I drzewa mają swą wigilię...
W najkrótszy dzień Bożego roku,
Gdy błękitnieje śnieg o zmroku:
W okiściach, jak olbrzymie lilie,
Białe smereczki, sosny, jodły,
Z zapartym tchem wsłuchane w ciszę,
Snują zadumy jakieś mnisze
Rozpamiętując święte modły.
- Leopold Staff, Wigilia w lesie.
Pierwsi chrześcijanie obchodzili wigilię Bożego Narodzenia, czyli uroczystość narodzenia Jezusa Chrystusa, na sposób podobny do tego, w jaki obchodzi się ją dziś. Wigilia była dniem postu i modlitwy, a wieczorem odbywała się uroczysta Msza święta, podczas której wierni wysłuchiwali opowieści o narodzeniu Jezusa oraz śpiewali hymny i kolędy.
W starożytności chrześcijaństwo było nielegalne w Rzymie i wierni musieli ukrywać się przed prześladowaniami. W związku z tym wigilia Bożego Narodzenia była obchodzona w domach prywatnych, a nie w kościołach.
Od IV wieku chrześcijaństwo stało się religią państwową w Rzymie i obchody wigilii Bożego Narodzenia zaczęły się coraz bardziej upodabniać do obchodów, które znamy dziś. Wigilia stała się dniem wolnym od pracy i obowiązków, a wieczorem odbywała się uroczysta Msza święta, podczas której wierni składali sobie życzenia i dzielili się opłatkiem. W kościołach pojawiły się również ozdoby i symbolika związana z narodzeniem Jezusa, takie jak choinka, szopka czy światło.
Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie co jedli pierwsi chrześcijanie, ponieważ tradycje kulinarne pierwszych chrześcijan były różne w zależności od miejsca ich zamieszkania i kultury, w której żyli. Wigilia Bożego Narodzenia była dniem postu i modlitwy, więc prawdopodobnie nie jedli oni w tym dniu zbyt wiele lub w ogóle nie jedli.
Jednak po zakończeniu Mszy świętej i uroczystości związanych z narodzeniem Jezusa prawdopodobnie jedli oni potrawy, które były dostępne w ich regionie i kulturze. Na przykład w Europie Zachodniej mogli to być potrawy zbożowe, takie jak kasza czy chleb, a także warzywa, owoce i mięso. W krajach basenu Morza Śródziemnego mogli to być potrawy z ryb i owoców morza oraz warzywa i owoce. W krajach arabskich mogli to być potrawy z warzyw, owoców i kasz, a także potrawy z kurczaka, koziego mięsa lub jagnięcego mięsa.
Należy jednak pamiętać, że w tym okresie nie było tak rozpowszechnione jedzenie mięsa, jak dziś, a większość ludzi jadła głównie potrawy zbożowe i warzywa. W związku z tym na wigilijnym stole pierwszych chrześcijan mogły pojawić się głównie tego rodzaju potrawy.
Życie pierwszych chrześcijan opisywali głównie ich współcześni, którzy byli świadkami wydarzeń, jakie miały miejsce w ich czasach. Najważniejsze informacje na temat życia pierwszych chrześcijan znajdują się w Nowym Testamencie, który zawiera Ewangelie i inne teksty związane z narodzeniem, życiem i nauczaniem Jezusa oraz działalnością Jego uczniów.
Poza Nowym Testamentem istnieją również inne źródła historyczne, które opisują życie pierwszych chrześcijan. Są to między innymi pisma Ojców Kościoła, takie jak Listy św. Pawła, który był jednym z głównych apostołów Jezusa i jednym z pierwszych misjonarzy chrześcijaństwa. Inne ważne pisma to Historia Kościoła św. Euzebiusza z Cezarei oraz Dzieje apostolskie, które opisują działalność apostołów i rozwój chrześcijaństwa w pierwszych wiekach.
Trudno jednoznacznie określić, która kolęda jest najstarszą, ponieważ pierwsze kolędy pochodzą z okresu starożytności i nie zostały zapisane w formie pisemnej. Najstarsze znane nam kolędy to hymny religijne, które śpiewano w starożytnym Rzymie i Egipcie podczas uroczystości religijnych.
Jedną z najstarszych znanych kolęd jest hymn "Te Deum", który śpiewano już w IV wieku w Kościele rzymskokatolickim. Inne znane kolędy z tego okresu to "Veni, Veni, Emmanuel" oraz "Gloria in excelsis Deo". Wszystkie te kolędy są znane do dziś i są śpiewane podczas uroczystości Bożego Narodzenia w kościołach chrześcijańskich na całym świecie.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo