57 Ci zaś, którzy pochwycili Jezusa, zaprowadzili Go do najwyższego kapłana, Kajfasza, gdzie zebrali się uczeni w Piśmie i starsi. 58 A Piotr szedł za Nim z daleka, aż do pałacu najwyższego kapłana. Wszedł tam na dziedziniec i usiadł między służbą, aby widzieć, jaki będzie wynik.
59 Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić. 60 Lecz nie znaleźli, jakkolwiek występowało wielu fałszywych świadków. W końcu stanęli dwaj 61 i zeznali: "On powiedział: "Mogę zburzyć przybytek Boży i w ciągu trzech dni go odbudować"".Mt 26, 57-59
Wszyscy obecni członkowie Sanhedrynu. Nikodema i Józefa z Arymatei nie zaproszono, gdyż wiedziano, że sprzyjali Jezusowi. Wynika to z Mk 14,6, gdzie wszyscy obecni wydają na Jezusa wyrok, na co się nie zgodzili ani, Józef z Arymatei (por. Łk 23,51). ani Nikodem (por. Jan 7, 50).
Niewinność Jezusa była tak oczywista (J 8,46 ). - Prawo mojżeszowe do wydania prawomocnego wyroku wymagało przynajmniej dwóch świadków, zgodnych ze sobą (Pwt 17,6 19,15).
W orzeczeniu tych świadków było podwójne fałszerstwo:
1) Jezus nie powiedział tych słów o przybytku świątyni jerozolimskiej, ale o przybytku Ciała swojego (por. Jan 2,10-21 -Jezus dał im taką odpowiedź: "Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo". 20 Powiedzieli do Niego Żydzi: "Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?" 21 On zaś mówił o świątyni swego ciała. 22 Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.);
2) tekst sam był sfałszowany, Jezus powiedział do starszyzny żydowskiej: "Rozwalcie (wy!) ten przybytek: a Ja w trzech dniach go postawię". Jezus nie chciał więc wcale burzyć przybytku świątyni, ale ofiarował się w przypuszczeniu Żydów do jego odbudowania. Sam zamiar zburzenia świątyni mógł już w oczach żydów uchodzić ( za zbrodnię przeciw Bogu godną kary śmierci por. Jeremiasz 26 6 – 9 -zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo, a z miasta tego uczynię przekleństwo dla wszystkich narodów ziemi". 7 Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. 8 Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy <i cały lud> pochwycili go, mówiąc: "Musisz umrzeć! 9 Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że się z tym domem stanie to, co z Szilo, a miasto to ulegnie zniszczeniu i pozostanie niezamieszkałe?" Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pańskim,Dzieje Apostolskie 6,13 -Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. 9 Niektórzy zaś z synagogi, zwanej [synagogą] Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. 10 Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego [natchnienia] przemawiał. 11 Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: "Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu". 12 W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn. 13 Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: "Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. 14 Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał". 15 A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego podobną do oblicza anioła.)
3) Jezus nie wyraził się wzgardliwie o przybytku, nazywając go: "dziełem rąk"; a swojej budowy nic nazwał "nadludzką" (zob. Mk 14,58 - "Myśmy słyszeli, jak On mówił: "Ja zburzę ten przybytek uczyniony ludzką ręką i w ciągu trzech dni zbuduję inny, nie ręką ludzką uczyniony"").
62 Wtedy powstał najwyższy kapłan i rzekł do Niego: "Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciwko Tobie?"
Kajfasz pragnął stropić Jezusa swoim pytaniem. Tekst grecki (Mt, Mk) dzieli pytanie na dwie części : „Nic nie odpowiadasz?” oraz „co oni przeciw Tobie świadczą?”
63Lecz Jezus milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: "Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?"
Milczenie Chrystusa, wśród roznamiętnionych członków Sanhedrynu, jest wymowne. Oskarżenia nie zawierały nawet cienia prawdy, a niezgodności same się zbijały. Z drugiej strony śmierć Jezusa była już postanowiona.
64Jezus mu odpowiedział: "Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebieskich".
Adjuro Te - żądam od Ciebie przysięgi, pod przysięgą Cię pytam.
Czy Ty jesteś - Mesjasz, "Pomazaniec", przez Boga Izraelowi obiecany, a przez Żydów oczekiwany. Chodzi tu o prawdziwe synostwo fizyczne, jak to wynika ze słów Kajfasza: "zbluźnił" i z oskarżenia przed Piłatem (Ja 19,6-7-Gdy Go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: "Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!" Rzekł do nich Piłat: "Weźcie Go i sami ukrzyżujcie! Ja bowiem nie znajduję w Nim winy". 7 Odpowiedzieli mu Żydzi: "My mamy Prawo, a według Prawa powinien On umrzeć, bo sam siebie uczynił Synem Bożym").
