Wierność w próbie: Lekcja z Getsemani i Starego Testamentu

Księga Powtórzonego Prawa 7, 9 przypomina o niezachwianej wierności Boga: „Wiedz zatem, że PAN, twój Bóg, jest Bogiem wiernym. On tym, którzy Go kochają i przestrzegają Jego przykazań, dochowuje przymierza i okazuje łaskę — do tysiącznego pokolenia”. Ten werset, osadzony w kontekście przymierza zawartego z Izraelem, podkreśla Bożą stałość i niezmienność. Bóg nie zapomina o swoich obietnicach i jest wierny tym, którzy Mu ufają i starają się żyć zgodnie z Jego wolą. Obietnica łaski „do tysiącznego pokolenia” jest wyrazem Jego nieskończonej miłości i troski. Możemy porównać to z wiernością Abrahama, który uwierzył Bogu wbrew wszelkiej nadziei (Rz 4, 18), co zostało mu poczytane za sprawiedliwość. Podobnie, Mojżesz, będąc pośrednikiem przymierza, doświadczał Bożej wierności w trudnych momentach prowadzenia Izraela przez pustynię.

Wierność Boga i człowieka

Z kolei Ewangelia Łukasza 22, 41-42 opisuje dramatyczną scenę modlitwy Jezusa w Ogrodzie Getsemani: „Sam zaś odszedł od nich, mniej więcej na odległość rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się: Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode Mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, ale Twoja niech się stanie”. Jezus, w obliczu nadchodzącej męki, przeżywa ludzkie uczucia strachu i bólu. Prosi Ojca o oddalenie cierpienia, jednak ostatecznie poddaje się Jego woli. To akt najwyższej wierności wobec Ojca, nawet w obliczu najtrudniejszej próby. Jego postawa przypomina nam o konieczności zaufania Bożej Opatrzności, nawet gdy nie rozumiemy okoliczności, w jakich się znajdujemy. Możemy tu dostrzec podobieństwo do Hioba, który pomimo ogromnych cierpień zachował wiarę w Boga (Hi 1, 21).

 Porównując te dwa fragmenty, widzimy dwa aspekty wierności: Bożą – niezmienną i wieczną, oraz ludzką – wystawioną na próby, ale zdolną do heroizmu dzięki łasce Bożej. W dzisiejszym świecie, pełnym niepewności i wyzwań, wierność jest wartością szczególnie istotną. Wierność Bogu, swoim przekonaniom, bliskim osobom – to fundament stabilnych relacji i poczucia sensu. Praktykowanie wierności wzmacnia poczucie tożsamości, buduje zaufanie i redukuje stres związany z niepewnością. W obliczu problemów współczesności, takich jak kryzysy wartości, rozpad więzi społecznych czy presja konsumpcjonizmu, wierność staje się kotwicą, która pozwala nam zachować równowagę i kierunek.

Wierność to nie tylko trwanie przy kimś lub czymś w dobrych czasach, ale przede wszystkim wytrwanie w próbie. Jest to most łączący obietnicę z jej spełnieniem, a zwątpienie z nadzieją.

Modlitwa:

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoją niezachwianą wierność, którą objawiłeś nam w swoim Synu, Jezusie Chrystusie. Prosimy Cię, umacniaj naszą wiarę, abyśmy w każdej sytuacji, nawet w obliczu cierpienia i trudności, byli Ci wierni i ufali Twojej Opatrzności. Amen.