreuje Dzierżyńskiego na polskiego narodowego komunistę dbającego o przyłączenie do komunistycznej „Polski” wszystkich terenów polskich, troszczącego się o polskie zabytki i nie lubiącego Żydów.

 

W powieści Wolskiego sowieci wsparli emigracje Żydów z ziem polskich do Palestyny, i do Niemiec, gdzie Żydzi stworzyli komunistyczny aparat terroru i biurokracje. Jeden z bohaterów powieści Wolskiego opisał postawę Żydów w sposób charakterystyczny - „naród wybrany (…) znalazł nową religie. Nazywa się ona ona marksizm-leninizm i potrzebuje mnóstwa kapłanów. Jest uniwersalna, internacjonalistyczna i świetnie pasuje do talmudycznych umysłów”.

 

Ofensywa rewolucyjna sowietów nie zatrzymała się jednak w Niemczech. W 1922 roku sowieci zabili Mussoliniego. Wojna domowa we Włoszech trwa od 1923 do 1927 roku. Ukoronowaniem zwycięstwa komunistów było spalenie Watykanu i ukrzyżowanie Piusa XI. Skuteczność propagandy sowieckiej spowodowała, że zachód nie wierzył w zbrodnie komunistyczne. W obliczu zagrożenia komunistycznego w 1924 władzę w Wielkiej Brytanii przejął Churchill, który zdelegalizował komunistów i polecił infiltrację Żydów i emigrantów rosyjskich. W 1925 roku w wyniku demokratycznych wyborów we Francji władzę przejęli komuniści i socjaliści, skutkiem tego był rozpoczęty rok później terror komunistyczny. W 1927 roku po ciężkich walkach sowieci zajęli Hiszpanie. W tym też roku zmarł Lenin, władze po nim przejął triumwirat Trockiego, Stalina i Dzierżyńskiego. Pierwszą klęską sowietów była dopiero nieudana agresja na Wielką Brytanie i Skandynawie. Klęska ta stała się dla Stalina pretekstem do zamordowania Dzierżyńskiego i Trockiego.

 

W 1926 roku prezydent USA został zamordowany przez Żyda komunistę. Na fali antyżydowskich pogromów magnat prasowy Herst i szef FBI Hoover przejęli władze. Nowe władze ujawniły spisek komunistyczny w USA. FBI zyskuje prawo internowania i wydalania nie amerykanów z USA. Władze Stanów Zjednoczonych przyjęły miliony emigrantów antykomunistycznych z Europy, równocześnie zakazują wjazdu do USA Żydom. Żydzi z USA, wspierani finansowo przez władze Stanów Zjednoczonych, wyemigrowali do powstałego przy wsparciu Wielkiej Brytanii i ZSRR w 1922 Izraela - którego populacja po wygranych wojnach z arabami wzrasta do 22 milionów. Izrael staje się najbogatszym krajem na świecie. Żydokomunę w USA wyłapała FBI. W 1928 roku wszyscy pozostali w USA Żydzi zostali internowani.

 

W ZSRR Żydzi stanowili 74% pracowników Kominternu, jeszcze większy odsetek władz i aparatu terroru. Dominacja Żydów spowodowała wśród sowietów niezadowolenie społeczne. W 1935 ofiarą czystek staje się Stalin. W 1936 roku komuniści ponieśli klęski w Turcji i Iranie. W 1938 przegrali wojnę z Japonią. W latach 1941-1943 kolejny raz Żydzi przejęli władze w ZSRR.

 

W latach 40 USA sfinansowała migracje murzynów do Ameryki Południowej. Umożliwiło to murzynom przejęcie władzy nad tym kontynentem. Ameryka Południowa stała się satelitą USA. Nastąpił dynamiczny rozwój obu Ameryk. W USA zlikwidowano mafie i koncerny, karano śmiercią za narkotyki, państwo zaczęło kontrolować gospodarkę. W 1940 USA, Japonia i Chiny rządzone przez narodowców zawarły pakt. Za Syberię i Mandżurię Japończycy wycofali się z Chin i wsparli chińskich narodowców w zdławieniu komunistycznej rebelii. Amerykanie zajęli Indochiny a Chiny Kazachstan. W 1944 trwały walki Japonii z sowietami.

