Ofiara i Otwartość: Dwa Filary Wiary

Księga Rodzaju 14, 18-20 opisuje spotkanie Abrama z Melchizedekiem, królem Szalemu i kapłanem Boga Najwyższego. Melchizedek, postać tajemnicza i wyjątkowa, wychodzi naprzeciw Abramowi z chlebem i winem, symbolami błogosławieństwa i ofiary. Błogosławi Abrama w imię Boga Najwyższego, Stwórcy nieba i ziemi, dziękując Mu za zwycięstwo nad wrogami. W odpowiedzi Abram składa Melchizedekowi dziesięcinę ze wszystkiego, co posiada. Ten gest jest wyrazem uznania i wdzięczności wobec Boga, a także uznania duchowego autorytetu Melchizedeka. Ofiara Abrama nie była jedynie materialnym aktem, ale przede wszystkim symbolicznym oddaniem czci Bogu i uznaniem Jego panowania nad całym stworzeniem.

Dar i Wiara

Z kolei Dzieje Apostolskie 17, 34 relacjonują pobyt Pawła w Atenach, gdzie głosił Ewangelię przed Areopagiem, miejscem spotkań ateńskich elit intelektualnych. Paweł, konfrontując się z filozofią grecką, ukazywał im nieznanego im Boga, Stwórcę wszechświata. Reakcje na jego słowa były różne. Jedni drwili, inni odkładali rozmowę na później, ale byli też tacy, którzy uwierzyli i przyłączyli się do Pawła. Wśród nich byli Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris. Ich otwartość na nowe idee, gotowość do weryfikacji swoich przekonań w świetle Ewangelii, stała się początkiem ich nowej drogi wiary.

 Porównując te dwa wydarzenia, dostrzegamy, że ofiara Abrama i otwartość Ateńczyków, choć manifestują się w różny sposób, mają wspólny mianownik: gotowość do wyjścia poza własne ramy. Abram oddaje część swojego majątku, uznając Boga za źródło wszelkiego dobra. Ateńczycy otwierają swoje umysły na nową perspektywę, ryzykując zmianę dotychczasowego światopoglądu. W dzisiejszym świecie, zmagającym się z konsumpcjonizmem i relatywizmem moralnym, te dwie postawy są niezwykle istotne.

 Potrzebujemy ofiarności, która pozwoli nam dzielić się z potrzebującymi i dbać o wspólne dobro. Potrzebujemy także otwartości na prawdę, która pozwoli nam krytycznie analizować otaczającą nas rzeczywistość i poszukiwać głębszego sensu życia. Aspekt psychologiczny tych postaw wiąże się z pokonywaniem własnego egoizmu i lęku przed zmianą.

 Ofiara wymaga rezygnacji z części własnych korzyści, a otwartość wiąże się z ryzykiem konfrontacji z własnymi błędami i uprzedzeniami. Jednak to właśnie te trudne decyzje prowadzą do duchowego wzrostu i prawdziwej wolności.

Serce ofiarne i umysł otwarty to dwa skrzydła, na których wznosi się wiara.

Modlitwa:

Boże Najwyższy, Stwórco nieba i ziemi, dziękujemy Ci za dar Twojej łaski i za przykład Abrama i tych, którzy uwierzyli słowom Pawła. Prosimy Cię, daj nam serca ofiarne, byśmy umieli dzielić się z innymi tym, co mamy, i umysły otwarte, byśmy byli gotowi przyjmować Twoją prawdę. Amen.