23Wtedy jeśliby wam kto powiedział: "Oto tu jest Mesjasz" albo: "Tam", nie wierzcie! 24 Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych. 25 Oto wam przepowiedziałem. 26 Jeśli więc wam powiedzą: "Oto jest na pustyni", nie chodźcie tam!; "Oto wewnątrz domu", nie wierzcie! 27 Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 28 Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą.
29 Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. 30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. 31 Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego.(Mt 24, 23-31)
W dni poprzedzające powtórne zjawienie się Chrystusa na sąd pod koniec świata. Wiersz 21 stanowi przejście między Mt 24 15 20 a Mt 24 22 - 28 - Jezus wzorem proroków (n. p. Dan 12,1) przechodzi bezpośrednio od zburzenia Jerozolimy do końca świata. Przez to nie twierdzi On wcale, że koniec świata nastąpi bezpośrednio po upadku Jerozolimy, ale jedynie zaznacza, ze ogromne klęski, towarzyszące zburzeniu tego miasta, są typem i figurą tych boleści i nędzy, jakie przed sądem ostatecznym srożyć się będą. Zresztą Jezus odpowiada tu uczniom w takim porządku, w jakim Go, pytali . W umyśle zaś uczniów zburzenie Jerozolimy i koniec świata łączyły się razem.
Prześladowania będą tak straszne, ze w wierze i łasce Bożej nikt by nie wytrwał, gdyby się dłużej przeciągnęły.
Ze względu na wierne sługi swoje i ich zasługi i modły sług skraca nieraz kary i cierpienia grzeszników na tej ziemi; por. Księga Rodzaju 18,32
Zjawienie się Syna człowieczego będzie niespodziewane, podobne do błyskawicy; por. Mt 24 27
Wielkie znaki i cuda - mocą szatana, który, znając ukryte siły przyrody, może działać własną siłą rzeczy nadzwyczajne, mogące w oczach ludzi uchodzić za prawdziwe cuda. Nadzwyczajne dziwy szatańskie będą tego rodzaju, ze nawet wybrańcy Boży ulegliby ich czarowi, gdyby Bóg swą łaską nie wspierał ich i nie oświecał.
Oto jest na pustyni", nie chodźcie tam! -na wzór Jana Chrzciciela, który znaczną część swego życia spędził na pustkowiu (por. Łk 1,80 ).
W jakiejkolwiek postaci opowiadano by ludziom przyjście Chrystusa na sąd, nie powinni temu dawać wiary, gdyż zjawienie się Chrystusa będzie nagłe por. w. 27.
Wspaniałe i dosadne porównanie! Jak błyskawica, bez zapowiedzi wszystkim równocześnie w danym miejscu się ukazuje w jednej chwili, tak niespodziewane, nagłe, a dla wszystkich równocześnie widoczne i jawne będzie zjawienie się Chrystusa na sąd.
Gdzie jest padlina, tam się i sępy zgromadzą - Wyrażenie przysłowiowe (por. Łk 17, 37 ), wzięte ze stosunków palestyńskich, gdzie ścierwo i padlinę wyrzuca się po za miasto lub osadę, a orły, sępy, psy, hieny i szakale, kierowane jedynie zapachem i głodem, szybko gromadzą się do przygotowanej uczty. Podobnie w dniu sądu ludzie, wiedzeni jakby wrodzonym pędem, zbiorą się nagle na miejsce, przez Boga im wyznaczone. Porównanie to ma za główny cel przedstawić nagłość zjawienia się Chrystusa i sądu ostatecznego. Jeszcze dzisiaj dla Beduinów krążenie sępów nad pewnym miejscem jest wskazówką, że tam leży jakaś padlina. Słowa Jezusa wyrażają myśl, że sąd Boży odbędzie się tam, gdzie są ludzie, ale będą oni zabrani tam, gdzie On sam będzie przebywał. Odpowiedź ta prawdopodobnie świadomie tak została sformułowana, żeby niewiele z niej dowiedzieć się był można.
26 Czy za twoją to radą uniesie się sokół,
skrzydła rozwinie ku południowi?
