4Chociaż ja także i w ciele mogę pokładać ufność. Jeśli ktoś inny mniema, że może ufność złożyć w ciele, to ja tym bardziej: 5 obrzezany ósmego dnia, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa – faryzeusz, 6 co do gorliwości – prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości legalnej – stałem się bez zarzutu. (Ef 3,4-6).
Dla przeciwstawienia się groźnej propagandzie judaistycznej Apostoł ukazuje na przykładzie własnego życia odrzucenie wszelkich wartości przedawnionych na rzecz przylgnięcia całą istotą do Chrystusa. Atak Pawła jest celnie wymierzony, gdyż Apostoł wylicza kolejno te swoje przywileje, które musiały być w cenie u przeciwników.
Co więcej – Paweł pod niejednym względem w tym zakresie góruje nad nimi, jak to kolejno wykaże. Ufność, o której tu mowa, to owo faryzejskie, napiętnowane w przypowieści u Łk 18,9–14 poleganie na sobie z jednoczesnym roszczeniem do nagrody ze strony Boga. W ciele szuka ona oparcia, tzn. w ludzkich, naturalnych wartościach, w jakie wyposażony jest Żyd, zanim przyjmie łaskę Chrystusa.
(Łk 18,9–14)Powiedział też do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: 10 "Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. 11 Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: "Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. 12 Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam". 13 Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: "Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!" 14 Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony".,
5–6. Następuje wyliczenie siedmiu wartości według ciała, z jakich dobrowolnie Paweł zrezygnował!!!
Obrzezany w ósmym dniu, bo taki był według Księga Rodzaju 17,12–14 -Z pokolenia w pokolenie każde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; powtórzony w Księga Kapłańska 12,3 -Ósmego dnia [chłopiec] zostanie obrzezany, podstawowy warunek przymierza Boga z Abrahamem jako protoplastą Ludu Bożego.
Z rodu Izraela, oznacza Żyda z urodzenia, nie zaś prozelitę, który później przyjął mozaizm. Nie chodzi tu zresztą o rasową czystość, lecz o pochodzenie sakralne, podkreślone nowym, przez Boga nadanym imieniem patriarchy Jakuba – Izrael. (Księga Rodzaju 32,28 -Wtedy [tamten] go zapytał: "Jakie masz imię?" On zaś rzekł: "Jakub". 29 Powiedział: "Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś"), Chętnie Paweł nazwie siebie jeszcze Izraelitą – w List do Rzymian 9,4 -3 Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. 4 Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice.; 11,1 -Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina. Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Izraela?
3 Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali.
Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają.
4 Lecz co mu głosi odpowiedź Boża?
Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 Tak przeto i w obecnym czasie ostała się tylko Reszta wybrana przez łaskę.
6 Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.; 2 Kor 11,22 -Hebrajczykami są? Ja także. Izraelitami są? Ja również. Potomstwem Abrahama? I ja.
Argumentacja wciąż nabiera mocy: Apostoł pochodzi z pokolenia Beniamina (por. List do Rzymian 11,1 -Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? Żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina.), a więc może się wykazać rodowodem doprowadzonym aż do tego właśnie syna Jakuba, choć przyznawano przynależność do Izraela i takim, którzy się nią nie mogli wykazać (Księga Ezdrasza 2,59 -oto ci, którzy wyszli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addan, Immer, lecz nie mogli udowodnić, że ród ich i pochodzenie wywodzi się z Izraela:).
Proroctwa wysoko wynosiły pokolenie Beniamina (Księga Rodzaju 49,27 –
Beniamin - wilk drapieżny,
co rano rozrywa zdobycz,
a wieczorem rozdziela łupy".;
Księga Powtórzonego Prawa 33,12 –
Do Beniamina powiedział:
Umiłowany przez Pana,
bezpiecznie u Niego zamieszka,
u Niego, który zawsze będzie go bronił,
odpocznie w Jego ramionach.),
