24Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy dwudrachmy z zapytaniem: «Wasz Nauczyciel nie płaci dwudrachmy?»(Mt, 17, 24)
Każdy Izraelita, mocą prawa zwyczajowego (.Józef Flawiusz, Ant. XVIII 9, 1), od 20-go roku życia obowiązany był płacić corocznie, na utrzymanie świątyni, pogłówny podatek 1/ 2 sykla, tj. 2 drachmy = (około 2 franków). Poborcy przekonani, że i Jezus był obowiązany do tej daniny, postawieniem tego pytania zwracają uwagę Piotra, że czas już uiścić się z podatku.
25 Odpowiedział: «Owszem». Gdy wszedł do domu, Jezus uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje?(Mt, 17, 25)
Piotr wszedł do swojego domu w Kafarnaum, by zawiadomić Jezusa o żądaniu poborców
Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?» 26 Gdy powiedział: «Od obcych», Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni.(Mt, 17, 26)
Tym porównaniem, Jezus zwraca uwagę Piotrowi, że nie jest obowiązany do podatku kościelnego. Tak jak podatki cywilne nakładane przez królów (lub na ich korzyść) nie dotyczą synów królewskich tak i podatek dydrachmy, składany Bogu na utrzymanie Jego świątyni nie obowiązuje Syna Bożego
27 żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie!»(Mt, 17, 27)
Lud i urzędnicy nie wiedzieli, ze Jezus (jako Syn Boży), jest wolny od podatku kościelnego. Gdyby więc z niego nie chciał się uiścić, mogliby się zgorszyć.
Stater srebrny = 4 drachmy = około 4 franków. Zdaniem niektórych naukowców stater ówczesny dorównywał wartości żydowskiemu syklowi owych czasów wystarczał więc na podatek kościelny za dwie osoby.
Do dziś żyją w Jeziorze Tyberiadzkim ryby z gatunku Chromides, których sposób wylęgania jest niezwykle ciekawy. Dotyczy to szczególnie pewnej ich rodziny zwanej Chromis Simonis czyli „ryba Św Piotra”, która przechodzi takie etapy rozwoju:
Samica składa w wodorostach jajeczka liczbie około 200 a po jakimś czasie samiec umieszcza te jajeczka w skrzelach i pyszczku. Jajeczka pozostają tam przez dłuższy czas, aż narybek osiągnie wielkość około 10 mm. W ostatnim stadium rozwoju, gdy młode rybki są już dostatecznie duże gardo samca nabrzmiewa w sposób nieproporcjonalny i przedstawia widok monstrualny. Rozdęcie może być tak duże, że ryba nie jest w stanie zamknąć szczęk.
Kiedy nadchodzi czas by młody narybek usunąć samiec bierze w pyszczek jakiś przedmiot, który powoli wypycha zdolne już do samodzielnego życia potomstwo. Przedmiot ten pozostaje przez jakiś czas w miejscu poprzednio zajmowanym przez potomstwo. Zwykle jest nim jakiś gładki kamyk, ale skutek ten mogła też wywołać jakaś moneta, np. stater lub antyczny sykl. Czy tak właśnie było z ową rybą złowioną przez Szymona, nie wiadomo. Ale Ten, który rozmnożył chleb oparł się w tym przypadku ponownie na Opatrzności, choć w odmienny sposób. A Opatrzność pokryła bezzwłocznie wystawiony czek zgodnie z zapowiedzią w Kazaniu na Górze.
Jakkolwiek będzie się go tłumaczyć, wzmianka o nim chce dać do poznania, że ten, który głosi wolność synów Bożych, jest w mocy zapewnić wszystkie potrzeby związane z kultem Bożym i w ogóle z doczesną egzystencją społeczności Bożej. Warunkiem jest jednak głęboka wiara. Polecenie, jakie wydal Jezus Piotrowi, jest wyraźnym tego dowodem.
1W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?»2 On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:3 «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.4 Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.5 I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. (Mt, 18, 1-5)
Apostołowie przed zesłaniem Ducha Św. ulegali nieraz ludzkim słabostkom j tu wychudzi na jaw ich próżność, na widok, że Chrystus od pewnego czasu niektórych Apostołów więcej wyróżnia. Jako że zaś Chrystus dwukrotnie już wspominał o swojej śmierci, w sercach Ich zaczęła się błąkać myśl o Jego następcy. Tej też myśli dali wyraz swobodny w drodze do Kafarnaum i zaczęli się spierać o to miedzy sobą (Mk 9,34-35).
