Gandalf Iławecki Gandalf Iławecki
12
BLOG

Czy potrafimy odpuścić? Sąd ostateczny zaczyna się w naszym sercu.

Gandalf Iławecki Gandalf Iławecki Kultura Obserwuj notkę 1
Kim jesteśmy, by oceniać innych? Czy nasze serca są wolne od pychy i osądów? Słowa Apostoła Jakuba i św. Pawła stawiają przed nami fundamentalne pytanie o naszą relację z Bogiem i bliźnimi.

Sąd nad sądami.

Żyjemy w świecie, gdzie łatwiej jest wskazać palcem na czyjeś błędy niż spojrzeć w głąb siebie. Sąd, ocena, krytyka – to słowa, które często towarzyszą naszym rozmowom. Jednakże, jak przypomina nam List Jakuba 4, 12, tylko Bóg jest ostatecznym sędzią. My, jako ludzie, często zapominamy o tej prostej prawdzie, stając się surowymi sędziami dla innych.

 Święty Paweł dodaje, że nie powinniśmy nawet siebie samych oceniać, ponieważ to Bóg zna nasze serca najlepiej. Kiedy pozwalamy sobie na osądzanie innych, wystawiamy na próbę naszą własną wiarę. Czy nasze serca są naprawdę wolne od pychy i zarozumialstwa? Czy jesteśmy gotowi przebaczać i miłować nawet tych, którzy nas skrzywdzili?

Księga Joela 2, 12 wzywa nas do nawrócenia. To wezwanie dotyczy nie tylko naszych czynów, ale przede wszystkim naszego serca. Płacz, lament, post – to zewnętrzne znaki wewnętrznej przemiany. Kiedy szczerze żałujemy swoich grzechów i zwracamy się do Boga całym sercem, otwieramy się na Jego miłosierdzie i przebaczenie.

Modlitwa:

Boże miłosierny, dziękuję Ci za Twoją nieskończoną miłość i cierpliwość. Pomóż mi uwolnić się od pokusy osądzania innych. Naucz mnie patrzeć na ludzi Twoimi oczami, pełnymi miłości i zrozumienia. Chcę żyć w zgodzie z Twoją wolą i być narzędziem Twojego pokoju. Amen.

| #Biblia | #Sąd | #Przebaczenie | #Miłosierdzie | #Wiara | #Relacjemiędzyludzkie | #Samoocena | #Nawrócenie | #Duchowość |

Przeczytaj również:


Udostępnij Udostępnij Lubię to! Skomentuj1 Obserwuj notkę

Dążąc do ideału, koncentruję się nad tym, co można ulepszyć, dlatego częściej krytykuję, niż chwalę. Przedstawiam to, co inni próbują bagatelizować. Nie mam za złe krytyki swojego zajęcia, jeśli cechuje ją zrozumienie i zainteresowanie. Jestem pragmatyczny i nie przywiązuję wagi do tradycji, konwenansów ani politycznej poprawności. Autorytet dla mnie to nie pozycja i tytuł, ale wiedza i kompetencje.

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (1)

Inne tematy w dziale Kultura