27 Czy na twój rozkaz orzeł się wzbije,
gdy ma swe gniazdo na górze?
28 Mieszka na skale i nocuje,
w skalnym załomie się gnieździ,
29 stąd sobie szuka żeru,
bo jego oczy widzą daleko.
30 Pisklęta jego krew chłepcą,
on wszędzie tam, gdzie zabici"(Księga Hioba 39, 26-30)
Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. 30 Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą. 31 Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego. (Mt 24, 29-31) Mt (24, 30-31)
Zaraz - tj. po ostatnim prześladowaniu, wznieconym w znacznej części przez Antychrysta (2 Tes 2 9 10) i jego zwolenników. - Egzegeci, którzy w Mt 24 21-28 widzą opis znaków, poprzedzających upadek Jerozolimy, uciekają się tu do najrozmaitszych pomysłów, aby wytłumaczyć należycie słówko statim; wielu twierdzi n. p., że nie oznacza tutaj czasu ale tylko nagłość zjawiska. Już prorocy (np. Iz 13 9-10 –
Oto dzień Pański nadchodzi okrutny,
najwyższe wzburzenie i straszny gniew,
żeby ziemię uczynić pustkowiem
i wygładzić z niej grzeszników.
10 Bo gwiazdy niebieskie i Orion
nie będą jaśniały swym światłem,
słońce się zaćmi od samego wschodu,
i swoim blaskiem księżyc nie zaświeci ;
24 1,2 – 4; 34 4-5; Jer 4, 28; Joel 2, 30; Sof 1,15) opisują zjawienie się Boga na sąd, w połączeniu z wielkim przewrotem w całej przyrodzie. To samo potwierdza tu Jezus, król wszystkich proroków, a za Nim Apostołowie (np. Rzym 8 19 - 22 2 Pio 3,12-13).
Zdaniem jednych meteory (zwane gwiazdami spadającymi) padać będą pod koniec świata w znacznie większej ilości i objętości, niż dotychczas; zdaniem innych mowa tu tylko o rozluźnieniu posad całego wszechświata, o wytworzeniu jakby nowego chaosu; stąd i gwiazdy opuszczą swoje miejsca. Nowsza astronomia przyjmuje możliwość zderzenia się gwiazd i w ten sposób tłumaczy sobie koniec świata przez zderzenie się i spalenie naszego świata.
Moce niebios - poetyczna nazwa gwiazd w Piśmie św., których niewzruszoność miejsca i stałość konstelacyjna była dla Żydów wyrazem siły i potęgi.
Wstrząśnięte - tj. zmieniać będą swe pozorne ruchy i położenie wskutek rzeczywistych zmian, zachodzących w biegu i obrotach samej ziemi. Wszystkie bowiem te przewroty odnoszą się prawdopodobnie do naszej tylko ziemi, lub naszego systemu słonecznego. Pogląd biblijny na świat jest geocentryczny i antropocentryczny. Wykluczone więc nie jest, że koniec rodzaju ludzkiego będzie stał w harmonii z końcem świata. Pewności w tym jednak niema.
Znak Syna Człowieczego - Zdaniem wielu Ojców Kościoła i uczonych ukaże się wówczas znak Krzyża św. w wielkim blasku i chwale; zdaniem innych sam Syn człowieczy będzie tym znakiem.
Narzekać - greckie słowo oznacza dosłownie: ze smutku bić się w piersi; Wulgata ogólnikowo: plangent = jęczeć, biadać będą z żalu i przerażenia.
Prorocy Starego Zakonu opisując zjawienie się Boga pod obrazem Istoty, siedzącej na obłokach (por. Wj 14,24-O świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki.; 16,10W czasie przemowy Aarona do całego zgromadzenia Izraelitów spojrzeli ku pustyni i ukazała się im w obłoku chwała Pana -W czasie przemowy Aarona do całego zgromadzenia Izraelitów spojrzeli ku pustyni i ukazała się im w obłoku chwała Pana.; 19,9-Pan rzekł do Mojżesza: "Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę rozmawiał z tobą, i uwierzył tobie na zawsze". A Mojżesz oznajmił Panu słowa ludu; 24, 15-Gdy zaś Mojżesz wstąpił na górę, obłok ją zakrył.; Kapł 16 2 -Pan powiedział do Mojżesza: "Powiedz Aaronowi, swojemu bratu, żeby nie w każdym czasie wchodził do Miejsca Najświętszego poza zasłonę, przed przebłagalnię, która jest na arce, aby nie umarł, kiedy będę się ukazywać w obłoku nad przebłagalnią. Liczb 11,25 -A Pan zstąpił w obłoku i mówił z nim. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak.; Iz 6, 1; Księga Nahuma 1,3 –
Pan jest cierpliwy, ale i potężny siłą;
a oczyszczając - nikogo nie zostawia bez kary.