Najwyższa godność dawała - jak to miało miejsce np. w społeczności qumrańskiej - pełne prawa i najwyższy stopień wtajemniczenia
Dziecko nie podejmuje decyzji o różnych kwalifikacjach moralnych, nie ma wygórowanych ambicji i nie jest fałszywe. Jest natomiast poddane starszym i z niekłamaną radością przyjmuje każde dobro, jakie mu ktoś ofiaruje.
Czasownik „uniży” w oryginale greckim oznacza podporządkowanie rozumu i woli służbie w miłości Bogu i bliźniego. Imię zastępuje osobę; miłość i życzliwość okazana dzieciom zyska wielką nagrodę gdy dzieje się to dla osoby Chrystusa i wypływa z Jego miłości. Z woli samego Chrystusa taką nagrodę otrzyma jakby usłużył samemu Synowi Bożemu.
6Lecz kto by się stał powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą we Mnie, temu byłoby lepiej kamień młyński zawiesić u szyi i utopić go w głębi morza.7 Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie.(Mt, 18, 6-7)
Mola Asinara – kamień młyński, rozcieracz, najczęściej z bazaltu zwykle na Wschodzie, obracany zazwyczaj przez osła, a więc wielki. Miał on w środku okrągły otwór, w który wkładano kielichowaty mniejszy kamień. Ziarno mełło się między rozcieraczem a kielichem. Po usunięciu kielicha można by rozcieracz dosłownie zawiesić na szyi człowieka. Topienie winowajców u Żydów było niezwykłą karą śmierci, chociaż za czasów rzymskich mogło się to zdarzyć, gdyż wtedy (jak informuje Swetoniusz) wrzucano winowajców do morza. Jezus przez ten nowy rodzaj kary zwraca uwagę na całą grozę grzechu zgorszenia, które jest przyczyną upadku dla bliźniego.
LIT :
Brandstaetter R.: Jezus z Nazarethu W drodze Poznań 2006
Ricciotti G. Dawne dzieje Izraela Pax W-wa 1956
Szamot M., Apokalipsa czytana dzisiaj, WAM Kraków 2000
Messori V.: Opinie o Jezusie Wyd. M 2004 Kraków
Giuseppe Ricciotti „Życie Jezusa Chrystusa” „Dawne Dzieje Izraela” PAX
Messori V., Umęczon pod ponckim Piłatem? Wyd M Kraków 1996
Messori V., „Mówią, że zmartwychwstał” Wyd M Kraków 2004
Rops D.: Dzieje Chrystusa Pax Warszawa 1987
Flawiusz J.: Dzieje wojny żydowskiej przeciwko Rzymianom Armoryka Sandomierz 2008
Forstner D. OSP.: Świat symboliki chrześcijańskiej Pax Warszawa 1990
Szamot M.: Oto Ty Adamie WAM Kraków 2010
Thiede C. P. : Jezus człowiek czy Bóg KDC Warszawa 2006
Ks. Starowiejski M.: Apokryfy Nowego Testamentu KUL Lublin 1986
Schreiner J.: Teologia Starego Testamentu Pax Warszawa 1999
Messori V.: Opinie o Jezusie Wyd. M Kraków 1994
Galbiatti A., Piazza A.: Biblia Księga zamknięta? Pax Warszawa 1971
Gnilka J.: Teologia Nowego Testamentu Wyd M Kraków 2002
Ks. Filipiak M. : Jak rozumieć Pismo Święte, KUL, Lublin, 1982
Ks. Dąbrowski E.,: Pismo Święte Nowego Testamentu w 12 tomach, wstęp przekład z oryginału, komentarz, Pallotinum, W-wa, 1977, tom 2, 3, 4, 5
Rops D., :Dzieje Jezusa Chrystusa, PAX, W-wa, 1987
www.biblista.pl
Szczepański Wł., Nowy Testament, Cztery Ewangelie, Kraków, 1917
Inne tematy w dziale Kultura
