W PRL cenzura zakazała pisania o przestępstwach. Wynikało to z komunistycznego paradygmatu, że przyczyną przestępczości jest kapitalizm, więc w krajach komunistycznych przestępczości miało nie być. Oficjalnie więc przestępczości w PRL nie było, choć realnie była. Szczególnie przestępczość przeciwko życiu i zdrowiu była większa niż obecnie (dziś dominuje przestępczość przeciwko mieniu, którego zbyt wiele w PRL nie było).
Jan Bodakowski
Najgłośniejsze afery, skandale, morderstwa w PRL
W PRL cenzura zakazała pisania o przestępstwach. Wynikało to z komunistycznego paradygmatu, że przyczyną przestępczości jest kapitalizm, więc w krajach komunistycznych przestępczości miało nie być. Oficjalnie więc przestępczości w PRL nie było, choć realnie była. Szczególnie przestępczość przeciwko życiu i zdrowiu była większa niż obecnie (dziś dominuje przestępczość przeciwko mieniu, którego zbyt wiele w PRL nie było).
Świadomość ludzi w PRL, tak jak obecnie, kształtowały media. Media w PRL ukrywały przestępczość, dziś media zarabiają na pisaniu o przestępczości. Ludzie więc żyją w błędnym przeświadczeniu, że za PRL było bezpieczniej – choć dziś jest bezpieczniej niż za czasów PRL.
W wydanej nakładem wydawnictwa Brda pracy „Afery, skandale, morderstwa. Najgłośniejsze sprawy PRL” Krzysztof Drozdowski opisał wybuch w fabryce materiałów wybuchowych w Bydgoszczy w 1952 roku (który zniszczył 132 budynki i zabił osób), historię schwytanych amerykańskich szpiegów w PRL w 1984 (oraz 1965 i 1968), aferę mięsną w 1964 (za którą na karę śmierci został skazany Stanisław Wawrzecki ojciec znanego aktora), aferę FOZZ (która pochłonęła 980 milionów dzisiejszych złotych), wysłanie 1500 Polek do włoskich burdeli w 1980 roku (za które odpowiadało państwowe przedsiębiorstwo), sprawę Józefa Światło (Żyda komunisty z UB, który zbiegł na zachód), sprawę Ryszarda Kuklińskiego, sprawę Żyda Czesława Śliwy, który udawał w PRL austriackiego konsula, aferę Żelazo, w której to wywiad wojskowy PRL współpracował z kryminalistami, którzy rabowali i dokonywali morderstw (na wspólnej działalności kryminalnej, napadach i morderstwach zarabiał wywiad i władze PRL), historię napadu na bank w Wołowie w 1962 roku.
W drugim rozdziale pracy „Afery, skandale, morderstwa. Najgłośniejsze sprawy PRL” Krzysztof Drozdowski opisał takie skandale jak: gest Władysława Kozakiewicza w 1980 roku w Moskwie, małżeństwo Kaliny Jędrusik, która miała mieć kochanków za wiedzą swego męża, i która miała gości w domu przyjmować na golasa w łóżku wraz ze swoim kochankiem, romans Maryli Rodowicz i Daniela Olbrychskiego (który zdradzał żonę, z którą miał dziecko), ekscesy pijackie Jana Himilsbacha, Jerzego Nasierowskiego (aktora, geja, który włamywał się do znajomych), historie wyborów Miss Polski, proces księży kurii krakowskiej w 1953 roku oskarżonych o szpiegostwo na rzecz ameryki, historię filmu Znachor nakręconego w stanie wojennym.
Trzeci rozdział pracy „Afery, skandale, morderstwa. Najgłośniejsze sprawy PRL” autorstwa Krzysztofa Drozdowskiego poświęcony jest zbrodniom: gwałcicielowi i mordercy, Wampirowi z Gałkowa, który w latach 50 i 60 dokonywał swych zbrodni, Wampirowi z Warszawy, który gwałcił i mordował w 1950 roku, zabójstwu Jaroszewiczów z 1992 roku, kanibalowi Józefowi Cypkowi, pedałowi pedofilowi Mariuszowi Trynkiewiczowi, zabójstwu księdza Jerzego Popiełuszki, zabójstwu Bohdana Piaseckiego, zabójstwu Jana Gerharda, mordercy i gwałcicielowi z Pomorza.
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Kultura
