Pierwsze wspomnienie z podłością w tle

Tak, przyznaję, nie mam już serca do salonu:)

A może  po prostu nie mam czasu

Albo jedno i drugie:)

Przejrzałam pobieżnie (bardzo pobieżnie)  dzisiejsze notki i nie zauważyłam informacji na temat pierwszego wspomnienia Bł. Rodziny Ulmów, które przypada 07.07., czyli było nie było dzisiaj.

Nadrabiam więc ten brak, a to m.in. ze względu na niedawne zajścia w Muzeum II wojny światowej w Gdańsku (dla przypadkowych czytelników: pod osłoną nocy usunięto z Wystawy Głównej postacie: Św. Maksymilian Kolbe, Rotmistrza Witolda Pileckiego i właśnie Bł. Rodziny Ulmów.)

Pomyślałam - znak, a jeśli nie dla wszystkich znak, to przynajmniej symbol, a jeśli nie symbol to może chociaż wskazówka?

Dla Polaków.

Już wiecie, gdzie znajduje się kłębowisko żmij?

A jeśli nie tak wprost, to może w ten sposób: jaki to duch unosi się od 15 października 2023 r.  nad Polską...?

Niewidzialna inspiracja, która popycha do tak bezczelnych czynów jak to nocne rugowanie z historii Polski LUDZI ŚWIĘTYCH (wiem, zaryzykowałam, nie toczy się proces beatyfikacyjny Rotmistrza Pileckiego;  napiszę - JESZCZE się nie toczy) jest z piekła rodem. 

Tylko błagam: nie o wystawach narracyjnych i wolności badań historycznych:)

Nie mogę już słuchać tych bzdur.

Czyli najważniejsze: 07.07. w dzisiejszą, mijającą już niedzielę, przypadło pierwsze wspomnienie Bł. Rodziny Ulmów, a w tle podłość.