W górach Alishan na wysokości około 2200 metrów jest kraina dostojnych cyprysów. Posiadają one pradawną moc tajemniczego i bezpośredniego przekazu minionych dziejów. Szkoła otwarta dla słuchających. Nie jest to jedna monotonna powieść lecz różnorodny przekaz wiatrem szumiących liści.
Nauczycieli jest czterdziestu, może więcej, każdy opowiada historię której sam był częścią. Jeden był świadkiem narodzin Chrystusa, zakiełkował ponad dwa tysiące lat temu. Inny narodził się wraz z upadkiem Imperium Rzymskiego i jak ono kiedyś upadnie. Są też takie które rodziły się wraz ze współczesnymi narodami, wśród nich ten który powstał wraz z Polską. Są też ich dzieci i wnuki ośmiuset i dziewięćset letnie „maluchy”.
Najstarszy wśród nich, Srebrny Mędrzec miał ponad 3000 lat. Raniony niedawno piorunem, podupadł na zdrowiu. Groził niepodziewanym i niebezpiecznym upadkiem. Dokonano na nim eutanazji w 1997 roku. Powalony został ręką człowieka, jego ciało wolno przemienia się w pył na słynnej bocznicy kolejowej. Następcą został okrzyknięty 2300 latek najstarszy z cyprysowego klanu.
Szukałem także wśród nich brata Drzewa Bodhi, gdyż ta historia jest mi bliska. W szeleście liści tylko usłyszałem że ten rośnie zbyt blisko aby go zobaczyć. Pamięć przeszłych czasów, wciąż żywa zaklęta w czerwieni Cyprysów, blaknąc przeminie wraz z nimi. Tak wiele rzeczy, które wydają się wieczne są młodsze niż te drzewa. Młodsi niż niektóre cyprysowe liście, swoim szumem robimy robimy dużo więcej hałasu. Zbyt często zapominając, że jesteśmy częścią całości, która żywi nas i którą my żywimy.
Alishan to także plantacje herbaty Ulung, do niedawna najwyżej położona kolejka wąskotorowa, świadectwo niszczycielskiej mocy Tajfunów, oraz wyjątkowe wschody słońca. Pierwszy pociąg odjeżdża w półmroku, po godzinnej podróży przez górską dżunglę, dociera do stacji wschodzącego Słońca.
Na ułamek chwili przed przebiciem horyzontu ciepłymi promieniami słychać podniecone głosy:
- idzie !
Ale kto idzie ? Poruszeni zapominamy, że to my, w nieprzerwanym oddechu, podążamy w jego kierunku, nigdy się jednak do niego nie zbliżając. Wobec majestatu górskiego wschodu Słońca większość szuka wsparcia w hałaśliwym tłumie. Kilka kroków dalej bezkres malowany promieniami budzącej się Gwiazdy...
Inne tematy w dziale Rozmaitości
