Logika to naukowe czary

Co to jest ortografia? To reguły tworzenia poprawnych wyrazów.

Co to jest gramatyka? To reguły tworzenia poprawnych zdań.

Co to jest logika? To reguły przypisywania zdaniom różnych wartości i metody przekształcania jednych zdań w inne.

Czy Adam był zygotą? <- poprzednia część serii

Wszystko to dotyczy języka, a więc może być kompletnie oderwane od rzeczywistości. Możemy stworzyć język z ortografią, gramatyką i logiką, który nie będzie się w żaden sposób odnosił do rzeczywistości. Będzie miał syntaktykę, a nie będzie miał semantyki. Musimy więc do języka dodać sens. Poprawna ortografia, gramatyka i logika nie wystarczają do tego by jakiś wywód wyrażony w języku miał sens. No ale jeśli język nabierze sensu, to czy może być narzędziem poznania?

Semantyka powoduje, że język jest sposobem opisu rzeczywistości. Ale najpierw rzeczywistość poznajemy, a potem ją opisujemy. Czy ma zatem sens wyciąganie wniosków o rzeczywistości, której nie zaobserwowaliśmy, na podstawie jakichś opisów innej rzeczywistości obserwowanej?

Język potoczny jest pewnym sposobem modelowania rzeczywistości. Możemy przeprowadzić jakieś eksperymenty na rzeczywistości, opisać je językiem, a następnie przeprowadzić jakieś formalne operacje na tych językowych opisach wyprowadzając nowy opis, który odzwierciedla coś, czego nie zaobserwowaliśmy. A potem możemy ten opis potwierdzić konfrontując go z rzeczywistością. Jeśli nam się ta konkretna operacja przekształcania opisów eksperymentalnie potwierdzi wielokrotnie, to stwierdzamy, że jest poprawna i że nie potrzeba już jej wyniku potwierdzać empirycznie - do wyciągania prawidłowych wniosków o świecie realnym wystarczą formalne operacje na opisach. A więc przy pomocy metody indukcyjnej tworzymy metody dedukcyjne.

A zatem w istocie chodzi o przewidywanie przyszłości. Logika, to magiczna metoda rozpoznawania przyszłych zdarzeń. Obserwujemy coś, opisujemy to, a potem przekształcamy opisy przy pomocy reguł operowania na zdaniach, czyli stosujemy empirycznie potwierdzoną logikę i dostajemy opis rzeczywistości, której nie obserwujemy. Czyli już mamy opis, a opisywanej rzeczywistości jeszcze nie zauważamy - odwrotnie niż na początku, gdy mieliśmy najpierw obserwację, a potem ją opisywaliśmy. No ale jednak zauważamy rzeczywistość poprzez ten opis. A zatem ją przewidujemy.

Obserwujemy gwiazdy, obserwujemy planety, obserwujemy Słońce i Księżyc, opisujemy ich ruch liczbami stosując określoną notację, a potem robimy obliczenia, czyli formalne przekształcenia zapisanych liczb w inne i to pozwala nam dokładnie przewidzieć kiedy w przyszłości będzie zaćmienie Słońca przez Księżyc i w jakim miejscu Ziemi to zaobserwujemy. Zdecydowana większość wiedzy jaką ma ludzkość, to wiedza nie wynikająca z bezpośredniej obserwacji, ale z poznania formalnych reguł operowania językiem i przekształcania jednych zdań w inne. Sukces nauki wiąże się z wypracowaniem poprawnej metodologii, a zatem poprawnych zasad logiki i metod wnioskowania. Wszystko to są formalne operacje na języku. A więc najistotniejszym elementem wiedzy nie są obserwacje, ale reguły wnioskowania, które oczywiście muszą być empirycznie potwierdzone - ale można je potwierdzać na dowolnych obserwacjach.

Język jest silnym narzędziem poznania. Ale tej siły nie daje nam to, że coś opisujemy, a zatem możemy poznać jak było. Dziś już możemy zapisywać historię przy pomocy filmów. Gdybyśmy mieli filmy z każdego miejsca Ziemi z dowolnego czasu, to byśmy historię znali perfekcyjnie – język nie byłby potrzebny. Dzięki permanentnemu i precyzyjnym monitoringowi język stałby się zbędny: w historii, ewolucjonizmie, astronomii, geologii, religii, antropologii, biologii, etnografii etc…

Najważniejszym elementem poznania naukowego nie są wcale cząstki elementarne, oddziaływania między nimi, pola, energie, odległe galaktyki, historia wszechświata od wielkiego wybuchu, fizyka kwantowa, czy tym podobne sprawy - najważniejszym elementem jest poprawna logika, czyli odpowiednie reguły wnioskowania. Tych reguł jest oczywiście wiele - ale tylko niektóre prowadzą do poprawnej wiedzy zgodnej z rzeczywistością. Bez tych odpowiednich reguł cząstek elementarnych byśmy nigdy nie zaobserwowali! Im lepsze mamy reguły wnioskowania, tym lepiej poznajemy świat. Jakość i precyzja instrumentów obserwacyjnych ma znaczenie drugorzędne. Reguły wnioskowania nadrabiają braki w precyzji instrumentów - zwiększają tę precyzję milionkrotnie. Dzięki regułom wnioskowania wiemy już, że obserwacja zawsze będzie obarczona błędem - nie tylko dlatego, że obserwujemy falę prawdopodobieństwa, ale też dlatego, że istotny jest obserwator i jego psychika.

A formalne operacje na napisach będą zawsze poprawne i 100% skuteczne - byleby reguły były dobre. Będą niezależne od rzeczywistości i psychiki obserwatora. Te operacje może robić nawet ktoś, kto nie ma żadnej psychiki - na przykład komputer.

Język jest potrzebny by przewidywać przyszłość. Język to magia. To zaklęcia, które przewidują zdarzenia. Nie na darmo czarodziej musi znać zaklęcia. Nauka to takie czary, to tworzenie ksiąg z zaklęciami. A konkretniej to odkrywanie reguł pozwalających tworzyć coraz to skuteczniejsze zaklęcia. Zaklęcia, które działają w praktyce! I precyzję tych czarów powinniśmy coraz lepiej kalibrować.

Grzegorz GPS Świderski

następna część serii -> Bóg kreuje człowieka Słowem!

Jaki powinien być człowiek <- poprzednia notka

następna notka -> Fryzjer i policyjna pała