Piramida emerytalna powoduje upadek cywilizacji

Główne argumenty tej tezy:

System emerytalny eliminuje motywację do posiadania dzieci – dawniej dzieci były inwestycją na starość; dziś państwo przejmuje rolę opiekuna i przerzuca obowiązek utrzymania starców na anonimowych podatników.
Dzieci stały się kosztem – a nie źródłem bezpieczeństwa. Ludzie wolą inwestować w siebie, a nie w potomstwo.
Zwiększanie świadczeń i zabezpieczeń socjalnych rozleniwia społeczeństwo i demotywuje do tworzenia rodzin wielodzietnych.
Polityka imigracyjna jako łatka – zamiast reformować system, ściąga się imigrantów, co ma pogłębiać dezintegrację kulturową i etniczną społeczeństw.

Taką tezę przed Januszem Korwin-Mikke i Grzegorzem Braunem stawiali mądrzejsi myśliciele:

Hans-Hermann Hoppe – austriacki ekonomista i libertarianin. Krytykuje państwowe emerytury jako formę redystrybucji i ekspropriacji. Uważa, że państwo opiekuńcze niszczy rodzinę jako podstawową jednostkę wspólnoty. Promuje ideę społeczeństwa opartego na własności prywatnej.
Murray Rothbard. Choć mniej skupiał się bezpośrednio na demografii, jego krytyka systemów redystrybucyjnych i państwowej interwencji jest fundamentem dla argumentacji antyemerytalnej.
Javier Milei (prezydent Argentyny). W swoich wypowiedziach krytykuje państwo opiekuńcze i systemy redystrybucji jako mechanizmy zniewolenia jednostki i demoralizacji społeczeństwa. Używa argumentów ekonomicznych i cywilizacyjnych.
Philippe Van Parijs – choć zwolennik dochodu podstawowego, jego analizy pokazały, że systemy redystrybucyjne mogą demotywować do pracy i zakładania rodzin, zwłaszcza w klasach średnich.
Patrick Buchanan – amerykański konserwatysta, w książce "The Death of the West" pisze o tym, że zachodnia cywilizacja wymiera, bo odwróciła się od tradycyjnych wartości: rodziny, religii, wspólnoty, a przyjęła ideologie egalitarne i etatystyczne.

Grzegorz GPS Świderski

https://t.me/KanalBlogeraGPS

__________________

__________________

tagi: gps65, cywilizacja, emerytury, upadek