Alfred Kinsey — gej organizujący pedofilskie gwałty, autorytet lewicy i pseudo liberałów

Jan Bodakowski
Alfred Kinsey — gej organizujący pedofilskie gwałty, autorytet lewicy i pseudo liberałów

Autorytet lewicy i pseudo liberałów w dziedzinie seksuologii, homoseksualista Alfred Kinsey w czasie swoich eksperymentów organizował molestowanie i gwałcenie dzieci (od niemowlaków w wieku od 2 miesięcy do młodzieży do lat 15) przez pedofilów. Alfred Kinsey u poddawanych gwałceniu niemowlaków jako orgazm opisywał: drgawki, jęczenie, płacz, ból, przerażenie i utratę przytomności. Tezy o potrzebach seksualnych dzieci Alfred Kinsey oparł na relacjach pedofilów. Te patologiczne eksperymenty były nagrywane. Alfred Kinsey robił to za wiedzą i akceptacją swoich sponsorów. Do dziś seksuolodzy odwołują się do badań Alfreda Kinseya.

Alfred Kinsey był entomologiem i zwolennikiem darwinizmu. Uznawał, że dewiacje seksualne są motorem ewolucji, postępu społecznego i rozwoju biologicznego. Głosił, że wszelkie patologie seksualne są czymś normalnym (w tym kazirodztwo, pedofilia, homoseksualizm, sadomasochizm, fetyszyzm, zoofilia i nekrofilia), i, że bez ich udziału nie doszłoby do ewolucji człowieka. Od 1938 roku poświęcił się badaniu dewiacji seksualnych. Homoseksualizm uznawał za doskonałą formę seksualności, kolejny etap ewolucyjnego doskonalenia gatunku ludzkiego. Swoje teorie oparł na nierzetelnie przeprowadzonych badaniach – błędy wytykał mu Abraham Maslow. Teorie Alfred Kinseya zawarte w jego raporcie stały się uzasadnieniem dla rewolucji seksualnej.

Pederasta Alfred Kinsey był finansowany przez Fundację Rockefellera. Od 1931 do 1954 na swoje badania nad seksualnością dostał od Fundacji Rockefellera 414.000 dolarów (ponad 8 milionów dolarów według dzisiejszej wartości). Dzięki tym środkom finansowym przeprowadził 18.000 wywiadów na temat aktywności seksualnej i zgromadził kolekcję materiałów porno. Do dziś Instytut Kinseua prowadzi swoją działalność (pod nazwą Instytut badań nad seksem, gender i reprodukcją).

Zbrodnie Alfreda Kinseya i skrajną nierzetelność jego badań ujawniła jako pierwsza w 1981 roku amerykanka Judith Reisman. Źródłem informacji dla Alfreda Kinseya, nie byli normalni ludzie, tylko zdeprawowani i niereprezentatywni dla społeczeństwa więźniowie, prostytutki i pederaści. Badania oparte na ich relacjach były całkowicie sprzeczne z rzeczywistymi zachowaniami seksualnymi w amerykańskim społeczeństwie.

Ateista Kinsey nienawidził katolicyzmu, uznając, że katolicyzm jest przeszkodą dla seksualnego oświecenia ludzi. Dla Alfreda Kinseya istniały trzy dewiacje seksualne: abstynencja, celibat i narzeczeństwo. Alfred Kinsey nie wierzył w miłość, był seksoholikiem, onanistą, podglądaczem, homoseksualistą, sadomasochistą i lekomanem. Interesowały go szczególnie stosunki homoseksualne, ale też i magia seksualna.

Swoje badania Alfred Kinsey wykorzystywał do zbierania kompromitujących materiałów na wpływowe osoby i dziennikarzy. Po II wojnie światowej szef FBI Edgar Hoover zapewnił Alfredowi Kinseyowi bezkarność za cenę dostępu do zebranych przez Alfreda Kinseya materiałów o życiu seksualnym wpływowych osób w USA.

Alfred Kinsey w swoim raporcie „Zachowania seksualne mężczyzn” stwierdzał, że 50% mężczyzn zdradza żony, 92% się onanizowało, 37% miało stosunki homoseksualne, 69% korzystało z usług prostytutek. Po publikacji swojego raportu stał się guru rewolucji seksualnej i celebrytą w USA. Jego zwolennicy twierdzili, że jego absurdalne teorie, odkrywają prawdę o USA. Raport Kinseya stał się argumentem na rzecz legalizacji patologii seksualnych w USA i rozpalił rewolucję seksualną w Stanach Zjednoczonych.

Historie zbrodni dokonanych przez Kinsey można poznać dzięki, wydanej przez wydawnictwo AA pracy „Zbrodnia i nauka. Alfred Kinsey i seksualne eksperymenty na dzieciach” autorstwa Judith Reisman

Ofiarą Kinseya padło 2034 dzieci i niemowląt. Zbrodnie, które stały się fundamentem lewicowej i pseudo liberalnej rewolucji seksualnej miały miejsce w „chronionym, dźwiękoszczelnym budynku laboratorium Uniwersytetu Indiana”. Zbrodnicze eksperymenty wspomagał American Law Institute i finansowała Fundacja Rockefellera.

Jan Bodakowski