W czasach pustyni, gdy Izraelici wędrowali ku Ziemi Obiecanej, Szabat był dla nich nie tylko dniem odpoczynku, ale przede wszystkim świętym znakiem przymierza z Bogiem. Czy współcześni wierzący, obciążeni obowiązkami codzienności, potrafią docenić ten wyjątkowy dar? Czy potrafimy odnaleźć w sobie tę głęboką potrzebę duchowego odnowienia, którą Bóg pragnął zaspokoić, ustanawiając dzień święty?
Księga Ezechiela 20, 12-13 malując obraz buntu Izraelitów na pustyni, rzuca bolesne światło na nasze własne relacje z Bogiem. Mimo otrzymania Jego świętego prawa, Izraelici wzgardzili nim, profanując Szabat. Czyż nie widzimy podobnych postaw w dzisiejszym świecie? Pośpiech, konsumpcjonizm, pogoń za sukcesem – wszystko to często spycha na margines to, co najważniejsze: relację z Bogiem i drugiego człowieka.
Szabat – Lustro Duszy. Czy współcześni wierzący przeszli próbę czasu?
Jezus, przychodząc do synagogi w Nazarecie, pokazał nam, jak należy obchodzić Szabat. Nie jako ciężar, ale jako czas spotkania z Ojcem, czas słuchania Jego słowa i czerpania z niego siły. W Ewangelii Łukasza 4, 16 czytamy: „W dzień szabatu, zgodnie ze swoim zwyczajem, wszedł do synagogi i zgłosił się do czytania”. Jezus, choć był Synem Bożym, nie uchylał się od zwyczajów religijnych. Swoim przykładem pokazał, że Szabat jest dla wszystkich, bez względu na status społeczny czy zajęcie.
Szabat jest jak lustro, w którym możemy zobaczyć stan naszej duszy. Czy odnajdujemy w nim pokój, czy raczej niepokój? Czy czujemy się wolni od trosk, czy też przytłoczeni obowiązkami? Szabat jest czasem, kiedy możemy na nowo odkryć sens życia, przemyśleć swoje priorytety i zbliżyć się do Boga.
Perspektywa historyczno-kulturowa ukazuje, że profanacja Szabatu zawsze prowadziła do duchowego upadku narodów. Izraelici, lekceważąc święty dzień, tracili błogosławieństwo Boże i ostatecznie popadali w niewolę. Również w naszych czasach widzimy, że społeczeństwa, które zapominając o swoich duchowych korzeniach, stają się bardziej podatne na wszelkiego rodzaju zagrożenia.
Dlatego też, drodzy Przyjaciele, zachęcam Was, abyśmy na nowo odkryli piękno i znaczenie Szabatu. Niech będzie to dla nas czas oderwania się od codzienności, czas modlitwy, refleksji i wspólnoty. Niech Szabat stanie się źródłem naszej duchowej odnowy i siły do niesienia świadectwa o Chrystusie w świecie.
Modlitwa:
Ojcze nasz, dziękujemy Ci za dar Szabatu, za czas odpoczynku i świętości. Pomóż nam, abyśmy umieli wykorzystać ten dzień w pełni, pogłębiając naszą relację z Tobą. Uwolnij nas od pośpiechu i niepokoju, napełnij nas pokojem i miłością. Spraw, abyśmy byli Twoimi wiernymi świadkami w świecie. Amen.
| #Szabat | #Biblia | #Ezechiel | #Łukasz | #duchowość | #religia | #chrześcijaństwo | #judaizm | #modlitwa | #refleksja | #życieduchowe | #świętość | #odpoczynek | #Bóg | #przymierze | #Izraelici | #współczesność | #analizabiblijna | #historiareligii | #psychologiareligii |
Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek
Dążąc do ideału, koncentruję się nad tym, co można ulepszyć, dlatego częściej krytykuję, niż chwalę. Przedstawiam to, co inni próbują bagatelizować. Nie mam za złe krytyki swojego zajęcia, jeśli cechuje ją zrozumienie i zainteresowanie. Jestem pragmatyczny i nie przywiązuję wagi do tradycji, konwenansów ani politycznej poprawności. Autorytet dla mnie to nie pozycja i tytuł, ale wiedza i kompetencje.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
