Podróż sentymentalna

Adam Mickiewicz napisał następujący wiersz: " Polały się łzy me czyste rzęsiste, Na me dzieciństwo sielsko - anielskie, Na moją młodość chmurną i durną, na mój wiek męski, wiek klęski." Wiersz ten jest moim ulubionym wierszem Mickiewicza. Wieszcz w krótkich czterech wierszach opisuje sens życia człowieka. To najchętniej przeze mnie cytowany wiersz.

Kiedyś dyskutowałam z moją koleżanką na temat naszych szalonych lat małoletnich, które przypadły nam na czasy Stanu Wojennego. Powiedziałam wtedy koleżance, że czasy Komuny to były dla wielu ciężkie czasy: była cenzura, nie było pluralizmu politycznego, za swobodę wypowiedzi, a nawet za żarty w kabarecie z władzy / Zenon Laskowik/ szło się do więzienia, ale ja miło wspominam te czasy, bo to czasy mojego dzieciństwa i wczesnej młodości. Była pierwsza miłość i szał i chętnie przeżyłabym jeszcze raz te czasy, wyłączyłabym tylko koszmar dwóch dni , 30 i 31 sierpnia 1982r w Lubinie, kiedy to ZOMO polowało z ostrą amunicją na ludzi. Koleżanka odpowiedziała mi, że ona chciałaby te czasy wymazać na zawsze z pamięci, bo ma z nimi jak najgorsze wspomnienia. Uważam, że ludzie, którzy nie mają wspomnień z dzieciństwa i pierwszej młodości są bardzo ubodzy duchem i czegoś im w życiu brakuje. Psychiatrzy są nawet zdania, że brak wspomnień z dzieciństwa lub próby wymazywania traumatycznych skutkują frustracja, zaburzeniami psychicznymi, a nawet ciężką psychozą. Wczoraj odbyłam wspaniałą podróż sentymentalną w czasy mojego dzieciństwa. Przeżyłam swoiste deja vu...

Lubin \ woj. dolnośląskie/ znany w Polsce i świecie jako stolica Polskiej Miedzi jest miastem młodym, na wskroś nowoczesnym i powstało z chwilą odkrycia rud miedzi, od 1956r. Zabytki lubińskie zostały zburzone, a te nieliczne co zostały zostały doszczętnie ograbione z dzieł sztuki przez rodzimych tzw. szabrowników / niektórzy twierdzą, że szaber to nie kradzież/ i żołnierzy radzieckich. Nic więc dziwnego, że Lubin i Lubinianie łakną tradycji i szukają gdzie się da pamiątek historii.

Od wielu lat prezydentem Lubina jest Robert Raczyński. Obecnie już ostatnią kadencję, bo zgodnie z nową ustawą już mu więcej nie wolno. Jednak tej kadencji Robert Raczyński zdołał zrealizować swoje największe marzenie. Robert Raczyński jest historykiem i jego największe marzenie to... przywrócić Lubinowi jego prawdziwą historię i świetność historyczną. Udało mu się utworzyć Muzeum Historyczne. To nie jest typowe muzeum dotyczące historii Lubina, a muzeum ukazujące codzienne życie Lubinian w czasach realnego socjalizmu. Muzeum mieści się w położonym na rynku barokowym ratuszu. Muzeum jest multimedialne. Ma salę kinową, gdzie można wysłuchać historii Lubina, którą napisał sam prezydent Robert Raczyński. Historia z małymi niedociągnięciami jest prawdziwa i rzetelna. Potem muzeum zawiera trzy sale tematyczne: sukcesy sportowe Lubinian, sprzęt życia codziennego Lubinian. Można zobaczyć pralkę franię, słynny pierwszy kolorowy telewizor produkcji radzieckiej rubin, który słynął z tego, że się palił czy naszego rodzimego malucha, samochód , który Edward Gierek reklamował jako pojazd na kieszeń każdego Polaka. Oczywiście jest sala poświęcona tragedii Lubina w dniach 30 - 31 sierpnia i 1 września 1982r. kiedy ZOMO polowało na ludzi. Jest rekonstrukcja pokoju przesłuchań opozycjonistów na posterunku milicji lubińskiej i pomieszczenia, w którym prowadzili działalność ludzie Solidarności Walczącej. Do muzeum w Lubinie weszłam z ciekawości, wstęp jest darmowy i przeznaczyłam na jego obejrzenie pół godziny. Byłam... dwie i pół godziny i ... przeżyłam swoiste deja vu, odbyłam podróż sentymentalną w czasy dzieciństwa i młodości. Razem z pracownicą muzeum, która mnie oprowadzała, a która była w moim wieku, stawałyśmy przy każdym gadżecie z czasu realnego socjalizmu i z każdym miałyśmy jakieś wspomnienia. Z łezką w oku wysłuchałam też archiwalnych nagrań radiowych ze wspomnień mieszkańców Lubina o swoich pierwszych latach w Lubinie, kiedy budowało się Zagłębie Miedziowe. Usłyszałam oryginalny głos odkrywcy lubińskiej miedzi Jana Wyżykowskiego. Jednym słowem miło spędziłam niedzielę odbywając sentymentalną podróż w czasy mojego dzieciństwa w czasach Gierka i wczesnej młodości w Stanie Wojennym i czasach Jaruzelskiego. Czy takie wspomnienia są warte pamięci?

