Dowódcom Powstania Warszawskiego zabrakło odwagi... by je przerwać.

   Nie ma wątpliwości  co  do  tego, że  Powstanie  musiało  wybuchnąć; takie  były  okoliczności  historyczne,sytuacja,  tak patriotycznie było  wychowane tamto  pokolenie.

  Nie ma też słów,   by oddać  bohaterstwo  tych co  walczyli , którzy  podjęli  nierówną  walkę i nie otrzymali  pomocy ;

ani  późniejsze  zrzuty  alianckie  -  trzeba  oddać  bohaterstwo , poświęcenie   załóg

ani  wreszcie  jeszcze  późniejsze  zrzuty  sowieckie  które  miały na celu  wyłącznie  zachętę  do przedłużenia beznadziejnej  walki i zwiększenia  liczby  ofiar  i zniszczeń

nie mogły  zmienić  losów  Powstania.

  Jednak  warto  i trzeba  odnieść się do tego zasadniczego  pytania:  - czy należało  walczyć  w beznadziejnej  sytuacji militarnej  - a walka  oznaczała  śmierć  kolejnych  tysięcy  ludności  cywilnej  Warszawy, tragedie  i cierpienie  kobiet, dzieci i  wszystkich  innych mieszkańców  Warszawy.

W imię  czego ? 

    Westerplatte  poddało się  po 7  dniach  - a  słusznie  uważa  się obrońców  Westerplatte  za bohaterów; stoczyli  nierówną  walkę, zadali wrogowi  duże  straty, ale gdy dalszy  opór militarny  tracił sens  ;gdy rosła  liczba  rannych , których  w warunkach  okrążenia nie można było  udzielić  właściwej  pomocy -  podjęto  słuszną  decyzje  o  zaprzestaniu  walki.

  Czego  zabrakło ,   by to samo stało  się  w Warszawie?

Przecież  już o kilku dniach  widać było  , że  nie tylko  nie osiągnięto  minimalnych  celów  militarnych-  zajęcia  obiektów, terenu, zdobycia  broni , ale i   i sytuacja  na froncie okazała się inna  niże  oczekiwano:  Stalin  wstrzymał  wszelkie  działania  przeciwko  Niemcom w rejonie  Warszawy  , aby  pozwolić  im  na rozprawienie  się  ze stolicą  Polski.

Jednocześnie  pomoc  aliancka  okazała  się nierealna , m.in.  z powodu postawy  Stalina  , który  sprzeciwił się  udostępnieniu lotnisk  dla  samolotów  alianckich.

Wreszcie  dochodziło  już do aktów  ludobójstwa   a powstańcy  nie byli  w stanie  im się przeciwstawić.

Trzeźwa , realna  ocena  powstałej  sytuacji  winna  skutkować  podjęciem decyzji  o przerwaniu  Powstania.

Kto miał, mógłby  ją podjąć?

Zapewne  nie politycy  , którzy  byli daleko   od codziennych tragedii  i cierpień  powstańców  i ludności  Warszawy.

Mogli  to zrobić  sami  D-cy  w  Warszawie  , nawet  sprzeciwiając  się  rozkazom...

I mogliby , powinni byli  za to  dostać  Najwyższe  Ordery...

..  w armii  Austro-Węgier  istniał order  Marii  Teresy

Order ustanowiła cesarzowa Maria Teresa. Order Marii Teresy był pierwszym nowoczesnym orderem wojskowym. Na statucie tego Orderu, ustanowionego 12 grudnia 1758 roku, wzorowali się m.in. twórcy Virtuti Militari. Order nadawano za waleczność i zakończone powodzeniem śmiałe czyny podjęte z własnej inicjatywy,

także wykonane bez rozkazu lub wbrew rozkazowi.

( Wiki)

   Historia  tak by to  osądziła.

----------------

Przykład:

 Sytuacja na Żoliborzu 1 sierpnia 1939 roku:

 "  Żoliborz   został odcięty  od pozostałych dzielnic, a oddziałom nie udało się opanować żadnego z wyznaczonych  obiektów.

Straty w ludziach były bardzo wysokie, amunicja  zaś na wyczerpaniu i w tej sytuacji  podpułkownik "Żywiciel"  podjął decyzję wymarszu z Warszawy do Puszczy Kampinoskiej,  wysyłając  jednocześnie łączniczkę z meldunkiem  do komendanta Okręgu Warszawskiego pułkownika  Antoniego Chruściela ps. "  Monter". Na miejscu zbiórki , na placu przy ul.Mickiewicza i ul. Bohomolca, pojawiło sie ok 1000  żołnierzy. Około godz. 23...   oddziały marszem ubezpieczonym wyruszyły w  drogę.

z : Żoliborz  - Przewodnik Historyczny, Tomasz  Pawłowski Jarosław Zieliński