Dom nie ręką uczyniony: Odwieczna Nadzieja w doczesności

Wieczny Dom - Nadzieja dla Ziemskich Pielgrzymów

W rozdziale 5. Apostoł Paweł opisuje nasze doczesne życie jako "namiot", który z czasem ulegnie zniszczeniu. Jednakże zapewnia nas, że Bóg przygotował dla nas coś o wiele bardziej trwałego - "dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosach" (2 Kor 5, 1).

 Chociaż żyjemy w tym doczesnym "namiocie", doświadczając jego ograniczeń i niedoskonałości, nie musimy się tym smucić. Paweł mówi, że "wzdychamy, obciążeni" (2 Kor 5, 4), tęskniąc za nowym, wiecznym domem. Ta tęsknota jest naturalna i wynika z głębokiej potrzeby człowieka, by połączyć się z czymś większym od siebie.

 Wiara daje nam pewność, że to, co "śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie" (2 Kor 5, 4). Oznacza to, że śmierć nie jest końcem, ale jedynie przejściem przez zmartwychwstanie w dniu ostatecznym do nowego, lepszego życia w domu przygotowanym przez Boga.

 Ta świadomość powinna motywować nas do czynienia dobra w tym doczesnym świecie. Wiedząc, że nasze życie ma charakter tymczasowy, tym bardziej powinniśmy skupić się na wartościach wiecznych, takich jak miłość, miłosierdzie i sprawiedliwość.

 Pamiętajmy, że każdy dobry czyn, każdy gest życzliwości i każdy akt współczucia przybliża nas do naszego wiecznego domu. Budujmy więc fundamenty naszego nowego życia już teraz, czyniąc dobro i szerząc miłość wokół siebie.

Modlitwa:

Ojcze Niebieski, dziękujemy Ci za obietnicę wiecznego domu w niebie. Prosimy, abyś dał nam siłę do wytrwania w doczesnych przeciwnościach i utwierdził naszą wiarę w Twoją łaskę i miłosierdzie. Pomóż nam żyć tak, aby każdy dzień przybliżał nas do Twojego Królestwa. Amen.

_{| #wiara | #nadzieja | #życiewieczne | #niebo | #śmierć | #domBoży | #2ListdoKoryntian |}