Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wielki wpływ mogą mieć na nasze życie najwięksi mali? Dzieci, te niewinne istoty, obdarzone niezwykłą zdolnością kochania i ufania, są dla nas często źródłem radości i inspiracji. Jednak czy potrafimy dostrzec w nich także odbicie Boga? Ewangelia Marka 9, 37 jasno wskazuje, że przyjmując dziecko, przyjmujemy samego Chrystusa.
Dzieci – dar od Boga
W dzisiejszym świecie, pełnym pośpiechu i egoizmu, często zapominamy o najważniejszych wartościach. Gonimy za karierą, pieniądzem, prestiżem, zapominając o tym, co naprawdę się liczy. A przecież Jezus, wzywając nas do naśladowania dzieci, pokazuje nam prostą drogę do szczęścia: miłość, dobroć i bezinteresowność.
Słowa z 2. Listu do Koryntian 7, 1 przypominają nam, że aby w pełni doświadczyć Bożej obecności, musimy oczyszczać swoje serca i umysły. Dzieci są dla nas jak lustro, w którym możemy zobaczyć własne niedoskonałości. Obserwując ich szczerość, spontaniczność i bezwarunkową miłość, możemy zrewidować swoje priorytety i dążyć do świętości.
Ewangelia Mateusza 19, 21 stawia przed nami wymagające wyzwanie. Jezus wzywa nas do rezygnacji z dóbr materialnych na rzecz Królestwa Bożego. Choć może to wydawać się niemożliwe, to właśnie w takiej postawie możemy doświadczyć prawdziwej wolności i spełnienia.
Jak możemy w praktyce zastosować te nauki w swoim życiu? Przede wszystkim, warto poświęcić więcej czasu na relacje z dziećmi. Czytajmy im bajki, bawmy się razem, słuchajmy ich z uwagą. Po drugie, otwórzmy nasze serca na potrzeby innych, zwłaszcza tych najmniejszych i najbardziej potrzebujących. Możemy zaangażować się w wolontariat, wspierać domy dziecka lub organizacje charytatywne.
Modlitwa:
Ojcze nasz, dziękujemy Ci za dar dzieci, za ich niewinność i radość. Prosimy, abyśmy potrafili dostrzec w nich Twoje oblicze i naśladować ich prostotę. Pomóż nam żyć według Twoich przykazań i służyć bliźnim. Amen.
| #EwangeliaMarka | #EwangeliaMateusza | #2ListdoKoryntian | #dzieci | #wiara | #miłość | #dobroć | #świętość | #służba | #chrześcijaństwo | #wartości | #wychowanie | #rodzina | #społeczeństwo |
Dążąc do ideału, koncentruję się nad tym, co można ulepszyć, dlatego częściej krytykuję, niż chwalę. Przedstawiam to, co inni próbują bagatelizować. Nie mam za złe krytyki swojego zajęcia, jeśli cechuje ją zrozumienie i zainteresowanie. Jestem pragmatyczny i nie przywiązuję wagi do tradycji, konwenansów ani politycznej poprawności. Autorytet dla mnie to nie pozycja i tytuł, ale wiedza i kompetencje.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura
