Życie prywatne niemieckich nazistowskich oprawców z Auschwitz

Jan Bodakowski
Życie prywatne niemieckich nazistowskich oprawców z Auschwitz

Niemiecki narodowy socjalizm był lewicowym ruchem wyzwolenia od chrześcijańskiej moralności. Naziści twierdzili, że moralność jest barierą dla postępu. Nazistowska darwinistyczna idea likwidacji moralnych barier dla nauki i polityki społecznej spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem niemieckich elit naukowych. Niemieckie elity intelektualne masowo popierały partię nazistowską zanim zyskała ona masowe poparcie ogółu Niemców.

Nazistowskie niemieckie obozy zagłady i przeprowadzane w nich eksperymenty na więźniach nie były irracjonalnym horrorem, ale realną konsekwencją wyzwolenia nauki i polityki społecznej od moralności. Wolni od moralności wybitni niemieccy naukowcy ochoczo zaangażowali się w krzywdzenie i mordowanie więźniów, przynoszące wymierne dochody niemieckiej nauce i przemysłowi. Za co z reguły nie ponieśli odpowiedzialności.

Nakładem wydawnictwa Bellona ukazała się powieść historyczna „Życie prywatne morderców z Auschwitz” autorstwa Niny Majewskiej-Brown. Powieść ukazuje życie nazistowskich zbrodniarzy, gdy wracali oni z pracy w Auschwitz do domów poza obozem.

Bohaterami powieści jest „Ann, żona oficera SS, [która] próbuje odnaleźć się w nowym domu w Auschwitz, ale codzienność coraz bardziej ją przeraża. Nie poznaje swojego męża Hansa – codziennie wraca wyczerpany, zrobił się nerwowy, a jego milczenie na temat pracy budzi w niej niepokój. Nawet nie podejrzewa, czym zajmuje się jej ukochany oraz jak potworna jest prawda skrywana za obozowymi drutami”.

Występujący na kartach powieści esesmani po zbrodniczej pracy w obozie „wracali do wygodnych domów, gdzie czekały na nich rodziny. Tuż za obozowymi drutami hodowali króliki, uprawiali róże, bawili się w kantynach, zakochiwali się i korzystali z uroków życia, podczas gdy zaledwie kilkaset metrów dalej rozgrywał się jeden z największych dramatów w historii ludzkości”.

Wydana przez Bellonę „książka odsłania życie codzienne oprawców i ich rodzin, ukazując przerażającą dwoistość egzystencji w cieniu obozu śmierci oraz skłaniając do refleksji nad naturą człowieczeństwa i granicami moralności”.

Jan Bodakowski