95 lat temu...

W orędziu do narodu Józef Piłsudski powiadomił o objęciu najwyższej władzy w Polsce – jako Naczelnik Państwa władzę przekaże zgromadzeniu Sejmu Ustawodawczego. Został powołany Urząd Tymczasowy Naczelnika Państwa, który powstał na mocy dekretu Józefa Piłsudskiego. W dekrecie z dnia 22.11 1918 roku o najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej ustalony został ustrój republikański. Dekret uzupełnił zasady ustroju państwowego w Polsce o ustawy i prawne zasady rządzenia, których dotychczas brakowało w niepodeległej Polsce.

 Na podstawie dekretu z d. 14 listopada r. b. przedłożył mi p. Prezydent Ministrów uchwalony przez Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej projekt utworzenia Najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej aż do czasu zwołania Sejmu Ustawodawczego.
 Zatwierdzając przedłożony mi projekt, stanowię, co następuje:

 Art. 1. Obejmuję, jako Tymczasowy Naczelnik Państwa, Najwyższą Władzę Republiki Polskiej i będę ją sprawował aż do czasu zwołania Sejmu Ustawodawczego.

 Art. 2. Rząd Republiki Polskiej stanowią mianowani przezemnie i odpowiedzialni przedemną, aż do zebrania się Sejmu, Prezydent Ministrów i Ministrowie.

 Art. 3. Projekty ustawodawcze uchwalone przez Radę Ministrów ulegają mojemu zatwierdzeniu i uzyskują moc obowiązującą, o ile sama ustawa inaczej nie stanowi, z chwilą ogłoszenia w Dzienniku Praw Państwa Polskiego; tracą one moc obowiązującą, o ile nie będą przedstawione na pierwszym posiedzeniu Sejmu Ustawodawczego do jego zatwierdzenia.

 Art. 4. Akty rządowe kontrasygnuje Prezydent Ministrów.

 Art. 5. Sądy wydają wyroki w imieniu Republiki Polskiej.

 Art. 6. Wszyscy urzędnicy Państwa Polskiego składają przysięgę na wierność Republice Polskiej według ustalić się mającej przez Radę Ministrów roty.

 Art. 7. Mianowanie wyższych urzędników państwowych, zastrzeżone w myśl przepisów dotychczasowych Głowie Państwa, wychodzić będzie odemnie, na propozycje Prezydenta Ministrów i właściwego Ministra.

 Art. 8. Budżet Republiki Polskiej na pierwszy okres budżetowy uchwali Rząd i przedłoży mi do zatwierdzenia.

 Dan w Warszawie, dnia 22 listopada 1918 roku.

J. Piłsudski

 Prezydent Ministrów:
 Moraczewski

Lwów zostaje oswobodzony. O świcie na całym froncie następuje generalne natarcie. Ukraińcy na Wysokim Zamku bronią się najbardziej zaciekle, osłaniając drogę odwrotu na żółkiewską rogatkę. Około godziny 8 rano miasto zostaje zdobyte przez Polaków. Wspomnień należy o walczeności oddziale Straceńców porucznika Abrahama, kompanię 4 pp. I baon 15 pp. Ludność cywilna ogarnia euforia i nieopisana radość po dwudziestudwóch dniach męki. Należy pamiętać, że już w tamtej bitwie swym heroizmem, patriotyzmem i poświęceniem zasłyneła młodzież znana jako Orlęta Lwowskie.

Dwa lata później w rocznicę pamiętnej dla Lwowa rocznicy Naczelnik Państwa Józef Piłsudski własnoręcznie dekoruje miasto Lwów orderem Virtuti Militari przypinając krzyż do Herbu miasta.