Urodzony 16.05 1902 w Sosnowcu Jan Kiepura był słynnym tenorem, aktorem, prawdziwą gwiazdą opery i operetki dwudziestolecia międzywojennego. Zdobył wówczas największą sławę międzynarodową i popularność spośród polskich śpiewaków. Grał w 39 filmach takich jak „Dla Ciebie śpiewam”, „Zdobyć Cię muszę”, „Czar cyganerii”, „Valse-Brillante”.
Lata 30 przyniosły podbój Ameryki. Oklaskiwała go publiczność Metropolita Opera. Występował ponad to m.in. w Buenos Aires, Sao Paulo, Rio de Janeiro, Wiedniu, Mediolanie, Berlinie, Monachium, Paryżu, Budapeszcie. Śpiewał po angielsku, niemiecku, francusku i oczywiście po polsku. Był polskim i lokalnym patriotą, nigdy nie zapomniał o Polsce –„Sercem Sosnowiczanin – Głosem Obywatel Świata. Najlepszym tego dowodem było wstąpienie w 1919 roku do I Pułku Strzelców Bytomskich. W tym samym roku razem z bratem brali udział w I Powstaniu Śląskim. Rok później z ojcem i bratem również ochotniczo wstępują do wojska i biorą udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Cytując J. Waldorffa, „dodać można bez posądzania o szowinizm, że drugiego głosu tenorowego takiej siły, pełni i blasku jak gdyby nasyconej słońcem złota w dziejach dzisiejszej wokalistyki nie było."
Jan Kiepura był bardzo skromny, po mimo oszałamiającej kariery, zawsze powtarzał, że jest prostym chłopakiem z Sosnowca. Poproszony śpiewał nawet na ulicy, z balkonu, ze schodów gmachów operowych. Słynął z bezprecedensowego kontaktu z publicznością, z którą porozumiewał się w jej języku. Wyprzedził tym samym epokę. Dzisiejsze gwiazdy opery takie jak Domingo, Pavarotti przyznają się do inspiracji Kiepurą.
Ostatnią wolą Jana Kiepury było pochowanie w ojczyźnie, zmarł w 1966 roku w Harrison(koło Nowego Jorku). Spoczął na warszawskich Powązkach.
Symbolicznym upamiętnieniem zagłębiowskiego artysty były wspólne obchody stulecia nadania praw miejskich Sosnowca i setną rocznicę urodzin Jana Kiepury. W tym samym roku Sejm RP uznał rok 2002 Rokiem Jana Kiepury.
Inne tematy w dziale Kultura
