Kiedy pies jedzie do Chin

Konferencję na rzecz obrony standardów demokracji w Polsce obserwowałem dość spokojnie, póki nie zobaczyłem Andrzeja Olechowskiego – PRL-owskiego agenta wywiadu – intonującego Hymn Narodowy. I rozśpiewali się zaraz Kwaśniewski, Wałęsa, Geremek, Piskorski, Wachowski, Olejniczak, Rakowski oraz cała zgraja ich poputczików. Trzeba przyznać, że interesujący to pomysł, by do walki o demokrację, praworządność i uczciwość w prowadzeniu polityki, wiedli nas Rakowski, Piskorski, czy Wachowski. Ten pierwszy był wicepremierem rządu PRL w czasach, kiedy ludzi zabijano na ulicach i na komendach, kiedy wyrzucano ich z pracy i oferowano bilet za granicę w jedną stronę. Ten drugi stał się, słusznie czy nie – tego nie wiemy, symbolem politycznych korupcji oraz kumoterstwa. A jego postępowania nie wytrzymała nawet dość liberalna dla swych członków Platforma Obywatelska, wyrzucając go z hukiem z szeregów. Ten trzeci wreszcie był oskarżany o handel narkotykami, przyjmowanie łapówek oraz zażyłe kontakty z komunistycznymi służbami specjalnymi. Odsiedział też swoje w areszcie. Na koniec okazało się w dodatku, że Kwaśniewski (a ściślej biorąc: utworzona przez niego fundacja) jest sponsorowany ogromnymi sumami przez nadzwyczaj kontrowersyjnego ukraińskiego magnata. Z historii Polski dobrze pamiętamy, kto brał pieniądze zza wschodniej granicy. Ludzie należący do pewnej konfederacji, której nazwa zaczynała się na literę "T", a kończyła literami "argowica" :).