Po trzecim kolejnym przegranym spotkaniu ligowym (Polonia Warszawa - Jagiellonia 2:0) na pomeczowej konferencji prasowej w stolicy (a to bardzo ważne dla "pijaru") Michał Probierz ogłosił swoją "dymisję" ze stanowiska trenera Jagiellonii...
http://www.sport.pl/sport/10,67450,9574460,Dramatyczna_decyzja_Probierza___Michal__nie_rzucaj.html
Swojej decyzji nie uzgodnił ani z kierownictwem klubu (pomimo ważnego kontraktu), ani też z piłkarzami. Wszyscy byli tym kompletnie zaskoczeni. Podanie się do dymisji na trzy dni przed trudnym meczem z Legią trudno odebrać inaczej jak próbę ucieczki z tonącego okrętu i wymigania się od odpowiedzialności za fatalne występy Jagi w rundzie wiosennej. A także jako brak wiary w drużynę i własne umiejętności trenerskie.
Podanie się do dymisji to gest może i efektowny medialnie, ale niezbyt dobrze świadczący o trenerze Probierzu i poczuciu jego odpowiedzialności, za drużynę i wykonywaną pracę. Jeszcze niedawno sam niepotrzebnie podbijał bębenek. "Walczymy o tytuł" - buńczucznie mówił w licznych wywiadach prasowych. A głównych rywali w walce o tytuł mistrzowski upatrywał w Koronie Kielce i Lechii Gdańsk (sic!). Życie brutalnie zweryfikowało tę fanfaronadę...
Przypadek Probierza bardzo mi przypomina casus jego kolegi po fachu Jerzego Engela, który wpadł w samouwielbienie po "wielkim sukcesie", za jaki uznano awans reprezentacji Polski na mistrzostwa świata w 2002 roku. Zamiast pracą trenerską, zajął się autopromocją. Reklamy, wywiady, wizyty w zakładach pracy, wydanie książki "Futbol na tak". Buńczuczne zapowiedzi: "Jedziemy po Puchar Świata". Potem było wielkie lanie w Korei i upadek mitu trenera Engela jako zbawcy polskiego futbolu.
Podobnie z Probierzem. Nagrody, zaszczyty, wyróżnienia... Tytuły trenera roku (według tygodnika"Piłka Nożna"), a nawet człowieka roku (według miesięcznika "Futbol"). A wszystko to spadło na trenera tak naprawdę dopiero początkującego w tym zawodzie. Bez jakichś wielkich dokonań, bo trudno za takowe uznać wygranie Pucharu Polski, gdzie Jagiellonia miała wyjątkowo łatwą drogę po to trofeum (kolejni rywale: GKS Tychy, Arka Gdynia, Korona Kielce, Lechia Gdańsk oraz, w finale, II-ligowa Pogoń Szczecin - rywal wręcz wymarzony).
Trudno się nawet dziwić, że trener Probierz - po tych wszystkich zaszczytach i nagrodach - uwierzył we własną wielkość. I to był właśnie początek jego końca... Dla mnie pierwszym poważnym sygnałem alarmowym, pomijając pozbycie się z drużyny najlepszego w rundzie jesiennej piłkarza Kamila Grosickiego, był wyjazd Probierza na mecz ligowy w Anglii, w przededniu ważnego - bo ćwierćfinałowego - meczu Jagiellonii w Pucharze Polski. Już wtedy zrozumiałem, że trener Probierz kompletnie "odleciał" i lewituje w przestrzeni kosmicznej. A upadki po takich odlotach bywają zazwyczaj bardzo bolesne...
Może jednak się mylę i teraz trener Probierz otrzyma ofertę zatrudnienia z Chelsea Londyn, którą podpatrywał dzień przed meczem pucharowym Jagi (zamiast się skoncentrować na swoich obowiązkach trenerskich). No ale Jagiellonia stała się już stanowczo "zbyt ciasna" i prowincjonalna dla tak WIELKIEGO TRENERA, za jakiego (chyba stanowczo przedwcześnie) uznano Michała Probierza... Polskiego Mourinho i Guardioli w jednym... Następcy Smudy jako selekcjonera kadry... Trenera roku i człowieka roku w polskim futbolu...
Informacja na temat dymisji trenera Probierza na portalu Jagiellonii
http://www.jagiellonia.pl/aktualnosci.php?a=9217
- Myślę, że Michał Probierz jest na tyle poważnym człowiekiem, iż pojawi się na treningu zespołu i będzie normalnie przygotowywał go do kolejnego meczu. Nie może z dnia na dzień porzucić pracy. Wiąże go z nami umowa - mówi prezes Jagiellonii Cezary Kulesza. Na dzisiejszych, porannych zajęciach w Pogorzałkach Jagiellonia rozpoczęła standardowe zajęcia pod okiem dotychczasowego trenera.
http://www.sport.pl/pilka/1,65039,9575659,Prezes_Jagi____Obowiazkiem_trenera_jest_praca_z_zespolem.html
Inne tematy w dziale Rozmaitości