Wielu ludzi mówi, że czasy Komuny to najlepiej wymazać z pamięci, nie było. Nic błędnego. Historia i wspomnienia to bardzo ważna część jestestwa ludzi i bytu całego Narodu i Państwa. To dzięki historii państwo istnieje. To dzięki historii przetrwał Naród Polski. W czasach kiedy Państwa Polskiego nie było na mapach świata, kiedy zaborcy starali się wymazać z pamięci Polaków nazwę Państwo Polskie Naród Polski przetrwał. Przetrwał, bo miał swoją piękną chmurną i durną historię, bo miał swoje wspomnienia, bo miał swoją tradycję, bo miał swoją wiarę. Tak właśnie wiarę! Dzisiaj jest trend, by wymazywać ze świadomości ludzi Kościół Katolicki, ośmieszać go, udowadniać, że była to instytucja do gruntu przesiąknięta złem, niepotrzebna i otumaniająca społeczeństwa. Swoiste " opium dla ludu" jak powiedział Włodzimierz Lenin. Tymczasem to polskiemu Kościołowi Katolickiemu zawdzięczamy, że Naród Polski przetrwał, kiedy zniszczono Państwo Polskie. To w polskich kościołach w czasach kiedy zabraniano uczyć języka polskiego w szkołach i historii polskiej, przetrwał język polski, to księża i klasztory przechowały polskie pamiątki historyczne, to kościół kultywował polskie tradycje. W kościołach ludzie śpiewali: " Boże coś Polskę!" I " Nie rzucim Ziemi skąd nasz ród!" czyli " słynną " Rotę" napisaną przez polską znakomitą poetkę Marię Konopnicką. To polski Kościół Katolicki krzepił Naród w czasach Komuny, kiedy to starano się zaszczepić nam obce i nienawistne nam wartości. Kiedy w 1979r wybrano na papieża Polaka Karola Wojtyłę cały naród płakał z radości i ja miałam łzy w oczach, kiedy w oknie Watykanu stanął Karol Wojtyła i padły znamienne słowa: " Habemus papam". Jan Paweł II nie wtrącał się do polskiej polityki, on się tylko modlił, ale jemu zawdzięczamy mu Polacy jedną ważną rzecz na drodze do demokracji: dzięki niemu Naród się obudził i dzięki temu mogliśmy się cieszyć, że doszło do dnia 4 czerwca 1989r. Ludzie za granicą nie rozumieją Polaków. Wielcy politycy świata, a nawet zwykli ludzie mają opinię o Polakach, że to głupi naród, który żyje przeszłością i nie umie stworzyć sobie przyszłości i... śmieje się z nas. A ja im mówię: " Śmiej się ty durniu z siebie!" Jak ważna jest historia dla narodów niech świadczy to jak ciężko zbudować państwo narodom młodym bez historii i tradycji, takim jak Ukraina, Kuba czy Korea Pn. W Korei Pn. naród godzi się na ucisk, tkwi w marażmie i tonie w beznadziei, bo wydarto mu historię i pamięć, a nie dano nic w zamian, co ten naród porwie. Nawet Amerykanie zazdroszczą Polakom ich historii, bo Stany Zjednoczone to młode państwo , ich historia zaczyna się w XVIII w., a naród amerykański to raczej nie naród, a raczej zlepek różnych ludów i narodowości o różnych kulturach, nawet języka Ameryka nie ma własnego, zapożyczyła od Anglików. Dlatego cieszmy się i bądżmy dumni z polskiej historii i tradycji i chwalmy się nią w świecie, bo warto! Komuna to też 49 lat polskiej historii i też stworzyła polską tradycję. Nie każmy lat młodości narodowi wypierać, jeśli chcemy, by nasz naród był zdrowy psychicznie! A zdrowy psychicznie naród to naród, który ma poczucie własnej wartości, szanuje i krzewi swoją historię i... wie czego chce, czyli buduje swoją przyszłość.

Polski poeta pozytywistyczny \ wiek dziewiętnasty: pozytywizm - złoty wiek literatury polskiej\ Adam Asnyk napisał: " Trzeba z żywymi naprzód iść, po życie sięgać nowe, a nie w uwiędły laurów liść z uporem stroić głowę.", ale w ostatniej zwrotce tego wiersza przestrzega: " Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, na nich się jeszcze święty ogień żarzy i miłość ludzka stoi tam na straży i Wy winniście im cześć!" No właśnie: Nie depczcie przeszłości ołtarzy! Przeszłość i historia zaczyna się już od wczoraj. Zatem Komuna to też historia. Jakie spustoszenie w Narodzie poczyni fakt, kiedy wymaże się z jego istnienia 49 lat? Czy da się mu drugą młodość?