Na 1 Maja: Rzecz o tym kto ma święto a kto ma kasę.

Bez pracy nie ma kołaczy - tak się mówi i zapewne większość się z tym zgodzi. Problem w tym, że praca pracy nie równa a te kołacze niekoniecznie sprawiedliwe rozdzielane. Nie ma jasnej definicji co jset pracą a co nie lub jeszcze nie. Na ogół forsowane jest przekonanie, że pracą jest zajęcie, za które inni chcą nam płacić, a więc które przynosi nam zyski. Są jednak zajęcia, za które są tacy, którzy płacą, całkiem nawet nieźle, ale nikt nie nazwie ich pracą, a co najwyżej jakimś zajęciem... do którego w dodatku nikt nie chce się przyznać.

Jakieś zajęcie zazwyczaj staje się pracą w momencie gdy zaczyna przynosić zyski. Wcześniej jest to co najwyżej hobby. Ktoś może sobie malować przez całe życie i nie sprzedać ani jednego obrazu, albo tylko jeden, i nikt nie powie, że to była jego praca. Np. taki Van Gogh: sprzedał za życia tylko jeden obraz. Owszem, zdarzyło mu się sprzedać jeszcze jakieś inne swoje obrazy... ale jako blejtramy. Potem zdarzało się, że niektórzy właściciele ładnych pejzażyków, które wisiały u nich w salonie od czasów pradziadków odkrywali, iż pod nimi znajduje się jakieś zamalowane dzieło Van Gogha, który zwyczajnie z braku kasy sprzedawał swoje obrazy do zamalowania (taki obraz to po prostu gotowe płótno, nie trzeba już dawać podkładu etc.). Sami malarze często używali swoich mniej udanych dzieł jak podkłady pod inne.

Tak więc Van Gogh był całe życie w zasadzie bezrobotnym człowiekiem a dzisiaj jego dzieła są sprzedawane za fortunę. Nikt jednak nie powie, że pracował, bo sam na tych swoich obrazach nie zarobił nawet na tyle aby utrzymać się samodzielnie przez miesiąc (nieoceniona pod tym względem była pomoc finansowa brata, Theo, który na szczęście nie malował lecz miał bardziej intratne zajęcie).

Możesz zatem robić co chcesz, wypruwać przy tym z siebie flaki, ale jak nie zarobiłeś na tym ani grosza - nikt nie powie, że pracowałeś. Ba, powiedzą jeszcze, że przez całe życie się obijałeś. Praca musi zatem przynosić jakąś korzyść społeczeństwu na bieżąco jak i samemu ją wykonującemu. Czym zatem tak naprawdę ta praca jest? Jej definicja wynika raczej z pewnej umowy społecznej, która dopiero danemu zajęciu nadaje pewnych własności czy funkcji, poza którymi są one li tylko... zwykłą stratą czasu dla wykonującego je jak i społeczeństwa. Potem nawet może okazać się, że ktoś zostawia po sobie (jak Van Gogh) coś bardzo wartościowego dla tego społeczeństwa... ale to nie będzie miało żadnego wpływu na definicję pracy.

Co więc tak naprawdę świętujemy 1-go Maja, w Święto Pracy? A może "pracy"? Czy makler giełdowy zarabiający fortunę na obrotach cudzymi pieniędzmi a więc cudzą pracą... ma co świętować? Może takich jak on to święto nie dotyczy... w końcu zostało pierwotnie pomyślane jako święto robotnicze, a makler giełdowy raczej z robotnikami ma niewiele wspólnego. On sam pewnie ma podobne zdanie na ten temat.

Albo taki polityk... albo co gorsza, europarlamentarzysta (strasznie długie słowo). Wiadomo ile taki wyciąga na miesiąc... jak się zakręci to i kilkadziesiąt tysięcy. A taki z najwyższej półki to i nawet ponad stówę. A nad czym on tak strasznie pracuje? Oprócz tego aby jak najwięcej wyciągnąć kasy dla siebie.

Zresztą, wszystko się mogło zmienić i wiele zmieniło; upadały mocarstwa i całe cywilizacje; zmieniały się systemy jak w kalejdoskopie... jedno jednak pozostało bez zmian: prawdziwe pieniądze zarabia się... nie pracą a kombinacjami.

Więc może i Święto Pracy powinniśmy w końcu zmienić na... Święto Kombinacji? I przestać sobie wreszcie mydlić oczy. Powiedzmy: kto całe życie pracował - ten ma święto. Kto całe życie kombinował - ten ma kasę.

...Tylko co tu zrobić z takim Van Goghiem... skoro całe życie ani nie pracował, ani nie kombinował. Może właśnie dlatego jego dzieła teraz idą za grube miliony. ;)