a historia przyniosła mu niejeden tytuł do chwały: z niego pochodził sędzia Ehud Księga Sędziów 3, 12-30 -Izraelici służyli Eglonowi, królowi Moabu, przez lat osiemnaście. 15 Wtedy Izraelici wołali do Pana i Pan wzbudził im wybawiciela, Ehuda, syna Gery, Beniaminity, który władał lewą ręką; pierwszy król Saul - Dzieje Apostolskie 13, 21 -Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina. wybawca Mardocheusz (Księga Estery 2,5 - A był na zamku w Suzie mąż imieniem Mardocheusz, syn Jaira, syna Szimejego, syna Kisza, człowiek z pokolenia Beniamina.), pokolenie to wytrwało przy rodzie Dawida podczas rozłamu (1 Księga Królewska 12,21- Roboam, przybywszy do Jerozolimy, zebrał wszystkich potomków Judy i całe pokolenie Beniamina, to jest sto osiemdziesiąt tysięcy wyborowych wojowników, aby wszcząć wojnę z Izraelem o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi, synowi Salomona.), stąd też i po powrocie z niewoli wraz z pokoleniem Judy stanowi zaczątek nowego ładu (Ezdr 1, 5 - Zatem naczelnicy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, słowem każdy, którego ducha Bóg pobudził, wybrali się w drogę, aby zbudować dom Pański w Jerozolimie.;4, 1).a w swoich granicach terytorialnych obejmowało Miasto Święte – Jerozolimę (Księga Jozuego 15,8-Następnie granica wznosiła się doliną Ben-Hinnom na południe od grzbietu gór Jebusyty, to jest Jerozolimy, wchodziła na szczyt góry leżącej naprzeciw doliny Hinnom od zachodu i na krańcu północnym doliny Refaim.; 18,16.28przechodziła następnie do przełęczy naprzeciw Araby od strony północnej i zstępowała do Araby. 19 Granica biegła dalej ku krawędzi górskiej Bet-Chogla od północy i kończyła się u zatoki północnej Morza Słonego, przy południowym krańcu Jordanu. Taka była granica południowa. 20 Jordan zaś był granicą od strony wschodniej. Takie było dziedzictwo potomków Beniamina i jego granice dokoła według ich rodów). Tradycje judaizmu do wspomnianych biblijnych tytułów dodały jeszcze inne: to pokolenie miało pierwsze wkroczyć do Morza Czerwonego podczas Wyjścia; Jahwe zamieszkał pośród niego (Szekina) w nagrodę za to, że jego protoplasta nie brali udziału w spisku braci przeciw Józefowi.
Paweł nie tylko należy do tego pokolenia, ale ród, z jakiego pochodzi szczyci się nową zaletą:
Hebrajczyk z Hebrajczyków – co nie tyle podkreśla na pierwszym miejscu, że językiem macierzystym Pawła był ,,hebrajski”, tzn. aramejski, a nie grecki, ile raczej bezpośredni związek rodu z Ziemią Świętą, co oczywiście w następstwie pociągało za sobą fakt mówienia po aramejsku.
Hebrajczyk z Hebrajczyków to też dumne stwierdzenie, że Paweł pochodził, mimo urodzenia w Tarsie, z rodziny palestyńskiej, a więc nie dotkniętej hellenizmem diaspory. Według przekazu św. Hieronima ród Pawła miał się wywodzić z Giskali w Galilei.
Z kolei następują trzy tytuły nabyte własną decyzją. Należał młody Szaweł do stronnictwa faryzejskiego, Tory nauczył się u stóp Gamaliela, a więc bez odchyleń saducejskich (Dzieje Apostolskie 22,3 -"Ja jestem Żydem - mówił - urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak wy wszyscy dzisiaj służycie).
Faryzeusze bowiem w nauce objawionej nie dopuścili do żadnych odchyleń saducejskicb, zachowując jej stan na etapie rozwojowym właściwym dla czasów po niewoli babilońskiej, a wobec ludu uchodzili za najlepszych znawców Prawa, Które obwarowali szeregiem ;przepisów — tradycją starszych, stawianej niekiedy na równi z Torą
W gorliwości dla Prawa posunął się aż do prześladowania powstałego właśnie Kościoła, co parokrotnie z naciskiem przypomina w swoich mowach i listach zawsze pełen podziwu dla przedziwnych dróg łaski Bożej. Jak bogaty młodzieniec z Ewangelia wg Marka 10,20 -On Mu rzekł: "Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości"
(Dzieje Apostolskie 22,4n-Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety, co może poświadczyć zarówno arcykapłan, jak cała starszyzna.; 26,9–12 -Przecież mnie samemu zdawało się, że powinienem gwałtownie występować przeciw imieniu Jezusa Nazarejczyka. 10 Uczyniłem to też w Jerozolimie i wziąwszy upoważnienie od arcykapłanów, wtrąciłem do więzienia wielu świętych, głosowałem przeciwko nim, gdy ich skazywano na śmierć, 11 i często przymuszałem ich karami do bluźnierstwa we wszystkich synagogach. Prześladowałem ich bez miary i ścigałem nawet po innych miastach. 12 Tak jechałem do Damaszku z upoważnienia i z polecenia najwyższych kapłanów.; 1 List do Koryntian 15,9 -Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem Kościół Boży.; List do Galatów 1,13n -Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć,; 1 List do Tymoteusza 1,13 -ongiś bluźniercę, prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z nieświadomością, w niewierze.),
Pawełstwierdza o sobie, że wysiłki jego o to, by zdobyć ciasno pojętą legalną sprawiedliwość, zostały uwieńczone pomyślnym wynikiem. W rzeczywistości – jest to imponująca dla ówczesnych Żydów tabela kwalifikacji. Zestaw ten ukazuje drastycznie zupełną zmianę skali wartości, jaka nastąpiła w życiu Pawła.
A jakby tego było mało Paweł był obywatelem rzymskim!!!
Inne tematy w dziale Kultura
