Levi times site 1/ News times site 3 - Poezja Polska

Poezja Polska

Polsko
Wiedz moja ojczyzno
Co patriotyzm
C rodzinne ognisko
I znoje w niej
Mitręgi wznosisz
By przetrwać
Nie te drogi co pustoszą nasz kraj
Nie te nauki
Co każą nam nienawidzić
Prawdziwego Polaka
Nie ta praca co Polsce nie służy
Nie ta uczciwość
Co wróg się posłużył
By nazwać patriotyzm
Nic nie warty czyn
I każą ci nazwać że twój Ojciec Matka
To niczym niczym
Wypełnił powinność
Twoje Życie spłodził.
I puścił cię w samopas
A sam poszedł jako paproch
Jako nic
Paproch w oku
który przeszkadza.
Tego chce nasz wróg
To mu przeszkadza
Byśmy byli jedną rodziną.
A tam nie jego dom
Nie jego miejsce
Dlatego nas trapi
Mason
Kultu nam ciemnej nocy
By ciebie i mnie zniewolić.
Ale musi spełnić warunek.
Wszystko musi zepsuć
Jak wyżej



rekin oceanu







Czas Przeżycia
Jest Prawdą i życiem
Jakiekolwiek były by istoty potrzebny jest czas przetrwania




Poezja Natury
co skłania nas do myślenia
By w niej poukładać życie bez cienia.
Tak, by rozpalić ogień miłości,
który wytrwa czas nicości.
Patrząc na kataklizmy i upadki losu.
One uczą nas, by nie spaść z wozu.
Na którym jedziemy,



Nie wyrzucaj
Brylantów
Nie oddawaj ich jako bezcen
To twój skarb ci dany
Jako masz się rozwijać
I dzielić
Jako wkład swego Narodu





Co światłem
Swoim otoczyć możesz człowieka
Przenikasz nerki
wątrobę serce
i duszę w pokorze
By mogła jeść chleb z twojej
świętej ręki
I dajesz siłę
Znosić udręki




Prawda

Nie Przychodzi sama ani nie przyjdzie do nas.
W pierw musisz wiedzieć

Kim jesteś
Gdzie jesteś
Kim masz być

Wychodząc z niskości
Idąc do wysokości.



Nie te drogi co pustoszą nasz kraj
Nie te nauki
Co każą nam nienawidzić
Prawdziwego Polaka
Nie ta praca co Polsce nie służy
Nie ta uczciwość
Co wróg się posłużył
By nazwać patriotyzm
Nic nie warty czyn





Iść drogami nam Polsko - iść zwyciężać nasze słabości swych pokuszeń,prawdziwej Polskiej odnowy i jej wzruszeń do swej prawdziwej ojczyzny. Kto nas zniewala Kto nam mit fałszywej mowy układa by nas - zwieść, podeptać, i w naszej duszy poukładać to co nie Polskie.




U podnóża Prawdy
Wzdychaj codziennością pogardy zła
Jaki nas otacza
Niech nasz duch
Się nie obnaża złem
Jaki nas otacza
By nas nie zniewolił
Nikczemną znieczulicą
Tych gadów





Portal poetycki
Podnoszący wartości takie jak
Polska Co
w twej odnowie
Poezja ojczysta
rodzi miłość
Polskiej ziemi
Obyś lśniła
Czystą pochodnią
Nieba
Do wzgórz które cię
Poprowadzą tam
Co czysty chleb
Pożywać będą twoje
pokolenia


Góry Lodowe
Rozmydlonych
Dusz i sumień
Nic nie warte
Z szat obdarte
Na poróżnieniu słowa
Łączone
Kajdanami prawa




Poezji
Tryumf
Bijesz na alarm
Tam gdzie jutrzenki
dzień
Otwiera źrenice
życia
Walcz
To twoja kropla
Wody
Która cię ożywia
Ku świateł Prawdy
Co otoczy nas
Pochodnią tęcz




Patriotyzm
Przyszłej ziemi
To co może odmienić
Pokolenia czas
Novum człowieka
Jak wyrasta las
Tak i ty człowiecze
Więzy swoich natury związać
Prawdy nam nakaże
Oby twój umysł
Nową wiarą
Ukazał zwycięstwo Prawdy
Jaką to zwyciężył
Nasz Mesjasz


Poezja
mej duszy
Co w swej miłości
wzruszysz swe sumienie
Pisz swą poezje
polskim nasieniem
by wyrosnąć wysoko

Polska twoja poezja
to twoje serce istnienia
Odejdź ty od tych
Co na konkursach wyrosły
zaprzedając swą dusze



Tętnice Życia
Gdzieżże twoje sumienie
To zagubiło swe istnienie
Twojego strażnika
Polska




Polsko
Jak mamy blisko do wolności
A jak jednocześnie daleko
To nasze słabości są płotem
Zwycięstwa naszego
Ukojenia w Prawdzie
Co nikt nam nie odbierze chleba
Ani rodzinnego szczęścia



Co światłem
Swoim otoczyć możesz człowieka
Przenikasz nerki
wątrobę serce
i duszę w pokorze
By mogła jeść chleb z twojej
świętej ręki
I dajesz siłę
Znosić udręki
Którą dla ciebie poświęca człowiek
Który dla ciebie
Oddaje swą dusze
By zawiesić sztandar zwycięstwa
Bez pokuszeń.
Oddalając się od
Czarnej materii złudzeń
Jaką niesie śmierć
Otchłani Lucyfera

iskra SH