 

W 1945 rozpoczęła się w Europie wojna USA z ZSRR. Klęsce sowietów towarzyszyły powstania antykomunistyczne. Niestety sowieci zdołali się obronić dzięki posiadaniu broni atomowej - którą zbudował im Einstein, dzięki czemu Żydzi w ZSRR byli uprzywilejowani. W wyniku rozejmu sowieci zyskali władzę nad Europą i Syberią. W 1945 USA tworzy swoją bombę atomową, dzięki zdradzie sowieckich fizyków Rosenbergów.

 

Antykomunistyczni emigranci z okupowanej przez komunistów Francji stworzą Federacje w Afryce Równikowej. Francuzi pustynie zamienili w żyzne pola. Siedem milionów białych zapewnia dobrobyt 38 milionom murzynów, i dynamiczny rozwój Afryki.

 

W 1968 roku Polska Socjalistyczna Republika była już od dziesięcioleci częścią Europejskiego Związku Socjalistycznych Republik Eurocoscu. Walutą był eurorubel. W Warszawie miał swoją siedzibę uniwersytet Dzierżyńskiego. W dawnym kościele Świętego Krzyża miało siedzibę muzeum ateizmu. Ustrój sławili komunistyczni pisarze: Gałczyński, Baczyński, Słonimski, Hollender, Szewald, Nienacki i Wasilewska. W telewizji święciła trumfy Sonia Sztajn kochanka szefa telewizji Szenewalda i serial „Stawka większa niż życie” o agencie Johnie Crossie. W kinach wyświetlano filmy Aleksandra Forda i pedofila Romana Polańskiego. Aparat terroru składał się z lokalnej SB i GPU. Ósmego marca rozpoczęła się kampania antyżydowska, w wyniku której Żydzi utracili władzę. Z uniwersytetu osunięto żydowskich studentów i żydowskich wykładowców marksizmu.

 

W powieści Wolskiego katolicyzm w komunistycznej „Polsce” jest prześladowany. Istnieje kościół podziemny. Jak wynika z opisu autora „Jednej przegranej bitwy” do łagru trafia też nie mający święceń Karol Wojtyła (Wolski jednak nie wymienia jego nazwiska). Wojtyłę sowietom zadenuncjował Jan Dobraczyński. Wojtyła z łagru ucieka do USA, gdzie tworzy sieć radiostacji. W USA Wojtyła jednoczy polonie, dzięki czemu Polacy licz a się na arenie międzynarodowej. Dla Polaków Wojtyła tworzy radiostacje „Wolna Polska”. W 1978 roku Wojtyła doprowadza do zrzeczenia się urzędów przez dwu konkurencyjnych papieży. Kościół katolicki od czasów zniszczenia Watykanu był podzielony. Jednoczy katolicyzmu i doprowadza do wyboru Ratzingera na papieża Benedykta XIV. Pomocnikiem Wojtyły jest ksiądz Popiełuszko (w powieści pod nazwiskiem Popiołek). W 1982 roku agent sowiecki Grzegorz Piotrowski (w powieści występujący jako Piotrkowski) postrzelił Wojtyłę, który zapadł w śpiączkę.

 

Głównym bohaterem powieści jest Marcin Wolak student z rodziny nomenklatury komunistycznej, szczery komunista, literat. Jego kochanką jest puszczalska Żydówka, działaczka KPP. Wolak pod wpływem rękopisu wspomnień swojego ojca zostaje antykomunistą. Przy nadążającej się okazji ucieka z kraju.

 

Powieść Wolskiego jak zwykle czyta się z przyjemnością. Autor jest świetnym rzemieślnikiem. Czytelnik z masochistyczną przyjemnością daje się kolejny raz dręczyć autorowi kolejną alternatywną wizją historii.

 

Jan Bodakowski