Argumenty za monarchią

Monarchia to system autorytarny. Warunkiem uznania Monarchii za prawicową dyktaturę jest to, że władca postępuje zgodnie z moralnością, szanuje tradycje, obyczaje i prawa naturalne ludzi oraz wywiązuje się ze swoich naturalnych obowiązków wobec poddanych. Taki dyktator narzuca swoja wolę tylko wtedy, gdy jest to potrzebne do utrzymania porządku w państwie. Nie ma to nic wspólnego z terrorem czy z tyranią. Monarchia jest bardziej odległa od tyranii niż demokracja czy anarchia.

Poniżej podaję w punktach zwięzłe i skrótowe (hasłowe) argumenty za Monarchią.

Ja te argumenty już kilkanaście lat temu napisałem i opublikowałem na swojej stronie domowej, której już dziś nie ma - one w różnej postacji od lat krążą po Sieci - ale ciągle dopisuję nowe.

Jako ciekawostkę dodam, że te argumenty zostały umieszczone w podręczniku do gimnazjum - autorzy skontaktowali się ze mną i wyraziłem na to oczywiście zgodę. Z zasady zgadzam się na kopiowanie i rozpowszechnianie wszelkich argumentów. Dokładnie nie wiedziałem kiedy i gdzie zostaną opublikowane - dopiero po kilku latach moja córka, gdy była jeszcze w gimazjum, przychodzi kiedyś ze szkoły i mówi: "Patrz tato! Twoje argumenty są w moim podręczniku!".

Oto te argumenty:

Monarchia jest tańsza od republiki.
Monarchia jest konserwatywna, a demokracja socjalistyczna.
Władza Króla pochodzi od Boga, a władza demokratyczna od ludzi.
Monarchia jest odporna na zmienne kaprysy ludu, a demokracja nie.
Argument estetyczny: Monarchia jest piękna, a demokracja obrzydliwa.
Najdoskonalsza forma Monarchii oparta jest o kanony Cywilizacji Łacińskiej.
W Monarchii państwo służy swoim poddanym - Król jest sługą Boga i poddanych.
W Monarchii bardzo utrudnione jest dochodzenie do władzy demagogów i populistów.
Monarchie toczą ze sobą wojny gabinetowe, a demokracja prowadzi do wojen totalnych.
Prawo w Monarchii nie jest pobłażliwe dla bandytów, a za najpoważniejsze zbrodnie przewidziana jest kara śmierci.
Monarchia nastawiona jest na czerpanie z mądrości przodków, a demokracja mami złudnymi wizjami świetlanej przyszłości.
Koligacje rodzinne między dynastiami monarszymi bratają Monarchie. Są najlepszą gwarancją pokoju między państwami i narodami.
Monarchia jest najstarszym i najlepiej sprawdzonym ustrojem. Demokracja to ciągłe eksperymenty na żywym organizmie społecznym.
W Monarchii prawo oparte jest o ponadczasowe Prawo Boże, czyli moralność i prawo naturalne, a w demokracji prawo jest relatywne.
Monarchia jest ustrojem naturalnym, nie wymyślonym przez nikogo teoretycznie. Dlatego jest najlepiej dostosowana do natury człowieka.
Monarchia zapewnia stałość rządów, stabilność gospodarczą i naturalny porządek, a demokracja to chaos, ciągła gadanina, spory i „wojny na górze”.
Monarchia czerpie swe źródła z religii i moralności, a demokracja nie uznaje żadnych zasad poza jednym fałszywym poglądem, że większość ma zawsze racje.
Prawo w Monarchii jest proste jak Dekalog - każdy może je poznać i przestrzegać. Nie potrzeba tyle biurokracji, prawników i księgowych co w demokracji.
Władza powinna mieć Autorytet (w Monarchii ma). W demokracji nigdy nie będzie mieć autorytetu ktoś, kto zdobył władzę metodą podlizywania się motłochowi.
Rządzenie państwem jest sprawą zbyt trudną i skomplikowaną, aby móc powierzyć to laikom. Tym musi zająć się fachowiec, wychowywany i kształcony ku temu latami.
Jedną z najważniejszych wartości w życiu człowieka jest Wolność. Człowiek ma więcej wolności wtedy, gdy strzeże jej ktoś silny i niezależny od tego, kogo strzeże.
Monarchia nie musi ograniczać się do jednego narodu - państwo wielonarodowe traktujące członków wszystkich narodów jako równoprawnych poddanych jest silniejsze i sprawniejsze.
Monarchia utrzymuje hierarchiczny porządek w państwie. Państwo hierarchiczne jest silniejsze. Hierarchiczne społeczeństwo promuje doskonałość i dobro, a egalitaryzm nudę i nijakość.
W Monarchii państwo jest małe w swoich strukturach, ale silne w swoich działaniach - rola biurokracji jest zredukowana do niezbędnego minimum, ale ma wystarczającą siłę by wykonywać prawo.
Celem władzy i państwa jest zachowanie niepodległości i ustanowienie porządku - i taki cel ma Monarcha. Celem demokracji jest to, aby każdy obywatel, mniej lub bardziej, mógł zaspokoić swoją żądzę władzy.
Monarchia sprzyja zgodzie i solidarności między ludźmi - poddani króla stanowią monolit. W demokracji ludzie wiecznie się kłócą i tracą energię na wewnętrzne walki, zamiast walczyć z wrogami zewnętrznymi.
W Monarchii istnieje jednostkowa odpowiedzialność za wykonanie prawa, więc jak coś jest źle, to wiadomo konkretnie kto jest winny. W demokracji odpowiedzialność za państwo jest tak rozmyta, jak własność w PRL-u.
Jedną z ważniejszych rzeczy związanych z prawem i władzą jest stabilność. Taką stabilność daje tylko Monarchia. W demokracji - prawo i władza zmieniają się zbyt często, a celem władzy jest utrzymać się, a nie rządzić.
Najbardziej trwałym i jednocześnie uczciwym i sprawiedliwym państwem w dziejach świata jest Monarchia Watykańska, która powinna być zwierzchnikiem wszystkich innych Monarchii. Monarchia jest podobna do Królestwa Niebieskiego.
W Monarchii nie istnieje pojęcie własności państwowej. Wszystko jest prywatne. A to, co jest potrzebne jako własność wspólna (lasy, drogi, fale radiowe itd...), jest własnością Króla, który pozwala z tego korzystać poddanym w sposób uporządkowany.
Król bardzo troszczy się o swój kraj, bo chce go zostawić w dziedzictwie swoim potomkom, a władcy demokratyczni rządzą kadencję czy dwie i nie mogą swych urzędów przekazywać dzieciom, więc mają dużo mniejszą motywację, by lepiej dbać o to czym zarządzają.
W monarchii jest dużo łatwiej ustanowić i strzec wolnego rynku, a więc swobody gospodarczej opartej o dotrzymywania umów, co gwarantuje państwo. Monarchia nie prowadzi działalności gospodarczej, bo gdyby król chciał być przedsiębiorcą, to by nie był królem.
W Monarchii rządzi Arystokracja, która stawia sobie wysokie wymagania moralne - skuteczne promowanie i podwyższanie dobrych manier, wysokiej kultury i moralności. Przykład właściwej postawy skuteczniej podnosi moralność społeczeństwa niż regulacje prawa pozytywnego (nie negatywnego).
Monarchia tworzy naturalny ład, bo król jest dla poddanych najwyższym autorytetem będącym dla nich wzorem. Król postępuje zgodnie z zasadami wiary katolickiej dlatego swoim przykładem ją umacnia i utrwala – a to jest najlepszy sposób zachowania ładu i porządku bez konieczności stosowania przemocy.
W monarchii podatki są zazwyczaj niskie i proste, bo monarcha nie potrzebuje takiej rzeszy urzędników jakie istnieją w demokracji. Monarcha potrzebuje pieniędzy tylko na niewielką administrację, wojsko i policję, więc jego budżet jest wielokroć mniejszy niż budżety demokracji, które zajmują się wszystkim.
Jedyny poważny argument przeciw Monarchii to potencjalna łatwa możliwość łamania praw naturalnych ludzi przez Króla. Owszem jest to możliwe, ale prawdopodobieństwo tego jest najmniejsze w Monarchii, bo Król nie ma żadnej korzyści z łamania praw naturalnych poddanych, a w demokracji jedni obywatele mają korzyści z łamania praw innych.
Monarchia jest sprawniejsza w sytuacjach kryzysowych, bo jest sprawna i szybko działa. Demokracja jest powolna, bo wszelkie poważniejsze decyzje wymagają głosowania w parlamencie i w ogóle wszelkie decyzje obwarowane są wieloma biurokratycznymi procedurami. Ale nawet w demokracji są zazwyczaj przepisy, które na wypadek wojny określają sposób powołania głównodowodzącego armią, a zatem w istocie tworzą na ten czas rodzaj monarchii.
Monarchia nie wyklucza stosowania innych rozwiązań ustrojowych na szczeblu lokalnym. Ponieważ Monarchia stosuje zasadę pomocniczości, to centralna władza króla nie wtrąca się w kompetencje władz na niższych poziomach hierarchii społecznej. A więc w monarchii jest możliwa różnorodność ustrojowa i w małych społecznościach może w pełni rozwijać się nawet demokracja. A gdy demokracja jest centralna, to jest totalna, wymusza głosowania na wszelkich szczeblach władzy.