25 stycznia mija 40 lat od spotkania Edwarda Gierka ze stoczniowcami w Gdańsku, podczas którego I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej zwrócił się do robotników ze słynnym pytaniem:
"No, więc jak - pomożecie?"
Gromka odpowiedź brzmiała: "Pomożemy!"
Edward Gierek kierował rządzącą PZPR przez blisko 10 lat. Objął to stanowisko 20 grudnia 1970 roku po strajkach i masakrze robotników na Wybrzeżu i dymisji Władysława Gomułki.
W styczniu 1971 roku znów stanęły pochylnie w Szczecinie i Trójmieście, a I sekretarz pojechał na rozmowy z robotnikami. Stoczniowcy domagali się między innymi, cofnięcia podwyżek cen artykułów spożywczych, wzrostu wynagrodzeń i legalizacji związków zawodowych.
24 stycznia w Szczecinie Edward Gierek po wielogodzinnej dyskusji z robotnikami, skłonił ich do przerwania strajku i poparcia nowego kierownictwa partii.
Następnego dnia w Gdańsku w podobnej sytuacji zapytał: "Pomożecie?" a zebrani odpowiedzieli chórem: "Pomożemy!" Strajki zakończyły się jednak dopiero w połowie lutego, gdy władze wycofały się z grudniowych podwyżek.
Dekada gierkowska została zapamiętana jako okres względnego dobrobytu, dostępnego przeciętnemu Polakowi, jak dobrze zaopatrzone sklepy, a także skok cywilizacyjny, wielkie budowy, autostrady, Trasa Łazienkowska i Dworzec Centralny. Mity epoki natomiast, jak na przykład nieistniejące bezrobocie, Polacy kwitowali własnymi bon motami - "Czy się stoi, czy się leży, 2000 złotych się należy".
"Rozmów Polaków z Polakami o sprawach Ojczyzny nigdy i nikt już nie zakłóci."
E. Gierek.
Nie znał braci Kaczyńskich
"Idzie o wielką sprawę - o to, aby w obrębie życia jednego pokolenia zbudować drugą Polskę."
E. Gierek.
Kaczyńscy pokazali po latach, jak się buduje czwartą Polskę.
Skutek był podobny do budowy drugiej Polski.
Edwarda Gierka uważam za najlepszego z Pierwszych Sekretarzy (Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej) jakich mieliśmy. I to jest pogląd bardzo wielu Polaków.
Był komunistycznym, ale jednak patriotą.
