25 Upłynęło siedem dni od chwili, gdy Pan uderzył Nil. 26 Wtedy rzekł Pan do Mojżesza. "Idź do faraona i powiedz mu: To mówi Pan: Wypuść lud mój, aby Mi służył. 27 A jeżeli ich nie wypuścisz, to dotknę cały kraj twój plagą żab. 28 Nil zaroi się od żab. Wejdą do pałacu twego, do sypialni twojej, do łoża twego, do domów sług twoich i ludu twego, jak również do twoich pieców i do dzież twoich. 29 Żaby wślizną się i do ciebie, i do twego ludu oraz do twoich sług". (Wj 7, 25-29)
Opis tej plagi rozpoczyna się od przytoczenia stereotypowej formy rozkazu Jahwe do Mojżesza, aby szedł do faraona, prawdopodobnie do jego pałacu, i zażądał wypuszczenia Izraelitów. Jest tu podkreslona cierpliwość i łaskawość Jahwe, który daje czas do namysłu. W wypadku zaś odmowy kazał Jahwe zapowiedzieć faraonowi najście na jego kraj niezliczonego mnóstwa żab. Wejdą one do pałacu faraona, do jego sypialni i łoża; wejdą też do domów sług faraona i ludu egipskiego (Maty porozrzucane na podłodze, jak i bardziej wystawne sofy bogatych). Co więcej, wejdą do pieców faraona (ub’tannureka) i do dzież (ub’mis‘aroteka). Wyrażenie tannur, aczkolwiek zachodzi w dokumentach asyryjskich i arabskich, nie jest jednak wyrażeniem semickim, ale perskim.
Przez wyliczanie różnych miejsc, dokąd wtargną żaby, pragnął autor wyrazić powszechność tej plagi. O pladze żab wspominają starożytne dokumenty. Zmuszały one nieraz całe rodziny do wędrówek w inne strony, przez wszędobylskość, włażenie nawet do przygotowywanych posiłków, smród zdechłych osobników – Heraklides Lembus wspomina o takiej pladze w Paeonii i Dardanii. Podobnie ludność Tracji kiedyś została zmuszona do opuszczenia ojczyzny i szukania nowych miejsc zamieszkania przez mnogość żab i myszy. To samo piszą o ludności Autaritatae Diodor Sycylijski i Aelianus. Także we Francji żaby wypędzały ludność z miast. http://www.biblestudytools.com/commentaries/gills-exposition-of-the-bible/exodus-8-9.html
Piece - otwory wykonane w ziemi, które po bokach są otynkowane zaprawą.
Żaba w mitologii egipskiej była symbolem sity życiodajnej.
Bóg egipski Chnum miał za małżonkę boginię z głową żaby. Miała ona pomagać kobietom rodzącym.
W Egipcie czczono nawet bóstwo Heket. które miało za zadanie ujarzmiać żaby podczas wylewu.
1Pan rzekł do Mojżesza: "Powiedz Aaronowi: Wyciągnij rękę i laskę na rzeki, kanały i stawy i wprowadź żaby do ziemi egipskiej". 2 Aaron wyciągnął rękę swoją na wody Egiptu, wyszły żaby, i pokryły ziemię egipską. 3 Lecz czarownicy uczynili to samo dzięki swej wiedzy tajemnej i sprowadzili żaby na ziemię egipską. (Wj 8, 1-3)
Różne ptaki, a szczególnie ibisy, żywiły się żabami i dopomagały przez to w likwidowaniu w tym błotnistym kraju owej dokuczliwej plagi.
Ponieważ i czarownicy egipscy uczynili to sarno swoimi zaklęciami, dlatego należałoby oczekiwać, że faraon zlekceważy tak samo i tę plagę jak zlekceważył pierwszą.
Czarownicy egipscy uczynili to samo, powiększając tylko klęskę, której jednak usunąć nie mogli (Izaak Cylkow).
Jest prawdopodobne, że komórki jajowe z żab, które zostały uprzednio złożone w błocie i bagnie, zostały rozwinęły się w cudowny sposób od razu. Można sobie wyobrazić jaki musiał być stan, gdy ludzie nie mogli uwolnić się od zimnej i wilgotnej w dotyku, nieestetycznej obecności żab, jakie wyłaziły ze wszystkich wyrobów i naczyń z jedzeniem!
(por. http://www.biblestudytools.com/commentaries/jamieson-fausset-brown/exodus/exodus-8.html).
4 Zawołał więc faraon Mojżesza i Aarona i rzekł: "Proście Pana, żeby usunął żaby ode mnie i od ludu mego, a wypuszczę lud, aby złożył ofiarę dla Pana". 5 Odpowiedział Mojżesz faraonowi: "Powiedz mi, kiedy mam prosić za ciebie, za twoje sługi i za lud twój, by Pan oddalił żaby od ciebie i od domów twoich, aby pozostały tylko w Nilu". 6 Odpowiedział: "Jutro". I rzekł Mojżesz: "Stanie się według słowa twego, abyś poznał, że nie ma nikogo jak Pan, nasz Bóg. 7 Żaby odejdą od ciebie, od twoich domów, od twoich sług i od ludu twego i pozostaną jedynie w Nilu".
Tymczasem faraon wzywa Mojżesza i Aarona, prosząc ich o wstawiennictwo do Jahwe i oddalenie tej plagi. Widać z tego, że faraon zaczął sobie zdawać sprawę z potęgi Jahwe. Czas trwania (7 dni) pierwszej plagi dowiodła wszystkim, że była ona dziełem jakieś omnipotentnej potęgi a nie efektem magicznych sztuczek, czy przypadku
Uwolnienie jednak ludu uzależniał od usunięcia żab z Egiptu. Chcąc jeszcze bardziej umocnić przekonanie faraona o potędze Jahwe, prosi go Mojżesz, aby sam ustalił czas, kiedy mają ustąpić żaby z Egiptu. Faraon jak by nie mając odwagi prosić Mojżesza i Aarona, aby przez wstawiennictwo swoje u Jahwe usunęli natychmiast żaby, prosi o usunięcie żab mahar — nazajutrz. Mojżesz zgadza się na ten termin. Zwraca tez uwagę faraona na to, że z owego znaku winien poznać moc Jahwe.
8Potem Mojżesz z Aaronem odeszli od faraona, a Mojżesz błagał Pana o spełnienie obietnicy, jaką w sprawie żab uczynił faraonowi. 9 Pan uczynił według prośby Mojżesza. Żaby wyginęły w domach, na polach i na podwórzach. 10 Zebrano je w stosy, a ziemia wydawała przykrą woń. 11 Gdy faraon zauważył, że ustąpił ucisk, serce jego stało się twarde: nie usłuchał Mojżesza i Aarona, co też Pan zapowiedział. (Wj 8, 8-11)
Obecnie faraon powinien wywiązać się z przyrzeczenia i uwolnić Izraelitów. Ten widząc jednak, że ustąpiła plaga, odmienił swoje postanowienie i nie chciał ich uwolnić.
Inne tematy w dziale Kultura