Tu dixisti- żydowska uroczysta formuła zeznania, którą Marek piszący dla Rzymian, oddaje jej równoznacznikiem: ego sum, ego eimi- jestem Nim (Por. o niej Mt 26, 25 27,11-Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: "Pijcie z niego wszyscy, 28 bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. 29 Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego). – Jest to najuroczystsze, żadnej wątpliwości nie podlegające wyznanie swego Bóstwa, jakie Chrystus złożył. Zaprzysiężony przez najwyższą prawowitą władzę, Jezus już milczeć nie mógł. Dał odpowiedź, której wiarogodność potwierdzają Jego liczne cuda, a której treść stwierdza, ze Chrystus jest prawdziwym (nie przybranym tylko) Synem Bożym, że więc jest Bogiem. Bóstwo Jezusa wynika takie z dalszych słów w. 64.
Ale ponieważ członkowie Sanhedrynu nie dali wiary uroczystemu oświadczeniu Jezusa o Jego synostwie Bożym, Chrystusowi nie pozostawało nic innego, jak powołać się na niedaleką przyszłość i na godzin sądu ostatecznego.
A modo– odtąd czyli - po Zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Znaczenie tego zdania jest następujące: Teraz jeszcze widzicie Mnie jako człowieka, ale odtąd zobaczycie Mnie dopiero wtedy, gdy zjawię się, jak to zapowiedział Daniel
(7,13 –Patrzałem w nocnych widzeniach:
a oto na obłokach nieba przybywa
jakby Syn Człowieczy.
Podchodzi do Przedwiecznego
i wprowadzają Go przed Niego.
14 Powierzono Mu panowanie,
chwałę i władzę królewską,
a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki.
Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem,
które nie przeminie,
a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie),
jako Syn Człowieczy w obłokach (tj. jako Chrystus wraz z królestwem mesjańskim aż do zjawienia się w dniu ostatecznym).
Słowo „ujrzycie” – znaczy tyle co „przekonacie się na sobie”
Wszechmoc Boża – virtutis – wyrazu dunamais, hebr. – geburat używano na oznaczenie Boga Wszechmogącego. Siedzieć po prawicy Wszechmogącego oznacza współudział w królestwie niebieskim, w Bożej Mocy i Potędze (Ps 109, 1 –
Dawidowy. Psalm.
Wyrocznia Boga dla Pana mego:
"Siądź po mojej prawicy,
aż Twych wrogów położę
jako podnóżek pod Twoje stopy".
2 Twoje potężne berło
niech Pan rozciągnie z Syjonu:
"Panuj wśród swych nieprzyjaciół!
3 Przy Tobie panowanie
w dniu Twej potęgi,
w świętych szatach [będziesz].
Z łona jutrzenki
jak rosę Cię zrodziłem".
4 Pan przysiągł
i żal Mu nie będzie:
"Tyś Kapłanem na wieki
na wzór Melchizedeka".
5Pan po Twojej prawicy
zetrze królów w dniu swego gniewu.
6 Będzie sądził narody,
wzniesie stosy trupów,
zetrze głowy
jak ziemia szeroka.
7 Po drodze będzie pił ze strumienia,
dlatego głowę podniesie.
Członkowie Sanhedrynu dobrze zrozumieli słowa wypowiedziane przez Jezusa – osoba zaproszona przez Boga, by siadła po Jego prawicy, jest pierwszą po Bogu, jest adoni. Na egipskich malowidłach przedstawia się często faraonów, jako siedzących po prawej stronie bóstw. To zajecie miejsca po prawej stronie tronu przyniesie Mesjaszowi taka moc, że pokona on wszystkich wrogów i uczyni ich podnóżkiem nóg swoich. Instytucja królewska została zaprowadzona w Izraelu dla pokonania wrogów zewnętrznych. Każdy król izraelski uważał wojny ze swoimi nieprzyjaciółmi za swój obowiązek. W paralelnej do Biblii literaturze i ikonografii egipskiej, ugaryckiej i mezopotamskiej wasale władców nazywają i prezentują się jako ich podnóżki.
Mesjasz zrealizuje zapowiedź w ten sposób, że wyciągnie swej mocy z Syjonu i sięgnie nim do środka - beqereb – swoich nieprzyjaciół. Berło mocy oznacza władzę, której nikt nie zdoła się oprzeć – cały świat.
Wers trzeci oznacza, że lud stanie wiernie po stronie mesjasza w dniu Jego mocy, inni twierdzą, że to dzień narodzin Mesjasza.
