Urodzony 3 lipca 1891 w Opolu – Zaodrze, Szymon Koszyk był polskim działaczem narodowym i społecznym. Publikował w „Gazecie Opolskiej” i piśmie „Der Weisse Adler”.
W 1914 roku wcielony został do niemieckiej armii, pod czas I Wojny Światowej ciężko raniony został pod Verdun. Pod koniec wojny zdezerterował i ukrył się w Tarnowie, gdzie wyszkolił oddział wojska i zdobył austriackie koszary.
W 1919 roku wrócił w rodzinne strony i został delegatem konsulatu na konferencję pokojową do Paryża. Rok później 3 maja zorganizował pochód, gdzie doszło do starcia z niemieckimi bojówkami. Szymon Koszyk był ponadto komendantem POW na powiat opolski. Brał udział w III Powstaniu Śląskim gdzie był dowódcą I baonu opolskiego, pracował w sztabie dowództwa podgrupy „Linke”.
Zostaje aresztowany i oskarżony o szpiegostwo w 1923 roku we Frankfurcie. Zostaje uwolniony dzięki interwencji nuncjusza apostolskiego po trzech latach. Po powrocie na Górny Śląsk pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach oraz redagował „Tygodnik Ilustrowany”, „Zwrot” oraz „Polonię”. W latach 30 pracuje w Archiwum Biura Sejmu Śląskiego w Katowicach i w Archiwum Książąt Pszczyńskich w Pszczynie.
W 1938 zostaje laureatem Złotego Wawrzynu Polskiej Akademii Literatury. Był twórcą m.in.: „Pieśni Skautów Opolskich”.
Podczas II Wojny Światowej przebywał na Kresach i w Krakowie, należał do Nowego Węgla, która była tajną organizacją. W latach 1945-1947 był burmistrzem Głuchołaz. Niedługo po tym znów wraca do Opola i kontynuuje działalność dziennikarską.
Po wojnie współtworzył Archiwum Miejskie w Opolu. Ponadto udzielał się w Związku Literatów Polskich, Towarzystwie Rozwoju Ziem Zachodnich, Instytucie Śląskim, ZBoWiD oraz PTTK. Od 1957 na emeryturze, zmarł 11.07. 1972. Nazywany był „Civis Opolensis” - Obywatel Opola.
Inne tematy w dziale Kultura
