Czy potrafimy odpuścić? Sąd ostateczny zaczyna się w naszym sercu.

Sąd nad sądami.

Żyjemy w świecie, gdzie łatwiej jest wskazać palcem na czyjeś błędy niż spojrzeć w głąb siebie. Sąd, ocena, krytyka – to słowa, które często towarzyszą naszym rozmowom. Jednakże, jak przypomina nam List Jakuba 4, 12, tylko Bóg jest ostatecznym sędzią. My, jako ludzie, często zapominamy o tej prostej prawdzie, stając się surowymi sędziami dla innych.

 Święty Paweł dodaje, że nie powinniśmy nawet siebie samych oceniać, ponieważ to Bóg zna nasze serca najlepiej. Kiedy pozwalamy sobie na osądzanie innych, wystawiamy na próbę naszą własną wiarę. Czy nasze serca są naprawdę wolne od pychy i zarozumialstwa? Czy jesteśmy gotowi przebaczać i miłować nawet tych, którzy nas skrzywdzili?

Księga Joela 2, 12 wzywa nas do nawrócenia. To wezwanie dotyczy nie tylko naszych czynów, ale przede wszystkim naszego serca. Płacz, lament, post – to zewnętrzne znaki wewnętrznej przemiany. Kiedy szczerze żałujemy swoich grzechów i zwracamy się do Boga całym sercem, otwieramy się na Jego miłosierdzie i przebaczenie.

Modlitwa:

Boże miłosierny, dziękuję Ci za Twoją nieskończoną miłość i cierpliwość. Pomóż mi uwolnić się od pokusy osądzania innych. Naucz mnie patrzeć na ludzi Twoimi oczami, pełnymi miłości i zrozumienia. Chcę żyć w zgodzie z Twoją wolą i być narzędziem Twojego pokoju. Amen.

_{| #Biblia | #Sąd | #Przebaczenie | #Miłosierdzie | #Wiara | #Relacjemiędzyludzkie | #Samoocena | #Nawrócenie | #Duchowość |}