Porównanie króla do rosy ma uzmysłowić zobowiązanie króla do wysłużenia swojemu ludowi błogosławieństw bożych, a powstawanie rosy z łona jutrzenki ma podkreślać tajemnicze pochodzenie od Jahwe. U Izajasza 14,12 król babiloński nazwany jest królem jutrzenki (ben-sahar), który w swej nieokiełznanej dumie chciał powyżej gwiazd postawić swój tron i zasiąść na górze Obrad, na krańcach północy. Mesjasz przeciwnie wyniesiony jest wysoko z przeznaczenia Jahwe.
Mesjasz jako niezwykły wojownik też jako jedyny król Syjonu otrzymał od Jahwe oprócz władzy królewskiej, władzę kapłańską z tytułem (kohen - kapłan) – na wieki, na wzór króla i kapłana Melchizedeka.
Ostatni wiersz uzmysławia, że Mesjasz mający Jahwe po swojej prawej stronie jest tak mocny jak sam Jahwe. Dlatego psalmista gniewowi Mesjasza przypisuje taką moc jaką inni autorzy biblijni przypisują gniewowi Jahwe. O wielkości zwycięstwa świadczy słowo mahas, które oznacza całkowite zwycięstwo, zmiażdżenie, starcie, zdruzgotanie. Mesjasz posiada władzę sądzenia narodów, sad będzie bardzo surowy, Mesjasz napełni doliny trupami swoich wrogów, a widownią nie będzie jakieś jedno miejsce na ziemi tylko erres rabbah – ziemia liczna, szeroka, niezmierzona.
Picie wody ze strumienia i uzyskanie z tego siły – tu jest aluzja do Gedeona (Księga Sędziów 7, 4-7. 22-24), który stoczył zwycięską walkę z Amalekitami i Madianitami, prowadząc do boju tylko tych swoich wojowników, którzy gasili pragnienie pijąc otwartą ręką, odesłał zaś do obozu tych, którzy pili otwartymi ustami. Ta aluzja znaczy, że Mesjasz będzie często utrudzony, ale nie będzie szukał odpoczynku aby nie opóźniać zwycięstwa. Inni widza w obrazie picia wody z potoku różne upokorzenia Mesjasza. To ta sama idea co idea wywyższenia i poniżenia Mesjasza u Pawła (Flp 2, 7-9). Mesjasz podniósł głowę bo pił i czerpał z daru Bożego – taka interpretacja też funkcjonuje.
Żydzi istotnie przekonali się na sobie, że Chrystus siedzi po prawicy Bożej. Jego zmartwychwstanie i wniebowstąpienie, którym przeszkodzić nie mogli, rozszerzanie się chrześcijaństwa pomimo przeszkód z ich strony, cuda Apostołów, zburzenie Jerozolimy - były aż nazbyt jasnymi dowodami, że Chrystus jest wszechmocny.
Jak podaje Józef Flawiusz Rzymianie podczas całej kampanii w roku 70 wzięli tylko 97 tyś jeńców i to z całego kraju, podczas gdy tylko w Jerozolimie, w związku ze świętem Paschy znalazło się milion sto tysięcy ludzi. Wg obliczeń kapłanów tyle właśnie osób przebywało każdego roku w mieście w okresie świąt paschalnych. Pisze on, że wojna Żydów przeciwko Rzymianom była największa ze wszystkich wojen jakie rozgrywały się kiedykolwiek między miastami i narodami. Z jednej tylko wieży Żydzi zrzucili 120 000 trupów, z których rozkładu powstało straszne bagno.
Każdy kto próbował uciec z Jerozolimy był wieszany na „różny sposób i kształt” wg okrutnego kaprysu żołnierzy. Zdrajcy, ginęli okropna śmiercią z rozprutym brzuchem, we wnętrznościach którego żołnierze szukali połkniętych cennych monet. Wewnątrz murów panowała nienawiść, dżuma i przede wszystkim głód – większość populacji umarła z głodu.
Maria, córka Eleazara, kobieta godna szacunku ze względu na urodzenie i bogactwo, zeloci zwabieni zapachem pieczeni, zastali piekącą niemowlę.
Był to koniec starego Izraela także fizyczny, który odtąd nie będzie już miał ani świątyni, ani kapłaństwa. Nawet nie będzie miał ludzi z królewskiego rodu, ponieważ jak informuje Euzebiusz z Cezarei „po upadku Jerozolimy Wespazjan kazał odszukać i zabić wszystkich potomków szczepu Dawida aby pośród Żydów nie pozostał nikt z królewskiego rodu”!!!
65 Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: "Zbluźnił. Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? Oto teraz słyszeliście bluźnierstwo. 66 Co wam się zdaje?" Oni odpowiedzieli: "Winien jest śmierci". 67 Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go 68 i szydzili: "Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył?"
Inne tematy w dziale Kultura