Wśród burzy i wichru Jego droga,
a chmury - pyłem nóg Jego. Gimel;
Ps 17,11; 96,4; 103 3), a prorok Daniel (7,18 ) przedstawia podobnie samego "Syna człowieczego". Jako według zapowiedzi anielskiej (Dz 1, 9- 11), Jezus Chrystus zjawi się powtórnie w takim samym majestacie, jak przy wniebowstąpieniu, gdzie to „obłok zakrył Go przed oczyma" uczniów.
Będzie to straszny cios dla tych, którzy przedtem nie chcieli się ugiąć przed Chrystusem.
Tylko Bóg może wysyłać aniołów; przez to samo więc Chrystus daje do poznania, że jest Bogiem.
Wulgata i niektóre kodeksy greckie dzielą, te dwa pojęcia cum tuba et voce magna, co by mogło oznaczać, że prócz trąby odezwie się silny głos, zwołujący na sąd. W Starym Zakonie majestat Boży ujawniał się na Synaju (Wyjść 19 16 19) wśród odgłosu trąb. Trąbą zwoływano też lud izraelski na ważniejsze zebrania lub święta (Ks. Kapł 23 24 25 9 Liczb 10 2 Joel 12 1 Iz 27 23 ). Egzegeci nie są zgodni między sobą, w jakim znaczeniu (czy dosłownym, czy przenośnym) trzeba rozumieć ów "głos trąby".
i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata - wszyscy ludzie zmartwychwstaną. (por. Mt 25 32, 1 Kor 15 51 Rzy 14 10 ), ale jedynie wybranymi Boga zajmą się bliżej aniołowie Boży i będą im towarzyszyli.
32 A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo! Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. 33 Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. 34 Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. 35 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. (Mt 24, 32-35)
Drzewo figowe traci na zimę swe liście, podczas gdy Inne, (jak n. p. oliwki) przechowują. przez zimę swe liście, które częściowo odpada, a częściowo odrasta. W Galilei kora figowych latorośli zaczyna już w lutym mięknąć, pękać, przybierać świeżą barwę i wypuszczać pączki; w innych okolicach Palestyny dzieje się to później.
To pokolenia – Prawdopodobnie: naród żydowski w ogóle, pojęty jako jedna osoba moralna. Wynikałoby z tego, że Żydzi mają zapewnione istnienie aż do końca świata, co –zresztą jest rzeczą znaną już z innych źródeł (por. Rzym 11 26 ).
36Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec. 37 A jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 38 Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, 39 i nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. 40 Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. 41 Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona (Mt 24, 36-41)
Jezus posiadając tę samą naturę Bożą, co Ojciec, wie to wszystko, co Ojciec. Również, jako człowiek i przyszły sędzia ludzkości, zna dobrze czas sądu ostatecznego, którego wszystkie szczegóły tak dokładnie opisał. Jeśli jednak pomimo twierdzi tutaj że o dniu sądu nie wie, to wnosić stąd należy, ze udzielenie drugim tej widomości nie wchodziło w zakres poselstwa, które otrzymał był od Ojca .Jako Jego Legat do ludzkości;
W tej samej godzinie jeden będzie zbawiony = wzięty ( tj do nieba 1 Tes 4, 16) a drugi potępiony = zostawiony (na kary piekielne; por. Łk 17 34).
W Palestynie jeszcze w początkach XX wieku para kobiet zasiadała do większych żaren i obraca je wspólnie
Inne tematy w dziale Kultura
